همکار پیشین فائزه کیست؟ حامی فمینیستِ تجزیه طلبان و همجنس بازان؟!

رخدادهای صورت گرفته در حالی است که برخی عوامل و جریان های اصلاح طلب و نزدیک به قدرت تلاش می نمایند با سرپوش گذاردن بر برخی باور ها واندیشه های شان زمینه نزدیکی هر چه بیشتر به قدرت جهت استحاله نظام از درون  از طریق نفوذ بیش از پیش را کلید بزندد، امری که با هشدار های مکرر رهبری معظم انقلاب توام بوده و متاسفانه مصادیق آن را در ماه های اخیر به ویژه در خلال انتخابات مجلس شورای اسلامی می توان مشاهده نمود. اقدام خانم پروانه سلحشوری منتخب مردم تهران مبنی بر اختیاری شدن مقوله حجاب در آینده در گفتگو با یک خبرنگار خارجی در همین رابطه ارزیابی می شود.

کارنامه فعالین سیاسی، حقوق بشری و روزنامه نگاران فعال در رسانه های ضد انقلاب نشان از حضور سیاسی و پررنگ آنان در محافل داخلی پیش از رجعت به خارج دارد. شخصیت هایی چون مهرانگیز کار، مسیح علی نژاد، اکبر گنجی، محسن کدیور، مهاجرانی، محسن سازگارا، احمد سلامتیان، رجب علی مزروعی، مسعود بهنود و... پیش از خروج از کشور از فعالین سیاسی و گاها مسئولین نظام اسلامی قلمداد می شده اند. شخصیت هایی که چه در زمان فعالیت سیاسی در ایران و چه پس از جلای وطن بی شباهت به شادی صدر این فعال باصطلاح حقوق بشری و هتاک نمی باشند.

شادی صدر متولد 1353 وکیل و روزنامه‌نگار فمینیست ایرانی و فعال حقوق زنان به شمار می آید. او در حدود پانزده سالگی با ماهنامه سروش نوجوان وارد حوزه ی روزنامه‌نگاری شد، سپس با ماهنامه همشهری همکاری کرد. در دانشگاه رشته حقوق را انتخاب کرد و دبیر سرویس حقوقی روزنامه زن شد.

آغاز فعالیت رسمی و سیاسی این فعال فیمینیست به شروع همکاری اش با روزنامه ی زن به مدیر مسئولی فائزه هاشمی باز می گردد. سال هایی که به واسطه ی اطمینان و شناخت از او، صدر به همکاری با ابراهیم نبوی و مسعود بهنود (هر دو فرد یاد شده نیز هم اکنون در رسانه های ضد انقلاب به ایفای نقش می پردازند) می پردازد.

سال های حضور شادی صدر در روزنامه زن با هتاکی های مکرر او و همکارانش به قوانین شرعی و اسلامی در رابطه با مسائل خانواده، طلاق، نفقه، ازدواج و مهریه می گذرد تا آن که سرانجام و پس از تمسخر احکام فقهی و ایردهای متعدد به حجاب اسلامی، روزنامه توقیف می گردد.

صدر خلال حضور در روزنامه زن علاوه بر شخصیت های حاضر در این روزنامه با محافل قدرت و اصلاح طلبان بیش از پیش آشنا شده و بر شدت فعالیت هایش می افزاید. عطاء الله مهاجرانی و عیسی سحر خیز از جمله اشخاص یاد شده محسوب می شوند.

اظهارات هتاکانه و هنجار شکنانه شادی صدر در برابر نظام جمهوری اسلامی و قوانین اسلامی موجب دریافت ده ها جایزه از سوی وزارت ارشاد دولت اصلاحات و سازمان ها و نهادهای وابسته به ایالات متحده و رژیم صهیونیستی به او می گردد. دریافت جایزه اول ششمین جشنوارهٔ مطبوعات کشور در بخش ستون‌های ویژه در سال 1378، دریافت جایزه اولِ دهمین جشنواره مطبوعات در بخش مقالات اجتماعی در سال 1382، جایزه حقوق بشر سال 2009 بنیاد لخ والسا، به خاطر فعالیت‌های پیگیر در راستای پیشبرد آزادی بیان، موازین حقوق بشر و دموکراسی در ایران و هم چنین جایزه لاله حقوق بشر لاهه هلند (2009) به خاطر فعالیت‌های حقوقی، انتشار مقالات انتقادی و همچنین کمپین مبارزه با سنگسار و فعالیت در انجمن راهی و جایزه زنان شجاع وزارت امور خارجه آمریکا (2010) به خاطر شجاعت و رهبری در دفاع از حقوق بشر و حقوق زنان تنها بخشی از تقدیرهای صورت گرفته از این عنصر ضد انقلاب می باشد.

تحولات پس از انتخابات 1388 و آغاز فتنه ای جدید بر علیه نظام اسلامی موجب موضع گیری آشکارتر صدر (هم چون سایر هم مسلکانش) بر علیه جمهوری اسلامی می گردد. وی که هم اکنون و با انتشار تصویر یاد شده مقدسات اسلامی را به سخره گرفته است در روز 26 تیر ماه و جهت اقامه نماز به امامت هاشمی رفسنجانی (آخرین حضور هاشمی به عنوان امام جمعه تهران) عازم دانشگاه تهران شده که در میانه راه و به دلیل آگاهی مامورین امنیتی، موفق به حضور در این فضا نمی گردد.

این عنصر ضد انقلاب پس از اتمام فتنه 88 به خارج از کشور رفته و بر دامنه فعالیت های خویش می افزاید. وی از زمان ترک کشور با اتخاذ موضع هر چه سریعتر ماهیت خود و هم فکرانش را آشکار نمود. صدر در طول سال های پس از فتنه مدام با حضور در رسانه های ضد انقلاب به تبیین آرا و افکارش به ویژه در رابطه با زنان می پردازد.

این چهره ی فیمینیست اظهارات سخیف خود را محدود به فعالیت زنان ننموده و با طرح مباحث مختلف و هنجار شکنانه در راستای بر هم زدن فضای عمومی تلاش نموده است. صدر که به شکل غیابی توسط دادگاه محاکمه گردیده، علاوه بر حمایت از همجنس بازان ( وی در تهیه کتاب «جنسیت ایکس» که پیرامون تجربه زیست همجنسگرایان و ترنسجندرها در ایران تهیه شده است، همکاری تأثیرگذاری داشته است) و به رسمیت شناختن حقوق آنان، علیه تمامیت ارضی کشورمان نیز کوشیده است. وی در شهریور 1391 در مقاله‌ای اقوام ایرانی را «ملت» نامید و بر حق ملل در تعیین سرنوشت خویش تأکید کرد. او به دفاع از حقوق اقلیت‌های قومی، مذهبی و جنسی پرداخته است.

نکته حائز اهمیت در اقدام هتکانه اخیر صدر آن که طراحی نقوش هتکانه بر مبل هایی که صدر بر آن تکیه زده، کاری از پرستو فروهر (دختر داریوش فروهر فعال ملی-مذهبی) می باشد. وی نیز در خلال سال های اخیر به یکی از فعالین اجتمعای ضد نظام جمهوری اسلامی ایران بدل شده است.

بی گمان اقدام منزجر کننده شادی صدر حتی اگر حساب شده و از پیش برنامه ریزی شده نباشد، می تواند در یک مسیر ویژه ارزیابی شود و آن هم آن که این فعالین با اگاهی نسبت به جایگاه شبکه های اجتماعی در تعیین مناسبات داخلی و بین المللی، از آن ها بسان ابزاری برای ارتباط گیری مستقیم با شهروندان ایرانی و قبح شکنی از مقدسات و مفاهیم دینی بهره می برند، روندی که بر آنند بدین نحو عملا جامعه را از درون فاقد هنجار و باورهای دینی نمایند.