گروه سیاسی- جیغ و دست و هورای بلند برای بهروز نعمتی اصولگرای تازه اصلاح طلب شده که فردای ورود به مجلس چشم در چشم همین عارف می دوزد و می گوید که رایش برای ریاست مجلس علی لاریجانی است. و باز دست و جیغ و هورای بلند برای کاظم جلالی که یک روز خواهان اعدام سران فتنه است و یک روز با شعار رفع حصر ذوق زده می شود!
به گزارش افکارخبر، شما می توانید هوادار جریان اصلاح طلبی باشید و به همایش های انتخاباتی شان بروید تا یک بادکنک بنفش به دستتان بدهند و تا دلتان بخواهد از جریانی صحبت کنند که اگر پای صندوق رای نروید و به فهرست 30 نفره شان رای ندید احمدی نژاد را سر کار می آورد. کلماتی مانند تندرو، افراطی و اقتدار گرا هم مثل نخود و لوبیا در این آش آشفته انتخاباتی جوش می خورد و بالا و پایین می رود اما آنچه در این میان نایاب است برنامه و توضیح منطقی این نکته است که اصلاح طلبان به جز همراهی و حمایت از دولت چه برنامه دیگری برای قوه قانونگذاری کشور دارند؟
در بهترین حالت ممکن مجلس اصلاح طلب گوش تا گوش پر از نمایندگانی است که بزرگترین آرزویشان دیدار رئیس جمهور در صحن مجلس است تا پای سخنرانی هایش اشک بریزند و هورا بکشند! با این اوصاف نمایندگان چپگونه می خواهند به وظایف نظارتی شان عمل کنند. نامزدهای اصلاح طلب تاکنون به این پرسش پاسخ مناسبی نداده و تنها به این نکته که از حق مردم صرف نظر نمی کنیم اکتفا کرده اند اما یکی از پررنگترین شعارهایشان در سالن والیبال خیابان حجاب این بوده که می خواهیم مجلسی روی کار بیاید که وزرای دولت را استیضاح نکند!
اصلاح طلبان حتی برنامه روشنی برای رونق تولید و بهبود فضای کسب و کار نیز ارائه نداده اند، فهرست انتخاباتی آن ها بیشتر نشان دهنده ائتلاف کارگزاران و فراکسیون رهروان و جمعی از هواداران عارف است که بیشتر به منظور تصاحب کرسی های بیشتر دور هم جمع شده اند تا اینکه درون مجلس اقدامی به سود اقتصاد و تولید کشور انجام بدهند. در این راستا محمد رضاعارف سرلیست اصلاح طلبان منتقدان را مدام به کتابچه برنامه هایی ارجاع می دهد که مسائلی کلی و سردستی را به عنوان برنامه اصلاح طلبان در یک جزوه گرد هم آورده و البته می داندت که در این هیاهوی دست و جیغ و هورای بلند کسی هم حوصله خواندنش را ندارد.
به هر حال حالا که بادکنک های بنفش باد شده اند و اسب کارگزارانی ها برای مجلس دهم زین شده باید منتظر ماند و دید این هیاهوهای رسانه ای و تبلیغاتی تا چه اندازه خواهد توانست بدنه جامعه را با خود همراه کند. بدنه ای که در سه انتخابات مجلس گذشته اصلاح طلبان را با" نه" بزرگ خود از راه یابی به بهارستان بازداشته اند.
