روزنامه نیویورک‌تایمز آمریکا ساعاتی قبل از اعلام روز اجرای برنامه جامع اقدام مشترک در گزارشی می‌نویسد مردم ایران استقبال چندانی از روزی که قرار است در آن تحریم‌ها به صورت عملی برداشته شوند، نکرده‌اند و دیگر خبری از جوانان پرچم بدستی که در خیابان‌ها به جشن پرداخته‌اند نیست.
"حتی مبادله هفت ایرانی در زندان‌های آمریکا در ازای آزادی جیسون رضائیان، گزارشگر واشنگتن‌پست، و نیز سه آمریکایی که در اینجا نگهداری می‌شدند نتوانست توجهات را به خود جلب کند."
اردبرینک در ادامه با اشاره به محدودیت‌هایی که ایران در برجام پذیرفته است اعم از کاهش تعداد سانتریفیوژ‌ها و یا انتقال ذخایر اورانیوم غنی شده به خارج از کشور می‌نویسد بسیاری از مقامات "به سختی این توافق هسته‌ای را به عنوان یک پیروزی ارائه می‌کنند بلاخص زمانی که این همه در ازای مصالحه واگذار شده است."
علی‌رغم رفع تحریم‌های هسته‌ای هنوز تحریم‌های اولیه که افراد و شرکت‌های آمریکایی را هدف قرار می‌دهد به قوت خود باقی خواهند ماند و "در حالیکه اروپا و آسیا آماده می‌شوند تا سهم خود را از این ثروت بادآورده بردارند، تجار در آمریکا، مهمترین مذاکره کننده توافق هسته‌ای، اغلب از حاشیه تنها نظاره‌گر خواهند بود."
"شرکت‌های آمریکایی علاقه‌مند هستند اما تحریم‌هایی که از سال 1984، زمانی که یاران به عنوان دولت حامی تروریسم قلمداد شد، آغاز شده‌اند، آنها را مجبور خواهد کرد که از طریق شرکت‌های تابعه عمل کنند." به گفته یک کارشناس اقتصادی مستقر در تهران بخش اعظمی از این شرکت‌ها ترجیح می‌دهند که تا روی کار آمدن رئیس‌جمهور بعدی صبر کنند زیرا ریسک اینکه یک رئیس‌جمهور جمهوری‌خواه تحریم‌ها را بار دیگر اعمال کند بسیار بالا است.
گزارشگر نیویورک‌تایمز از تهران می‌نویسد: "با برخی استثناها، هنوز هم تحریم تجاری آمریکا علیه ایران باقی است، و عمدتا از مبادلات تجاری آمریکایی‌ها با ایران را ممنوع می‌کند. اگرچه نهادهای مالی ایران بار دیگر به سیستم بانکداری بین‌المللی دسترسی خواهند داشت، عموما نخواهند توانست از این سیستم برای مبادلاتی که به آمریکا می‌روند یا از آن عبور می‌کنند استفاده کنند."
