روزنامه آرمان روز یکشنبه 95/2/19 با تیتر «لبخند امیدی‌ها به بهارستان» به بررسی فرایند انتخابات 94 مجلس شورای اسلامی پرداخت.
در ابتدای متن نویسنده با اشاره به رد صلاحیت اصلاح طلبان می‌نویسد: «آنان پس از رد صلاحیت نیروهای خود سکوت را بر هر اقدامی ترجیح دادند و به گفته خودشان حتی از نیروهای درجه دوم استفاده کردند چون هدف رای آنها پاسخ به خواست ملت بود».
روزنامه آرمان، صراحتا اصلاح‌طلبان راه یافته به مجلس را درجه ۲ می‌داند و به راحتی از کنار دیگر منتخبین ملت به خاطر نداشتن ریشه اصلاح‌طلبی عبور می‌کند.
آرمان منتخبان مردم را درجه دو می‌نامد تا شاید بتواند «از بیرون تصمیماتی برای مجلس بگیرد» و قاعدتا اگر نمایندگان احساس استقلال کنند این تصمیمات عملیاتی نخواهد شد!
وعده های چند روز پیش الهه کولایی به مردم در گفت‌وگو با همین روزنامه، در حالی که وی به مجلس دهم راه نیافته است نیز گواه تایید همین ادعاست.
روزنامه آرمان در بخش دیگری به نقل از عارف به عنوان لیدر اصلی جریان اصلاح طلب در دهمین دوره انتخابات مجلس می نویسد: «اکثریت جامعه به افراط و تندروی چه در وجه داخلی و چه در وجه بین‌المللی نه گفتند و به دنبال آن هستند که با شیوه‌های اصلاح‌طلبانه مشکلات را ترمیم کنند».
حال این سوال پیش می آید که با توجه به اینکه اکثر منتخبین مردم در شهرستان‌ها اصولگرا هستند منظور عارف از نه به افراط و تندروی، نه به اصلاح‌طلبان است؟!
یا منظور عارف از نتیجه انتخابات، فقط تهران است و وی نیز مانند دیگر هم مسلکان خود ایران را فقط تهران می‌داند؟
و در پایان اگر این گفته عارف را بپذیریم که مردم خواهان شیوه‌های اصلاح‌طلبانه هستند؛ پس چرا او به عنوان تنها کاندیدای اصلاح طلبان در انتخابات ۹۲ از ادامه مسیر انصراف داد؟!
