وبگاه شبکه خبری «بلومبرگ» در یادداشت هئیت تحریریه خود در زمینه «ضرورت اقدام‌های آمریکا در متوقف ساختن همکاری‌های نظامی ایران-روسیه» نوشت: آمریکا نباید به بخاطر سخنان مقام‌های ایرانی درباره فروش سامانه موشکی «اس -300» که معتقدند مشمول توافق هسته‌ای و تحریم‌های سازمان ملل متحد نیست، توجهی کنند و نباید این موارد مانع از تلاش آمریکا در متوقف ساختن فروش این سامانه‌های موشکی به ایران در شورای امنیت سازمان ملل متحد شود.
در ادامه این یادداشت آمده است: این سامانه روسی بسیار مرتبط با برنامه هسته‌ای متوقف شده اما کماکان قابل استفاده ایران است. سامانه موشکی اس-300 همچنین هرگونه پایگاههای موشکی بالستیک آینده ایران را از حمله در برابر رقبای عرب ایران غیر قابل نفوذ کرده و حتی طرح حمله مشترک آمریکا و اسرائیل را مشکل می‌سازد.
بلومبرگ نوشت: مورد نگران کننده‌تر در این زمینه و بر اساس گزارش منابع خبری ایرانی و روسی، احتمال گشایش باب همکاری‌های ایران و روسیه در بعد نظامی است. این امر ممکن است منجر به فروش موشک‌های «اس-400» و هرگونه جنگنده‌ای به ایران و حتی افتتاح خط تولید تانک‌های هجومی «تی -90» روسیه در ایران شود. اجرا شدن هرکدام از این توافق‌ها قبل از سال 2021 برجام را نقض می‌نمایند.
بنابر این، موارد عنوان شده دلیل تقاضای کنگره آمریکا از دولت این کشور در واکنش نشان دادن به قرارداد فروش اس-300 به ایران است اما کاخ سفید آشکارا سکوت اختیار کرده است.
بلومبرگ نوشت: نیاز است دولت آمریکا به کنگره توضیح دهد چه اقدام‌هایی را در نظر دارد در این زمینه قبل از این‌که در برابر عمل انجام شده قرار گیرد، انجام دهد. حتی تلاش ناموفق در این مسیر در شورای امنیت سازمان ملل متحد پیامی از جانب آمریکا به ایران است. تحریم‌های آمریکا علیه روسیه و سازمان‌ها و اشخاص ایرانی حاضر در این توافق نظامی نیز گامی بیش از یک پیام خواهد بود. آمریکا علاوه بر این می‌تواند قابلیت‌های اسرائیل را برای نابود کردن کامل موشک‌های برد بلند ایران افزایش دهد.
بلومبرگ در ادامه آورده است: قبل از این اتفاق نیاز است که اوباما به کنگره و افکار عمومی در مورد این‌که تمایل به انجام کاری را در این زمینه دارد یا خیر، توضیح دهد. آمریکا یک بار در این زمینه کوتاه آمد و جا زد و هنگامی که ایران با سرسختی آزمایش‌های موشکی را در نقض قطعنامه‌های سازمان ملل متحد بعد از برجام انجام داد، تنها تحریم‌های نمادین را اجرا گذاشت. اقدامی که روحانیون حکومت ایران را جسور ساخت.
در خاتمه این یادداشت آمده است: اوباما و جان کری وزیر خارجه آمریکا اعتبار خود را در توافق هسته‌ای با ایران گذاشتند بنابر این عزم آن‌ها در حفظ آن قابل درک است. اما اگر این بدان امر مفهوم است که تلاش‌های ایران در بی‌ثبات‌سازی منطقه نادیده گرفته شوند، آیا داشتن چنین توافقی واقعا ارزش دارد؟
