هنرمندانی که روبندهایی به رنگ سبز دروغین را رو کردند!

پدیدار شناسی اهالی فتنه گر عرصه فرهنگ و هنر

وقتی به دوران پُر از تشویش فتنه 88 نظر می افکنیم، به هنرمندانی می رسیم که در بی هنری محض و به جهت دور نماندن از پُز روشنفکرانه و در جهت خواستگاران غربی، ندای تقلب را در آستین تزویر نمایان کردند و در حمایت از عوامل وابسته به سرویس های مخفی غرب، فتنه ها را از دامان عشوه گری به سردمداران غربی برپا کرده و نکته ها و سربندها و روبندهایی به رنگ سبز دروغین را رو کردند!

در جریان شناسی تبار فتنه گران که دامنه ای گسترده از آن را می توان در نزد اهالی فرهنگ و هنر یافت باید به دسته های مختلف اجرایی و نقش نما در تحریک مردم و مشارکت در فرامین صادر شده از سوی بنگاه های فکری غرب نظر دوخت که شامل عوامل اصلی یعنی فتنه‌ گران و فتنه ‌انگیزان، ابزارها و افرادی که دسیسه فتنه گری شدند و افرادی که بستری برای فتنه یافتند، اشاره کرد که همگی آبشخور نگاهی بودند نشسته در تفکر معاندان به نظام جمهوری اسلامی که سال ها است به دنبال روزنه ای جهت یورش تفکرات شوم خود در سرزمین اسلامی ایران هستند.

تولد جریان فکری تازه ای در سینما از دل سال های فتنه

اما در میان این نوع تفکر فریفته در رنگ تشویش و در میان غبار فتنه گری و در مسیر انکار وهم گرایان و وحشت برخی از عناصر بی هویت از فرهنگ و هنر، فیلمسازانی برآمدند که خود را نشان یافته از معرفت نور می دانستند و این آغاز راهی دوباره در قطب بندی های رایج فیلمسازی در ایران بود. در این میان چه فیلمسازانی دغدغه مند و حقیقت خواه از نسل مردان «روایت فتح» که مرتضی شعبانی و نادر طالب زاده نمونه ای از آن ها است تا فیلمسازانی از نسل انقلاب اسلامی و با تفکر آزاده خواهی و کاوشگری چون مهدوی نقویان و فیلمسازانی برآمده از تفکر «عمار» ی و تحت عنوان جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی سعی کردند تا با کمترین امکانات ممکن و در طی طریقی عاشقانه دست به کار شوند و جریانی جدید در دل سینمای پُر مدعای حرفه ای را در قالب های مستند و سینمای داستانی و کلیپ سازی ایجاد نمایند که تجمعی سالیانه چون جشنواره مردمی فیلم عمار با محوریت زمانی یوم الله 9 دی و با محوریت تفکری گفتمان انقلاب اسلامی شکل یافت. جریانی فراتر از موج های رایج که می تواند در برابر هجمه های فیلمسازی حرفه ای و نگاه های غارت شده توسط غرب با همه جوانی خود عرض اندام کند.

بدیهی است که ابتدای فعالیت فیلمسازان جوان انقلاب اسلامی همراه با موانعی بود و معضلاتی که در آغاز هر راه پُر سنگلاخی انتظار می رود. فیلمسازانی که دارای روح تعهد بودند و در واقع فیلمسازی بهانه و فیلم ابزاری برای انعکاس دغدغه های متعهدانه شان بر پرده تصویر بود. از این رو با وجود کم تجربگی فیلمسازان جوان که با عدم در اختیار داشتن فضایی تئوریک و در میان مرزبندی های مرسوم در سینمای حرفه ای رخ داد و موجب ایجاد سدهایی در مسیر حرفه ای فیلمسازان جوان انقلاب اسلامی شد، باز هم همت والای سدشکنان راه عشق که معنای حیات خود را از نسیم روح نواز هنرمندانی آسمانی چون شهید سید مرتضی آوینی می جستند، بایکوت رسانه ای و عدم حمایت مسئولان فرهنگی را درنوردید و با سلاح دوربین و با قلمی پرتوان و با مدد از نیروی ایمان، ناممکن ها را ممکن ساخت. در واقع فتنه گری با همه آفت های بسیارش، زمینه ای برای رشد و نمو جوانه هایی خوشفکر و خوشدل در مسیر سینمای ایران شد.

فیلم هایی که روح حقیقت را از معرکه فتنه نمایان ساخت

دوران فتنه گری همراه با ساخت آثاری مستند و کوتاه و داستانی در جهت نمایان سازی راز حقیقت از میان واژه هایی فریبنده چون تقلب بود و جوانانی مستعد و متعهد در مسیری از عشق و ارادت سعی کردند از طریق فرهنگ و هنر منویات آقا را در بحث فتنه شناسی جامه عمل بپوشانند. مستند 43 دقیقه ‌ای «ایران سبز» به کارگردانی محمدرضا دهشیری، فیلم داستانی نیمه بلند «لکه» ساخته محمد باقر مفیدی کیا، «یزدان تفنگ ندارد» به کارگردانی حسین شمقدری، مستند «نماز جمعه تاریخی» به کارگردانی محمد تقی رحمتی، «خیابان شهادت» ساخته محمد علی مردانی، «سه روز پس از واقعه» ساخته شده‌ در واحد مرکزی خبر، «خواب آشفته» ساخته سهیل کریمی، تقاطع به کارگردانی رضا فرهمند، فیلم کوتاه «تواتر» به کارگردانی «داوود مرادیان»، «پایان فراموشی» ساخته محمد مهدی خالقی و مستند «دیدار در تاریکی» به کارگردانی  ایمان گودرزی از جمله آثار ساخته شده درباره جریان فتنه و در نمایان سازی ماهیت فتنه گران بود که با نگاهی برآمده از جانب تعهد توسط فیلمسازان جوان کشورمان ساخته شدند و هریک گوشه ای از نگاه مانده از غبار را از میان تشویش و فتنه و دروغ و وارونه نگری به شکلی روشنی و شفاف نمایان سازند.

تولد فیلمسازانی معطوف به جریان فتنه

سیمای فتنه گری با همه آسیب های خود نویدگر ظهور فیلمسازانی از نسل انقلاب و با دغدغه های رهبری در مباحث فرهنگی بود که از جمله آن ها مهدی نقویان، فیلمساز جوانی است که صاحب بیشترین تعداد فیلم های ساخته شده درباره فتنه و بیشترین «فانوس» جشنواره عمار است. فیلمسازی که از دل جریان جبهه انقلاب اسلامی بوده و کشف جشواره فیلم مردمی عمار است که در سال 1391 همراه با برگزیدگان این جشنواره به دیدار مقام معظم رهبری رفتند. فیلم های افشاگرایانه نقویان درباره جریان فتنه 88 شامل مستند 2 قسمتی «انتخاب 10» و مستند «نگهبان آراء» است که به سفارش شبکه یک و در «موسسه روایت فتح» ساخته شد.

این فیلمساز جوان و آینده دار کلیپ قابل توجهی نیز با موضوع حماسه 9 دی با نام «گرم ‌ترین روز زمستان» ساخت. مستند دیگری هم با این نام درباره یکی از افراد حادثه ‌دیده از سوی اغتشاشگران تولید کرد که به دنبال نمایان سازی حقیقت ماجراها از دل همه حواشی و هیاهوهای رسانه ای جریان دروغ پرداز بود.