پس از رونمایی از موشک شهاب 3 و آزمایش آن توسط نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در همان اواخر دهه 70، موجی از رعب و وحشت افکار و اذهان سردمداران رژیم کودک‌کش صهیونیستی را فراگرفت؛ در میانه‌های دهه 80 نیز پس از آنکه صهیونیست ها در نبرد 33 روزه توسط مجاهدان حزب الله لبنان زمین گیر شدند، ایران اسلامی را تهدید به حمله موشکی کردند که در همان زمان یکی از مقامات نظامی رژیم صهیونیستی به ایهود اولمرت(نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی) و ایهود باراک( وزیر جنگ این رژیم) توصیه کرد از این کار اجتناب کنند چراکه ایران با موشک شهاب 3 خود می تواند تمام نقاط اسرائیل از جمله نیروگاه اتمی دیمونا را با خاک یکسان کند.
اگرچه برخی اخبار و گزارشات تایید نشده از تسلیح یگان موشکی ایران به موشک شهاب 4 با برد بیش از 3000 کیلومتر حکایت دارد اما از آنجاییکه برای هدف قرار دادن مناطق تحت اشغال رژیم صهیونیستی و پایگاه های نظامی این رژیم همان موشک شهاب 3 کفایت می‌کند، در گزارش پیش رو به ارائه مشخصات این موشک خواهیم پرداخت.
خانواده «شهاب» را باید پرآوازه‌ترین نسل موشک‌های بومی ساخت داخل بنامیم؛ موشک‌هایی که در سه رِنج به تولید انبوه رسیده‌اند؛ موشک‌های شهاب 1 و 2 با بردهای 300 و 500 کیلومتر الگوبرداری شده از موشک اسکاد B و موشک شهاب 3 با برد 1150 کیلومتر الگوبرداری شده از موشک اسکادC .
اما پس از تولید انبوه موشک شهاب 3 که از سامانه هدایت اینرسیایی برخوردار است و اولین موشک بالستیک میان برد ایران محسوب می‌شود، متخصصان موشکی کشور با کار روی ابعاد مختلف فنی این موشک توانستند بُرد و زیرساخت‌های سامانه‌ای آن را ارتقاء دهند.
مدل اول موشک شهاب 3 که با نام «شهاب - آ3» شناخته می شود بردی برابر 1300 کیلومتر را داراست. مدل بعدی این موشک که با نام «شهاب - ب3» شناخته می شود از کلاهکی سنگین تر بهره می‌گیرد و توانایی هدف قرار دادن اهدافی در 2000 کیلومتری را داراست. نوع آخر این موشک «شهاب - دی 3»نامیده می شود که بردی بین 2200 تا 3000 کیلومتر را داراست و این به معنای پوشش کامل اراضی اشغالی است.
یکی از نمونه‌های ارتقاءیافته و پیشرفته موشک شهاب 3، «موشک قدر» است؛ موشکی با برد 2000 کیلومتر که با سوخت مایع یک مرحله‌ای عمل می‌کند و در دو نوع F و H تولید شده است.
یکی از قابلیت‌های شگفت‌انگیز موشک قدر(نمونه ارتقاء یافته شهاب 3) بهره گیری از کلاهک بارانی است؛ کلاهکی که این امکان را برای موشک قدر فراهم می‌آورد تا به صورت نامحدود بر متجاوز ببارد و مواضع آن را بمباران کند.
کلاهک یا سرجنگی بارانی که در موشک بالستیک شهاب 3 و نمونه پیشرفته آن یعنی موشک قدر به کار گرفته شده است دربردارنده ریزبمب‌های پرتاب شونده به بالا پس از اصابت به هدف است که می تواند هدفی قابل تنظیم در محوطه‌ای گسترده را منهدم کند.
این گونه از کلاهک‌ها یا سرهای جنگی موشک، اساساً برای انهدام هدف واحد طراحی نشده بلکه برای آسیب رسانی به محوطه‌ای شامل اهداف پراکنده و پخش شده مورد استفاده قرار می‌گیرند مثلاً یک پادگان نظامی که خودروهایی با زره سبک در آن قرار دارند یا یک فرودگاه که در آن بالگردها و هواپیماها در توقفگاه‌های روباز یا زیر سایه بانی ساده مستقر هستند و یا یک شناورغول پیکر....
این محموله‌های انفجاری پس از اصابت کلاهک موشک به زمین به سمت بالا پرتاب شده و با قرار گرفتن در قوس نزولی تا فاصله چند ده تا چند صد متری از نقطه اصابت آن را تحت پوشش قرار می دهند. این مهمات فرعی البته تا حدودی قابلیت نفوذ نیز دارند و از اینرو برای آسیب زدن به هواگردها که اساساً از پوشش زرهی برخوردار نیستند، سلاح مفیدی محسوب می شوند.
