٢٢ خرداد صرفا سالروز فتنه، بغی یا شورش اشراف علیه رای مردم نیست. اینها هم هست، اما مهم تر این است که ٢٢ خرداد نمادی است از بی خردی سیاسی یک مرد عمیقا متوهم و گرفتار مشکلات روانشناختی کهنه که نه فقط خود، بلکه یک جریان سیاسی نام و نشان دار را به فنا داد.
جریانی که به رغم ادعاهای دور و دراز، "خروج از فضای امنیتی" و "نرمال شدن شرایط" هنوز مهم ترین دغدغه آن است و تا آینده قابل پیش بینی از این وضع خلاصی نخواهد داشت.
حالا هم من گمان می کنم مصطفی تاج زاده جزو آنهایی است که می تواند یک بار دیگر، در کمال موفقیت، جریان اصلاحات-اعتدال را "موسویزه" کند. مزید توفیقاتشان را آرزومندیم!
