امروز 8 مارس است. بالاخره روزها چرخید و تقویم روی عددی ایستاد که حالا به احترام نیمی از جمعیت جهان متعلق به جامعه هدفی شده است که دیگر نادیده گرفتن آنها ممکن نیست.
حالا حتی تعمدی هم نمی توان چشمها را روی جمعیتی بست که ذات و نامش با آفرینش گره خورده است.برای نوشتن از بعضی موضوعات لازم نیست راه دوری برویم فقط کافیاست کمی با انصاف به اطرافمان نگاه کنیم تا سوژه بی واسطه خود را به ما معرفی کند و تمام گفتنیها را خود به ناطقترین زبان ممکن بگوید.
زن در روزگار امروز تنها سوژه و موضوعی برای دستمایه شدن نیست. آنها سالها دویدهاند تا امروز بتوانند نه فقط سوژهای برای تالیف کتابها و داستانها یا نطقهای انتخاباتی،بلکه خود مولف و خالق حماسههای بزرگ باشند.
زنان ایران هم همپای زنان سراسر دنیا سالها تلاش کردهاند تا نهتنها از حقوق مساوی با نیمی دیگر از جامعه برسند بلکه به درجهای از تاثیرگذاری دست یابند که کمکم نقشهای پررنگتری ایفا و نتایج بزرگتری را رقم بزنند. حالا امروز از روزگاری که زنان به دنبال حق و سایر حقوق ابتدایی بودهاند گذشته است.
آنها امروز نه تنها رای میدهند بلکه از جامعه برای کارهای بزرگتر رای اعتناد میگیرند. حالا آسمان هنر،سیاست و اقتصاد پر از ستارگان پرفروغی است که دیگر به بهانه جنسیت کنارگذاشته نشده و حتی آماده مراحل پیشرو تر میشوند.به بهانه روز جهانی زن ، نگاهی به چندزن تاثیرگذار در حوزههای ادبیات،سینما و سیاست ایران میاندازیم.
دانشور
سیمین دانشور در سال ۱۳۰۰ خورشیدی در شیراز زاده شد. او فرزند محمدعلی دانشور (پزشک) و قمرالسلطنه حکمت (مدیر هنرستان دخترانه و نقاش) بود.سال ۱۳۲۷ مجموعه داستان کوتاه آتش خاموش را منتشر کردکه نخستین مجموعه داستانی است که به قلم زنی ایرانی چاپ شدهاست.
تشویق کننده دانشور در داستاننویسی فاطمه سیاح، استاد راهنمای وی و صادق هدایت بودند. او در همین سال، در حالی که در اتوبوس از تهران راهی شیراز بود با جلال آلاحمد نویسنده و روشنفکر ایرانی آشنا شد و دو سال بعد با او ازدواج کرد.
دانشور در ۱۳۳۱ با دریافت بورس تحصیلی به دانشگاه استنفورد آمریکا رفت و در آنجا دو سال در رشته زیباییشناسی تحصیل کرد. پس از بازگشت به ایران، دکتر دانشور در هنرستان هنرهای زیبا به تدریس پرداخت؛ تا این که در سال ۱۳۳۸ استاد دانشگاه تهران در رشته باستانشناس و تاریخ هنر شد.
اندکی پیش از مرگ آلاحمد در ۱۳۴۸، رمان سَووشون را منتشر کرد، که از جمله پرفروشترین رمانهای معاصر است. در ۱۳۵۸ از دانشگاه تهران بازنشسته شد.
وی نخستین زن ایرانی است که به صورتی حرفهای در زبان فارسی داستان نوشت. مهمترین اثر او رمان سووشون است که به ۱۷ زبان ترجمه شده و درباره رخدادهای زمان رضاشاه است. این بانوی پیشکسوت داستاننویس پس از یک دوره بیماری، در سال ۸۶ کار نوشتن را دوباره از سر گرفت.
از سیمین دانشور همواره به عنوان یک جریان پیشرو و خالق آثار کمنظیر در ادبیات داستانی ایران نام میبرند. سیمین دانشور در هجدهم اسفندماه سال ۱۳۹۰ در خانهاش در تهران درگذشت.
تهرانی
هدیه تهرانی متولد ۴ تیر ۱۳۵۱ در تهران، بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر ایران است. اولین بار برای بازی در فیلم روز واقعه انتخاب شد، اما بعدها لادن مستوفی جای او را گرفت. کیانوش عیاری هم او را برای بازی در بودن یا نبودن انتخاب کرد که بعدها عسل بدیعی به جای او برگزیده شد.
اما سرانجام مسعود کیمیایی او را برای فیلم سلطان انتخاب کرد و هدیه تهرانی وارد سینمای حرفهای شد. بازیهای راحت و روان او در فیلمهای غریبانه و به خصوص شوکران تحسین منتقدان را برانگیخت.
یکی از بهترین نقش آفرینیاش که منجر به دریافت سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر و تندیس زرین جشن خانه سینما شد و تحسین نویسندگان و منتقدان را در پی داشت، بازی بهیادماندنی او در چهارشنبه سوری بود.
مجله همشهری جوان، بعد از مهناز افشار وی را به عنوان دومین بازیگر زن پولساز دهه هشتاد خورشیدی انتخاب کرد. تهرانی تا به امروز موفق شده است که 2 سیمرغ بلورین از جشنواره فیلم فجر را با خود به خانه ببرد.
افخم
مرضیه افخم دیپلمات ایرانی و سفیر ایران در مالزی است. او اولین سفیر زن جمهوری اسلامی ایران است. افخم همچنین اولین سخنگوی زن وزارت امور خارجه ایران بود. افخم حدود دو سال ریاست مرکز دیپلماسی عمومی و رسانهای وزارت امور خارجه را بر عهده داشت.
وی در دوران وزارت علیاکبر ولایتی در وزارت امور خارجه مسئولیت اداره کل اخبار و مطبوعات وزارت خارجه را بر عهده داشته است. افخم در زمان تصدی کمال خرازی بر وزارت خارجه و سخنگویی حمید رضا آصفی در این سمت باقیماند و برای مدتی در یکی از سفارتخانههای ایران در یکی از کشورهای آفریقایی فعالیت کرد.
مرضیه افخم سابقه سی سال فعالیت در بخشهای مختلف وزارتخارجه داشته و نخستین زنی است که به سمت سخنگویی یک وزارتخانه در ایران و سفارت منصوب شده است.وی همچنین نخستین سفیر ایران بعد از انقلاب اسلامی است و تابوی 37 ساله در این زمینه را شکسته است.