المانیتور در گزارشی نوشت: حدود 10 روز از زمانی که "بنیامین نتانیاهو،" نخست وزیر رژیم صهیونیستی و وزرای کابینه وی 17 آوریل (29 فروردین) در بلندی های جولان جلسه تشکیل دادند، می گذرد. نتانیاهو در نشست کابینه اعلام کرد اسرائیل هرگز این منطقه را ترک نمی کند و تا ابد در آن باقی می ماند. از زمان این حرکت نمایشی، اظهارات وی به زبانهای مختلف نوشته شد.
این کمپین هماهنگ شده بوسیله نتانیاهو برای این بود که رهبران جهان را در خصوص یک مسئله متقاعد کند: که هیچ چاره ای نیست جز اینکه بلندی های جولان در کنترل اسرائیل باقی بماند.
بنیامین نتانیاهو مدعی شد: درحالی که سوریه بوسیله گروه های مختلف تروریستی از هم پاشیده شده است؛ به هیچ وجه منطقی نیست کنترل بلندی های جولان به دولت دمشق واگذار شود. وی با تعدادی از رهبران از جمله "جان کری،" وزیر امور خارجه آمریکا نیز تماس حاصل کرد. حتی وی 21 آوریل (5 روز پیش) به مسکو سفر کرد تا با "ولادیمیر پوتین،" رئیس جمهور روسیه گفتگو کند. وی در این مذاکرات مدعی شد: "جولان خط قرمز اسرائیل است. آنهایی که معتقدند جولان باید تقدیم سوریه شود، حقیقت را نادیده گرفته اند."
به نوشته المانیتور، اما به نظر می رسید تنها کسی که حقیقت را نادیده می گیرد، خود نتانیاهو است. در مدت 48 ساعت، تقریبا همه آن رهبران جهانی خاطرنشان کردند که بلندی های جولان نباید یک منطقه اشغال شده باشد. آمریکا، آلمان، روسیه، اتحادیه اروپا و دیگر کشورها اعلام کردند کنترل اسرائیل بر بلندی های جولان را به رسمیت نمی شناسند و تنها بخشی که به رسمیت شناخته شده است "خط سبز" است. درواقع جامعه بین المللی تلاش رژیم صهیونیستی را برای سود بردن از وضع ایجاد شده بی نتیجه گذاشت.
در ادامه این گزارش آمده است: تعدادی از اعضای کابینه از جمله وزیر امور خارجه و وزیر جنگ معتقدند که نتانیاهو به تازگی یک فرصت تاریخی را برای بهبود موقعیت استراتژیک در خصوص بلندی های جولان از دست داده است. یک مقام صهیونیست که خواست نامش فاش نشود در مصاحبه با المانیتور گفت: "نتانیاهو همیشه فرصتِ از دست دادنِ یک فرصت را هم از دست می دهد." دست کم دو نفر از اعضای کابینه چنین نظری داشتند.
درواقع، نتانیاهو پس از امضای توافق هسته ای میان ایران و قدرتهای جهانی در ماه ژوئیه سال گذشته (مرداد 94) این فرصت را بدست آورد. در مه 2015 (خرداد 94)، المانیتور در گزارشی نوشت آمریکایی ها از نتانیاهو خواستند از مخالفت با توافق هسته ای دست بردارد و بسیار سخاوتمندانه در این مذاکرات --که می تواند به حفظ موقعیت استراتژیک اسرائیل در منطقه کمک کند -- حضور یابد.
درواقع به گفته آمریکاییها، اگر نتانیاهو با توافق هسته ای موافقت می کرد، آمریکا هم پیشنهادات بیشتری برای وی داشت؛ اما وی به مخالفت با توافق هسته ای ادامه داد و درواقع از مذاکره با باراک اوباما سر باز زد.
یک منبع دیپلماتیک در مصاحبه با المانیتور گفت: نتانیاهو می توانست با موافقت با توافق هسته ای، از باراک اوباما بخواهد حاکمیت وی بر بلندی های جولان را به رسمیت بشناسد.
یک مقام ارشد صهیونیست نیز در این خصوص گفت: این یک لحظه فرخنده در واشینگتن بود. ما می توانستیم با اوباما به توافق برسیم. همه می دانستند که توافق هسته ای برای رژیم صهیونیستی تهدید محسوب می شود. درواقع برای آمریکایی ها منطقی بود که در این شرایط اسرائیل نمی تواند بلندی های جولان را از دست بدهد؛ اما نتانیاهو حرف هیچ کس را نمی شنید. وی فقط به تلاشهای بی نتیجه برای مخالفت با توافق هسته ای ادامه می داد.
به نوشته المانیتور، حالا امروز نتانیاهو خود را در یک وضع ناامید کننده یافته است. کمک های نظامی 10 ساله آمریکا به رژیم صهیونیستی رو به پایان است. دولت آمریکا کمتر از درخواست نتانیاهو برای وی کمک نظامی فراهم کرده است. درخصوص بلندی های جولان نیز داستان به همین صورت است.
