«معتقدم کارگزاری که به دنبال کار برای امرار معاش باشد، کارگزار نیست» این‌ها را یکی از بزرگترین اختلاس‌گران تاریخ گفت، کارگزاری که معتقد بود نباید در مشاغل دولتی با انگیزه‌ی امرار معاش وارد شد، ولی سال‌های فراوانی را به جرم رشوه و غارت بیت المال در زندان گذراند. هفته نامه صدا، با گذشت بیشتر از ده روز از برگزاری نخستین کنگره سراسری کارگزاران سازندگی، گزارش مبسوطی از این مراسم و سخرانی «غلامحسین کرباسچی» دبیر کل این حزب منتشر کرد. سخنانی که بیشتر از گذشته از اختلافات مرد شماره‌ی یکِ کارگزاران با اصلاح‌طلبان پرده برداشت. همزمان با ورود تمام قد «کارگزار اختلاس‌گر» به انتخابات، روز گذشته وزیر کشور نیز از «پولهای کثیفی» گفت که به انتخابات وارد شدند. داستان این پولهای کثیف چیست؟ آیا تأخیر نه چندان طبیعی انتشار لیست اصلاح‌طلبان به این پولهای کثیف مربوط است؟ کرباسچی در آستانه انتخابات دقیقاً کجا است؟!
اختلاف کرباسچی با اصلاح‌طلبان از کجا شروع شد؟
«متأسفانه عدم رعایت قوانین سیاسی در دوره اصلاحات، وضعیت حزب را در دومین سال فعالیت به جایی رساند که در چهار سال دوم اصلاحات ترجیح دادیم فیتیله فعالیت‌مان را پایین بکشیم. حزب کارگزاران این بار با تهاجم نیروهای رقیب اصلاح‌طلب مواجه شده و به این نتیجه رسید که برای کمک به دولت و آرام شدن جو جامعه بهتر است تلاش حزب را برای ساماندهی وضعیت سیاسی نیروها، نه متوقف؛ که کُند کند. حتی در سراسر کشور فعالیت دفتر احزاب را به محافل خصوصی‌تر منتقل کردیم. در بسیاری از جاها احساس کردیم این "عدم رعایت ضوابط رقابت‌های سیاسی" برای دولت اصلاحات مشکل درست می‌کند.»
این‌ها بخش دیگری از سخنان شهردار سابق تهران بود. کرباسچی در سال 1377 بازداشت شد، یعنی درست در دومین سال فعالیت رییس دولت اصلاحات، یعنی همان فردی که پیشتر برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری به همراه حزب متبوعش همه کاری کرده بود، همه کار؛ حتی اختلاس! او همان سال به اتهام اختلاس 260 میلیون تومان از شهرداری به نفع ستاد کارگزاران و البته دیگر تخلفات مالیِ عمدتاً انتخاباتی، به سه سال حبس، رد اموال و ده سال انفصال از خدمت محکوم شد. کرباسچی برای پیروزی خاتمی کولاک کرده بود اما، درست در روزهای قدرت او بازداشت شد. شاید از رییس جمهور سابق توقع داشت. با این همه رییس دولت اصلاحات ترجیح داد برکنار بماند؛ کرباسچی به زندان افتاد. ستاره‌ی کارگزاران هم کم‌سو شد. آنها که برای پیروزی اصلاح‌طلبان همه کاری کرده بودند، در روزگار دولت به پستوها رفتند. حبس و انزوا دستخوش آنان بود.
کرباسچی دو سال در زندان ماند، سرآخر هم گفته می‌شد با پادرمیانی هاشمی آزاد شد.
انتشار «صدا» در روز شنبه و رپرتاژ آگهی که برای کرباسچی و کارگزاران رفت، آن هم درست در روزهایی که اختلافات گروه‌های مختلف اصلاح‌طلب مانع از اجماع و انتشار لیست مشترک است، معنای ویژه ای داشت. کارگزاران تازه این روزها و بعد از گذشت بیست سال از اعلام موجودیت، به فکر برگزاری کنگره سراسری افتاد؛ درست در آستانه‌ی انتخابات! به نظر می‌رسد سهم‌خواهی کارگزاران و کینه‌ی قدیمی که کرباسچی از اصلاح‌طلبان به دل گرفته، کار را برای رسیدن به لیست مشترک سخت‌تر از همیشه می‌کند. پروپوگاندای صدا به نفع آقای دبیرکل اختلاس‌گر نیز در همین راستا قابل ارزیابی است. کرباسچی چند روز پیش گفته بود: اسنادی در اختیار دارد که در صورت انتشار عارف نمی‌تواند سرلیست اصلاحات باشد؛ سخنانی که با واکنش عارف مواجه شد. او این دست سخنان را «شیطنت» خواند.
هر چه هست، هزار و یک شب لیست اصلاح‌طلبان ادامه دارد!
ماجرای ورود پولهای کثیف به انتخابات
کرباسچی علاوه بر جامه‌درانی که خرداد 76 به همراه کارگزاران برای محمد خاتمی به راه انداخت، سابقه‌ی دخالت و فساد مالی در انتخابات مجلس پنجم را هم در کارنامه داشت؛ اصلاً به همین خاطر محاکمه شد. آن روزها او ۲۵ میلیون تومان به تاجران و تقوامنش از نامزدهای انتخابات مجلس پرداخت کرده بود. حالا وزیر کشور از ورود مجدد این پولهای کثیف به گردونه‌ی انتخابات خبر می‌دهد، رحمانی فضلی دیروز و در جمع مدیران برخی رسانه‌ها گفت: «ما یک سال پیش گفتیم که پول های کثیف در انتخابات ورود می کنند و امروز شاهد این هستیم که افرادی به ما مراجعه می کنند که با پول های کثیف وارد انتخابات می شوند.»
پرونده کرباسچی همچنان مفتوح است، ماجرای پولهای کثیفی که او آن روزها و برای مهندسی انتخابات پنجمین دوره مجلس شورای اسلامی اختلاس کرده بود، همچنان روی میز دستگاه قضا است. در بخشی از رای صادره آمده بود: «در مورد تضییع حقوق شهرداری به ازای وجهی که از دو نفر فوق برای انتخابات اخذ شده بود چون نیاز به کارشناسی و بررسی بیشتر دارد، لذا پرونده در این حیث مفتوح باقی می‌ماند.» با این همه او این روزها برای مداخله در انتخابات کمر بسته است، مداخلاتی که با توجه به سوابق نه چندان شفاف مالی و اقتصادی اش بیش از اندازه مشکوک به نظر می‌رسد. رحمانی فضلی حق داشت نگران ورود پولهای کثیف به انتخابات باشد!
«سوابق ما که معلوم است! ما به دنبال کار نبودیم. امام سه بار به من دستور داد برو اصفهان و استاندار باش! من گفتم نمی‌روم، می‌خواهم درس بخوانم! امام فرمود: شش ماه برو! من رویم نشد در مقابل آن پیرمرد مقاومت کنم!!» این‌ها بخش آخر سخنرانی کرباسچی به روایت «صدا» است. سخنانی که بیش از گذشته قرابت فکری او را با چهره‌هایی نظیر مهدی کروبی نمایش می‌دهد، کرباسچی در انتخابات سال هشتاد و هشت مشاور ویژه‌ی شیخ بی سواد بود!
