محمد‌رضا پهلوی که بیشترین سرمایه‌گذاری را در نیروهای نظامی و به ویژه نیروی هوایی کرده بود، امید داشت در آخرین روز‌های حکومت خود ارتش از وی در برابر ملت حمایت کند و حافظ تاج و تخت او باشد. با وجود این تصور در 19 بهمن 1357 بیعت همافران و خلبانان نیروی هوایی ارتش با امام خمینی(ره) و پیوستن به آنان به انقلاب اسلامی همه آرزو های شاه نقش بر آب شد.
در کتاب ارتش در تاریخ و انقلاب اسلامی تالیف احمد نوروزی فرسنگی آمده است. سروان بازنشسته حسین مرجانی که در سال 1346 استخدام ارتش شد و حدود 13 سال از زندگی نظامی‌اش در رژیم گذشته بود و در دوران انقلاب در پادگان لویزان و در گارد جاویدان بود. روایت می‌کند.
سرلشگر نشاط فرمانده گارد جاویدان از خبرنگاران خارجی دعوت کرده بود که در مراسم صبحگاه گارد جاویدان شرکت کرده و آمادگی نیروهای گارد را در حمایت از شاه و مقابله با مردم و انقلاب را از نزدیک ببینند تا خبر آن به سراسر جهان مخابره شود و هم نمایش قدرتی باشد در داخل کشور، همچنین او حساسیت مراسم را در مقابل خبرنگاران گوشزد کرد، شب هنگام جمعی از نیروهای انقلابی گارد به میدان صبحگاه رفتند و یک شعار «مرگ بر شاه» بزرگ روی باند رژه نوشتند، صبح روز بعد وقتی سرلشگر نشاط برای شروع مراسم آمد که آنجا را بازدید کند با آن شعار مواجه شد، هر کاری کردند که در آن فرصت آن شعار را محو کند نشد از بنزین و نفت هم استفاده کردند، آسفالت سوراخ شد اما آن شعار باقی ماند که خبر آن هم شب از رادیو (بی‌بی‌سی) پخش شد.
