در دوره اول که پیش از دهه 1870 میلادی و سفر ناصرالدین شاه به فرنگ است زنان پیراهن کوتاه بدون یقه همراه با شلوار گشاد به نام "چاقچور"، نیمتنهای کوتاهی به نام"ارخالق" و روسری ای به نام"چارقد" به تن می کردند. اما پس از سفر ناصرالدین شاه به اروپا شلوارهای چسبان و دامن های کوتاه که شبیه به بالرین های روسی بود ابتدا میان زنان حرمسرا رواج یافت و پس از چندی زنان اعیان نیز به پوشیدن آنها روی آوردند.