پس از پایان انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی و کنار رفتن غبار هیجانات ناشی از تبلیغات و شور و شوق انتخاباتی کم‌کم می‌توان به تحلیل و تجزیه ترکیب مجلس دهم و همچنین وقایعی که باعث پیروزی و شکست جریانات سیاسی در این دوره شد، بپردازیم.
واقعیت این است که برگزاری و نتایج انتخابات در ایران حالت پیچیده و اغلب غیرمنتظره‌ای داشته است و همین موضوع تحلیل و تجزیه این موارد را نیز بسیار سخت و همچنین جذاب کرده است.
در همین روند نکات جالب‌توجهی وجود دارد که می‌توان به آن‌ها اشاره کرد. یکی از این نکات را پرویز سروری عضو شورای شهر تهران و ادوار گذشته مجلس شورای اسلامی مطرح کرد. وی از یک سنت‌شکنی در انتخابات دهمین دوره مجلس پرده برداشت؛ سنتی که در آن با تغییر دولت شاهد ایجاد یک مجلس با اکثریت همسو با دولت بودیم که این اولین بار است که دولت نمی‌تواند مجلسی همسو با خود تشکیل دهد.[1] همین موضوع تحلیل‌ها و مباحث زیادی را به دنبال دارد و می‌تواند بر انتخابات آینده و سرنوشت سیاسی کشور نیز بسیار تأثیرگذار باشد.
اگر به مجالس ششم و هفتم نگاهی تاریخی بیندازیم این موضوع را که بعد از تشکیل دولت اصلاحات و همچنین دولت محمود احمدی‌نژاد این مجالس از لحاظ گرایش سیاسی همسو با دولت تشکیل‌شده‌اند می‌توان به‌خوبی صحت این موضوع را دریافت.
از سوی دیگر با نگاه تاریخی به لیست افرادی که در دوره ششم مجلس شورای اسلامی از سوی جریان راست (اصولگرا) ارائه‌شده بود و با شکست در مقابل اصلاح‌طلبان این انتخابات به اتمام رسید می‌توان نکات جالب‌توجهی را مشاهده کرد.
یکی از نکات جالب در لیست اصولگرایان در مجلس ششم، حضور اکبر هاشمی رفسنجانی و عدم رغبت مردم تهران در پذیرش وی برای نمایندگی است به طوری که با وجود تخلفات وزارت کشور اصلاحات و نقش محوری سید مصطفی تاج‌زاده، معاون وزیر کشور وقت در این تخلفات، هاشمی نتوانست در میان 10 نفر اول تهران حضور پیدا کند و جایگاه بیستمین را از آن خود کرد.
از دیگر نکات، نام دو نفر در این لیست بسیار شاخص است. «محمود احمدی‌نژاد» و «حجت‌الاسلام حسن روحانی» این دو شخص بارز لیست شکست‌خورده جریان راست در انتخابات مجلس جنجالی ششم هستند. اگر در آن زمان کسی به این لیست نگاهی می‌انداخت شاید به‌هیچ‌وجه نمی‌توانست باور کند که این دو کاندیدای شکست‌خورده انتخابات مجلس در ادوار بعد به‌عنوان رؤسای جمهور کشورمان، رهسپار پاستور شوند.
به همین ترتیب به نظر می‌رسد در مورد شرایط آینده سیاسی کشور نیز بایستی با نوعی تردید ویژه و در نظر گرفتن گزینه غیرمنتظره به وقایع سیاسی نگاه کرد. در مجلس دهم نیز لیست اصولگرایان تهران نتوانستند به ساختمان بهارستان راه پیدا کنند اما پیچیدگی مسائل سیاسی در کشور ممکن است در آینده عوامل غیرمترقبه‌ای را ایجاد کند که در سطوح بالاتری اتفاق می‌افتد و شاید لیست مجلس دهم هم یک رئیس‌جمهور متولد شود. نوع حکومت مردم‌سالاری و تجربیات انتخابات‌ها در کشورمان نیز به‌گونه‌ای است که مشخصاً در این زمینه هیچ‌کس نمی‌تواند خود را پیروز یا مغلوب یک انتخابات بداند.
