پایگاه اینترنتی المانیتور در گزارشی نوشت: در فاصله دو هفته مانده به امضای توافق هستهای، "حسن روحانی،" رئیس جمهور ایران،" برادر خود "حسین فریدون" را به وین اعزام کرد تا در نقش یک مشاور، تیم مذاکرهکننده ایران را همراهی کند.
"حسین فریدون" به عنوان یکی از اعضای دایره مشاوران ویژه روحانی، به عنوان "چشم و گوش" برادر رئیس جمهورش در مذاکرات 1+5 شناخته میشد. حالا 2 ماه است که فریدون در جلسات کابینه حسن روحانی دیده نمیشود و غیبت طولانی مدت وی، گمانهزنیهای فراوانی را به همراه داشته است. برخی مدعی شدند حسن روحانی برای کنار گذاشتن برادر از جمع هیات دولت تحت فشار منتقدان قرار گرفته است.
یک روزنامه اصلاحطلب در ایران 25 مه (5 خرداد) درباره غیبت طولانی مدت حسین فریدون نوشت: فریدون زمانی همانند سایه در کنار رئیس جمهور بود؛ اما حالا در مهمترین جلسات عمومی که حسن روحانی در ان شرکت دارد نیز دیده نمیشود. حسین فریدون در هیچکدام از جلسات هیات دولت مانند ملاقات با اعضای مجلس دهم مجلس شورای اسلامی، سفر به قم و دیدار با روحانیون عالیرتبه و مذاکرات با مقامات هند و افغانستان حضور نداشت. حسین فریدون در سفر رئیس جمهور به کرمان نیز در کنار او دیده نشد.
این روزنامه اصلاحطلب در ادامه نوشت: مشخص نیست چرا حسین فریدون که همهجا در کنار روحانی دیده میشد، مدتی است از نظرها پنهان شده است.
برخی گمانهزنیها به این نکته اشاره میکند که شاید "حسین فریدون،" سفیر سابق ایران در مالزی، بار دیگر به عنوان سفارت در کشوری خارجی برگزیده شده است. برخی دیگر معتقدند حسن روحانی از سوی برخی نمایندگان مجلس و روزنامههای منتقد برای رسیدگی به اقدامات اقتصادی حسین فریدون تحت فشار بود. منتقدان مدعی بودند اعمال اقتصادی برادر رئیس جمهور شفاف نیست و او باید درمورد برخی مسائل پاسخگو باشد.
اواخر سال گذشته اعتراضات سه عضو مجلس نهم درباره حسین فریدون شکل گرفت. "علیرضا زاکانی،" نماینده مجلس نهم، یکی از این نمایندگان بود که در یک نشست خبری به روحانی تذکر داد"به جای اینکه به دنبال فساد و سازمان فساد بگردند، بهتر است به برادر خودشان، دفتر خودشان و وزارت نفت توجه کنند."
المانیتور در پایان مدعی شد: اطمینان حسن روحانی به تیم مشاوران ویژه خود همواره موضوع انتقادات و حمله منتقدان به وی بوده است. این افراد اغلب برای طرح پرسش دور از دسترس نمایندگان مجلس هستند و حالا مشخص نیست حسین فریدون در ادامه فعالیت سیاسی خود به چه کاری مشغول است.