این روزنامه می‌نویسد: سعودی‌ها بیش از حد خود را بزرگ و قدرتمند شمرده‌اند و دارند بی‌گدار به آب می‌زنند. آنها هرگز نمی‌توانند مقابل ایران بایستند. عربستان هرگز در بعد نظامی قادر به شکست دادن ایران نیست.
نیویورک‌تایمز افزود: عربستان نه از حیث نیروی انسانی این ظرفیت را دارد؛ نه تخصص لازم را دارد و نه همچون ایران یک شبکه وسیع از نیروهای نیابتی تحت امرش قرار دارند. عربستان در داخل هم ابدا قادر به اجرای موفق اصلاحاتی نیست که برنامه‌ریزی کرده است حتی اگر مثل گذشته این پادشاهی در منازعات منطقه‌ای آتش بیار معرکه باشد.
در ادامه این تحلیل خاطر نشان شده است: کاخ‌سفید اعلام کرده است در صورت تصویب طرح کنگره برای گرفتن غرامت قربانیان حادثه 11 سپتامبر از عربستان، این طرح را وتو خواهد کرد. سعودی‌ها از عقب‌نشینی نیروهای آمریکایی از عراق در پایان سال 2010 و انتصاب «نوری‌المالکی» شیعه طرفدار ایران به مقام نخست‌وزیری عراق سخت ناراحت‌اند.
نیویورک‌تایمز نوشت: سعودی‌ها در سوریه علیه دولت «بشار اسد» از نیروهای جهادی پشتیبانی می‌کنند و در یمن یک جنگ هوایی را علیه شورشیان حوثی در پیش گرفته‌اند. در جبهه رویارویی با ایران هم، سعودی‌ها به جنگ با نیروهای نیابتی ایران هم قانع نشدند و ژانویه امسال تمام روابط دیپلماتیک خود با تهران را قطع کردند. این ماجرا بعد از اعدام یک روحانی شیعه مذهب در عربستان رخ داد. اما هم سعودی‌ها و هم غیرسعودی‌ها از فلج ماندن تصمیم‌های سیاسی عربستان گلایه دارند. حال گلایه‌ها از تغییرات ناگهانی و نامنظم هم مطرح است.
نیوریورک تایمز اضافه کرد: تمام تصمیم‌سازی‌های سیاسی عربستان فقط منجر به هرچه بی‌ثبات‌تر شدن منطقه‌ای شده است که خود همچنان آشوب‌زده است و پرتلاطم. همین خلقیات در داخل هم گریبان حاکمان عربستان را گرفته است. آل‌سعود، به زیبایی می‌داند که باید اقتصادش را دستخوش تحول و تنوع کند اما همه اینها اقداماتی است که هرگز نمی‌توان خوش‌بین بود ریاض استعدادهای لازم برای انجام موفق آن را داشته باشد.
نیویورک‌تایمز در پایان تصریح کرد: آرزوی قابل درک پادشاهی سعودی برای ارتقای جایگاه ژئوپولتیک و خودمختاری اقتصادی تا حد زیادی مبالغه‌آمیز است.
