داریوش سجادی با اشاره به پیشنهاد عبدی برای تهیه و ارائه کتاب‌هایی نظیر «اقتصاد برای همه» و «بینش اقتصادی برای همه» به نمایندگان مذکور می‌نویسد: هر چند نباید و نمی‌توان منکر حسن نیت آقای عبدی در توصیه و تجویز ایشان و راهکار پیشنهادی وی به منظور ملتفت شدن نمایندگان با الفباء دنیای اقتصاد شد، اما نکته مغفول در این میان آن است که راقم به این واقعیت بی‌التفات مانده‌اند که قاعده بر آن است تا ابتدا باید چاه را بکنند آنگاه اقدام به سرقت مناره فرمایند! کنگرسمن یا همان نماینده مجلس به قول خودمان عنوان پرطمطراق و پر‌وزانتی است که در عرف سیاسی به صاحب منصبانی در پارلمان اطلاق می‌شود که از حیث عمق مطالعاتی و سطح کارشناسی از معدل موجود در میانه فحول جامعه برخوردار از سطح نخبگی‌اند.
وی می‌افزاید: این کمال حیرت توأم با شماتت است که ابتدا با شور و شیدائی و پمپ هیجانات انتخاباتی به جامعه به لطائف‌الحیل از قاطبه ملت برای جماعتی رای اعتماد و مجوز ورود به پارلمان را بگیریم و در فردای تاسیس پارلمانی با چنان راندمانی متقاضی طرح‌کاد و آموزش حین خدمت و کلاس اکابر اقتصاد برای آن نووکیلان فاقد صلاحیت و تخصص کارشناسی شویم.
وی تصریح می‌کند: چنین نمایندگانی محصول نگاه فله‌ای به رأی و آن سیاستی است که به اقبال کورکورانه به یک لیست برای رأی نیاوردن آن یکی فهرست تشویق می‌کند و در فردای کامیابی ترفندشان چنین توفیقی را توسعه‌یافتگی سیاسی می‌نامند! و آنک که آن «عروس تعریفی» روی دست‌شان می‌ماند به صرافت بی‌صلاحیتی کارشناسی نمایندگان و لزوم برگزاری کلاس اکابر اقتصاد برای آن تافته‌گان جدا بافته می‌افتند!
آنچه داریوش سجادی از قلم انداخته، پیشرفت فکری شخص عباس عبدی است چه اینکه نامبرده و هم‌قطاران وی در مجلس ششم مدعی بودند چون شعارهای ما سیاسی بوده بنابراین بهبود معیشت را از ما مطالبه نکنید و اینکه «جناح مقابل به دنبال به صف کردن لشکر قابلمه به دستها علیه اصلاح‌طلبان است»!
