روزنامه آرمان شنبه هفته جاری به بهانه انتخابات ریاستجمهوری ۹۶ میزگردی میان صادق زیباکلام و عبدالرضا داوری برگزار کرد زیبا کلام در این میزگرد ایدهای را ارائه کرد که نشان داد اصلاح طلبان تا چه حد نسبت به انتخابات ریاست جمهوری سال 96 نگران و هراسان هستند.
زیبا کلام میگوید: اگر احمدینژاد در خرداد ۹۶ بیاید بدین معناست که با اصولگرایان به توافق رسیده است...احمدینژاد ده تا پانزده میلیون رای دارد که آرای اصولگرایان هم به وی اضافه خواهد شد. اتفاقا شاید بتوانند برنده شوند و آقای روحانی را در دور دوم شکست دهند، مخصوصا اگر روحانی نتواند گامهای مثبت درعرصه اقتصاد بردارد به این معنا که اگر همچنان هشت میلیون بیکار باقی بماند و رکود کاهش نیابد و مفاسد اقتصادی باقی بماند، آنگاه شانس احمدینژاد و اصولگرایان بیشتر خواهد بود.
وی همچنین با لحنی اندرزگونه میافزاید: شاید بهتر باشد که روحانی اعلام کند که من رسالتی داشتم به نام برجام که آن را انجام دادم بنابراین در تکلیفی که مردم بر عهده من گذاشتند موفق بودم و دیگر علاقهای به کاندیدا شدن ندارم و شخصی را به مردم معرفی کنند و خود مشغول فعالیت در خبرگان شوند، اگر ایشان چنین برنامهای را اجرایی کنند رئیسجمهورساز خواهند شد. روحانی بهتر است یا عارف یا ظریف را به مردم در 96 معرفی کند. اگر این اتفاق بیفتد شانس اصلاحطلبان بیشتر میشود.
زیبا کلام به وضوح نسبت به عدم موفقیت روحانی در سال 96 ابراز نگرانی کرده و سفارش میکند که شاید بهتر باشد روحانی اقبال خود را در انتخابات سال آینده نیازماید و به جای خود عارف و یا ظریف را معرفی کند.
این تئوریسین اصلاحات تنها کسی نیست که چنین هشداری به روحانی و هم طیفان وی داده است چرا که چندی پیش ناصری، عضو جبهه اصلاحات نیز در گفتگو با اعتماد با تاکید بر اشتباه دولتمردان نسبت به گره زدن حل مشکلات اقتصادی به برجام، تاکید کرد در صورتی که روحانی برگ برندهای در خصوص حل مشکلات اقتصادی رو نکند، کار برای وی در انتخابات 96 دشوار خواهد شد.
گزارش یک ترس
این مطالب تنها بخشی از اظهارات آشکار اصلاح طلبان در خصوص نگرانیهای حضور روحانی در انتخابات سال 96 است ولی موضوع اصلی اینجاست که چرا این مدافعان تمام قد برجام که این توافق را آفتاب تابان و حلال مشکلات کشور در حوزههای داخلی و خارجی، اقتصادی و بیکاری و تورم و محیط زیست و آب شرب شهروندان میدانستند امروز در خصوص رای آوردن مجدد روحانی در سال آینده نگران و مشوش شدهاند. مگر مدافعان برجام نمیگویند مردم نتایج برجام را لمس میکنند پس از افکار عمومی با لمس برجام نسبت به عملکرد دولت یازدهم نگاه مثبت دارد، پس دلیل این تشویش و هراس چیست؟
دلیل اصلی این هراس و ابراز نگرانی اصلاح طلبان و همفکران آنها در خصوص عدم رای آوردن روحانی در سال آینده دقیقاً به خاطر این است که دولت یازدهم که از حمایت حداکثری اصلاح طلبان برخوردار بود همه چیز را به برجام گره زد ولی برجام رفته رفته و در دوران پسا برجام تبدیل به یک برند برای پزهای رسانهای شد و این کلید هیچ قفلی از دربهای اقتصاد و آبادی در کشور را باز نکرد و حتی دربهای همان چند کارخانه باقی مانده را نیز با واردات کالاهای مصرفی بست.
در واقع صحبتهای اصلاح طلبان نشاندهنده این امر است که آنها در حالی که وضعیت کشور را به لحاظ اقتصادی بحرانی قلمداد میکنند، وضعیتی که به خاطر اعمال نظرهای آنها در دولت مداری دولت یازدهم پدید آمده، قصد دارند تا با عبور از روحانی فردی دیگر را در جامه اصلاحات بر سریر قدرت بیاورند. در واقع آنها معتقدند که روحانی تا کنون یک فاز از سیاستهای آنها یعنی «برجام» را پیش برده و حالا که به دلیل وضعیت بغرنج معیشتی مردم و ناتوانی عبور از رکود با نسخههای اقتصادی اصلاحطلبان، با کاهش اقبال عمومی مواجه شده باید از وی عبور کرد.
تعطیلی بیش از 15 هزار واحد تولیدی و صنعتی
به گزارش فارس، اخیراً محمد سلیمانی نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی اعلام کرد که در دولت روحانی بیش از 15 هزار واحد تولیدی و صنعتی بهطور کامل تعطیل شدهاند و مابقی با کمتر از 50 درصد ظرفیت فعالاند.
وی تأکید کرد: در 3 سال دولت فعلی یک میلیون نفر به سیل بیکاران کشور اضافه شدهاند که این موضوع مورد تأیید مرکز آمار و وزارت کار است. بنابراین مشکلات پیش آمده ناشی از فعالیتهای حاشیهای دولت است و مسئولان با گفتوگو میخواهند مشکلات را حل کنند در حالی که باید هم اکنون وارد صحنه اقدام و عمل شوند.
سلیمانی گفت: دولت هنوز هم منتظر اجرای برجام است و با وجود گذشت بیش از 4 ماه از اجرای آن هنوز رونقی که در کشور برای مردم ملموس باشد، نمیبینیم.
هر پنج دقیقه یک بیکار
حتی دیگر دولتیها نیز تاب و تحمل این حجم بیکاری و رکود را در کشور از دست دادهاند چنانچه ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی سال گذشته در جلسه شورای اداری استان گیلان تصریح کرد: هر پنج دقیقه یک نفر به جمعیت بیکار کشور افزوده میشود و باید هر سال برای 800 هزار نفر شغل ایجاد کرد و این آمار یعنی از همه ظرفیتها و توان باید به نحو احسن استفاده کرد.
علاوه بر این در حالی که رئیسجمهور سال گذشته عبور کشور از رکود را اعلام کرده بود، وزرای اقتصاد، صنعت، کار و دفاع در نامهای مشترک به رئیسجمهور با انتقاد از برخی تصمیمات و سیاستهای ناهماهنگ دستگاهها، هشدار دادند اگر تصمیم ضربالاجل اقتصادی گرفته نشود، رکود تبدیل به بحران خواهد شد.
در این نامه میخوانیم: «براساس پیشبینیهای بودجهای شرکتها که در بازار سرمایه موجود است و واقعیتهای موجود در عملیات صنایع مختلف بورسی در برهه کنونی اگر به صورت ضربالاجل و براساس قواعد حاکم در شرایط بحران اتخاذ تصمیم نگردد، بیم آن میرود که این رکود تبدیل به بحران و آنگاه بیاعتمادی شود که برای زدودن آثار آن شاید مدتها وقت لازم باشد.»
بازی با رکود
در دولت یازدهم بارها اعلام شد که از رکود خارج شده ایم ولی بلافاصله این موضوع تکذیب شد. گذشته از آن دولت اعلام کرد که «بستهاقتصادی» را ارائه خواهد کرد که کشور را از رکود خارج میکند. بستهای که اهداف شکلگیری آن از زبان دولتمردان یازدهم، کاهش رکود و افزایش رونق به شیوهای غیرتورمی بود، اما به تصریح کارشناسان فعال حوزه اقتصادی هیچگاه در قامت تحقق هدف مذکور ظاهر نشد.
«قاسم جعفری» نماینده مردم بجنورد در مجلس شورای اسلامی با اشاره به بسته اقتصادی دولت گفت: این بسته نتوانست جامعه را حساس کند و کسی هم آنرا جدی نگرفت، بسته اقتصادی دولت نه رکود را برد و نه رونق را افزایش داد. عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس افزود: راستی چه میشد ۵میلیون تومان از وام خودرو میکاستید و به وام ازدواج جوانان و یا به اعطای وام ضروری برای رفع دهها گرفتاری اقشار ضعیف اختصاص میدادید؟
عباس پاپیزاده نماینده مردم دزفول در مجلس نیز اظهارات قابل توجهی در خصوص وضعیت اقتصادی کشور داشته است. او به تسنیم گفته: طبق آمار موجود 60 درصد از واحدهای تولیدی کشور به صورت تعطیل و نیمه تعطیل درآمدهاند و همین مقوله حمایت از تولید و صنعت را به عنوان اصل مشترک همکاری دولت و مجلس دهم را در سال جاری مطرح کرده است.
علاوه بر این موارد، مسائلی دیگر از جمله تعطیلی واگن پارس، تعطیلی صنایع فولاد، تعطیلی بخش مسکن که بیش از 150 شغل مختلف با آن امرار معاش میکنند نیز موجبات بیکاری و رکود فزایندهای را دامن زده و این در حالی است دولت مدعی کاهش تورم است اما جیب مردم چیز دیگری میگوید.
محرمانه ماندن آمارهای اقتصادی
شاید محرمانه ماندن و منتشر نشدن آمارهای رسمی در حوزه اقتصاد حربهای برای پوشاندن این نوع مشکلات در حوزه اقتصاد کشور باشد. در حالی که یکی از مهمترین انتقادات دولت فعلی نسبت به دولت پیشین تاخیر در ارائه آمارهای اقتصادی کشور بود اما آمار رشد اقتصادی که یکی از مهمترین شاخصهای اقتصاد کشور است، تاکنون از سوی دولتیها اعلام نشده است.
به عقیده برخی کارشناسان رشد اقتصادی سال جاری منفی یا بسیار پایین بوده و علت اعلام نشدن آن از سوی دولتیها همین موضوع است. چنانچه پیشتر احمد توکلی در این باره گفته بود: دولت نرخ رشد اقتصادی را اعلام نمیکند و نمیخواهد پیش مردم شرمنده شود.
الیاس نادران، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی نیز با اشاره به منفی بودن رشد اقتصادی سال جاری گفته بود: اکنون رشد اقتصادی منفی است اما دولت جرات نمیکند نرخ رشد منفی اقتصاد را اعلام کند، 3 دوره است که دولت از ارائه آمارها طفره میرود.
چنانچه صندوق بینالمللی پول نیز رشد اقتصادی ایران در پایان سال 94 را منفی اعلام کرده بود. وضعیت نابسامان بازارهای داخلی و رکود حاکم بر آنها نیز از جمله مؤیدات دیگری هستند که احتمال این گزاره که دولت به دلیل فشارهای روانی ناشی از پایین بودن رشد اقتصادی از دادن این آمارها پرهیز خواهد کرد را پررنگ میکند.
وضعیت نابهسامان بازارهای داخلی و رکود حاکم بر آنها نیز از جمله مؤیدات دیگری هستند که احتمال این گزاره که دولت به دلیل فشارهای روانی ناشی از پایین بودن رشد اقتصادی از دادن این آمارها پرهیز خواهد کرد را پررنگ میکند.
عبور از روحانی
جریان اصلاحات با سرمایه گذاری بر روی سیاست خارجی و به خصوص مقوله توافق هستهای تمام تلاش خود را کرد تا رئیس دولت یازدهم را در این خط ثابت قدم نگه دارد و حاصل آن نگاه برونگرایانه و مصرف گرا، بیکاری مضاعف و رکود نفسگیری است که دولت روحانی را با خود درگیر کرده.
اما حالا که اصلاح طلبان مقوله برجام را در حوزه اقتصاد کشور عقیم یافتند فرایند عبور از روحانی و فکر کردن به گزینههای دیگر مثل ظریف را پیش کشیدهاند تا از این روزنه با یک جابجایی صوری روحانی را کنار گذاشته و فرد دیگری را با همان خط مشی برونگرایانه بر سر قدرت آوردند.
اظهار نظرهای بزرگان اصلاحات نشان داد که آنها از قربانی کردن دولت یازدهم پای اهداف خود هیچ بیم و هراسی ندارند چرا که برای آنها نه رکود و نه بیکاری و نه تورم از حداقل اهمیتی برخوردار نیست و موضوع قابل اهمیت از نظر آنها حضور در عرصه سیاسی و قدرت است و در این راه حتی از روحانی نیز عبور خواهند کرد.
بخاطر همین نوع نگاه است که اخیرا روزنامههای زنجیرهای به طرزی هماهنگ صحبت از « ترمیم کابینه» میکنند چرا که از این روزنه اصلاح طلبان شاید بتوانند فرصتی چند ماهه از افکارعمومی بگیرند و در وهله دوم ذهن افکار عمومی را منحرف کرده و با یک جابجایی صوری و فرمالیستی یک سال باقی مانده تا انتخابات ریاست جمهوری سال آینده را دوام بیاورند.
اظهار نظرهای تئوریسینهای اصلاحات در هفتههای اخیر مبنی بر شکست احتمالی روحانی در انتخابات سال آینده از سر دلسوزی برای مردم نیست. اصلاحطلبان هیچ نسخه واقعی و قابل اعتنایی برای مشکلات مردم ندارند که اگر داشتند در این 3 سال رو کرده بودند. نگاه آنها تنها به انتخابات سال 96 است. دولت روحانی برای مدعیان اصلاحات چیزی جز یک رحم اجارهای نیست و به نظر میرسد زمان این اجاره رو به اتمام است.