اآمریکن اینترپرایز در توجیه گزارش خود با اشاره به این نکته که دولتمردان آمریکا از سال 79 میلادی به این سو و پیروزی انقلاب ایران در تلاش جهت یافتن راه‌هایی برای نفوذ بر جناح‌های سیاسی ایران ولو با موفقیت کم بوده‌اند، نوشت: انتخابات ماه فوریه 2016 ایران نفوذ بالقوه عظیمی در جهت‌گیری آینده این کشور دارد. رای در این همه پر‌سی‌ها نه تنها تعیین کننده مجلس جدید است (ممکن است به طور قابل توجهی اردوگاه میانه روها را تقویت شود) بلکه در این رای گیری ترکیب مجلس خبرگان نیز تعیین می‌شود. اینک گروه‌های مختلفی به طور یقین از رابطه ایران با غرب در پسا برجام به عنوان یک توپ سیاسی استفاده خواهند برد ولی هرگونه اثر گذاری بر انتخابات ایران از سوی آمریکا _ چه آشتی جویانه چه تنبیهی - از طریق عوامل قطعی گرداننده چرخ سیاسی فعلی ایران از انتظار مردم در بهبود اوضاع اقتصادی گرفته تا اصلاحات، وجود حس ضد فساد، ترس از نفوذ فرهنگی ،اجتماعی غرب، آینده رهبری کشور و جاه طلبی همیشگی کوچک جلوه خواهد یافت.
اندیشکده مزبور نوشت: جان کلام این‌که واشنگتن بهتر است نه شیفته و نه تحت تاثیر رقابت‌های جناحی ایران قرار گیرد بلکه در عوض آمریکا باید تشخیص دهد سیاست خارجی ایران به طور نسبی منسجم و سازگار است.
امریکن اینتر پرایز در خاتمه با اشاره به گزارش تحلیلی اخیر موسسه گروه بحران بین‌المللی که در همین راستا به رشته تحریر در‌آمده بود ، نوشت: سیاست خارجی ایران اگر هیچ چیز نداشته باشد حداقل ماهیتی متحد دارد و غرب باید با این مسئله کنار آمده و از جانبداری از گرو‌هی خاص و وارد شدن به مباحثات داخلی این کشور که البته ثابت شده تاثیر گذاری موفقیت آمیزی نیز نداشته‌اند، پرهیز کند.
