محسن رضایی در ایام انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران در سال 88 یکی از 3 نامزد ناکام بود که پس ار اعلام نتایج آرا، مسیری غیر از دو کاندیدای دیگر را پیش گرفت.
او حالا بعد از 6 سال پس از فتنه بزرگ سال 88 به بررسی آن حوادث پرداخته و البته می‌گوید اگر به عقب برگردد شاید به گونه دیگری رفتار می کرد.
محسن رضایی حادثه 9 دی را جوشش درونی ملت ایران می داند که پس از حدود 8 ماه که نیروهای انقلاب با ضد انقلاب و فتنه گران مبارزه می‌کردند یک استعدادی در مردم شکل گرفت که به واسطه آن به این باور رسیدند که باید وارد صحنه شوند و حرکتی را برای جلوگیری از تشدید دامنه این منازعات انجام دهند.
رضایی می‌گوید: «تا پیش از این تعداد زیادی از مردم از دور شاهد یکسری آشوب‌ها و اغتشاشات خیابانی بودند ولی به دنبال یک نقطه روشن و شاخصی می‌گشتند وقتی که فتنه گران به علائم و نمادهای عاشورا حمله کردند این نقطه آغازی شد که فعالانه به صحنه بیایند و این حضور فعالانه ورزش را برگرداند. یعنی در حقیقت ضد انقلاب را بایکوت و از صحنه خارج کردند و صحنه را کاملا به نفع جمهوری اسلامی رقم زدند.»
او این طور ادامه می‌دهد: «البته در کنار این دلایل و عوامل باید خشونت‌های خسارت آفرین به نظام و اموال عمومی، اهانت به ساحت مقدس بنیانگذار جمهوری اسلامی و عدم برخورد جدی با این مسئله از سوی هدایت کنندگان معترضان را نیز به عوامل انگیزشی این عزم ملی بیفزاییم.»
دبیر مجمع تشخیص صملحت نظام معتقد است به عملکرد برخی خواص در دوران فتنه اشاره کرده و می‌گوید: «پیام تاریخی حماسه 9 دی این بود که وقتی خواص به حاشیه می‌روند یا کنار می‌نشینند، حوادث بزرگ و خطرات جدی می‌تواند کشور را میدان آماج حملات و تهدیدات قرار دهد، یعنی 8 ماه درگیری سبب شد کشور از نظر اقتصادی میلیاردها تومان عقب ماندگی داشته باشد. وقت زیادی از مردم از بین رفت و طولانی شدن این فتنه نقش موثری در تشدید تحریم‌ها داشت.»
رضایی معتقد است: «در خارج از ایران القای بی ثباتی و ضعف به وجود ،مد، به عبارتی، بخشی از اقتدار ملی ایران که به واسطه رزمندگی و مجاهدت مردان غیور این مرز و بوم، چه در عرصه دفاع مقدس و چه در مقاومت برون مرزی به دست آمده بود در کف خیابان و اعتراضات پوشالی به چالش کشیده شد معتقدم تجربه گرانبهایی برای نخبگان و خواص بوده که بیش از پیش مراقب هجمه دشمن و هوشیارتر از همیشه باشند تا انقلاب اسلامی همواره مستدام و سرافراز به اقدامات ارزشمند راهبردی و فرا راهبردی خود، چه در داخل و چه در منطقه بپردازد.»
او که خود در حماسه باشکوه ملت ایران در روز 9 دی 88 حضور داشت، در گفتگو با هفته نامه صبح صادق می‌گوید: «بنده در این راهپیمایی عظیم شرکت کردم و با نظاره شکوه حضور مردم نامه‌ای به رهبر معظم انقلاب نوشتم و گفتم با دیدن این امواج گسترده مردمی وحدتی به وجود آمده که آرزو دارم به نخبگان منتقل شود.»
البته این طور هم نبود که کاندیدای آن دوره انتخابات هیچ اعتراضی هم نداشته باشد ولی او برای پیگیری اعتراضش راه قانون را در پیش گرفت: «به شورای نگهبان رفتم و اعتراض خودم را پیگیری کردم و هنگام خروج مصاحبه‌ای انجام دادم و اعلام کردم به نظر من آن دو نفر هم نباید به خیابان بروند و بیایند اعتراضات و شکایت‌های خودشان را به شورای نگهبان ارائه دهند.
وقتی شورای نگهبان طی بررسی‌های فراوان این نکته را بازگو کرد، بنده اطلاعیه‌ای صادر کردم که همگان باید تابع نظر شورای نگهبان باشند. البته پیش از آن به رئیس جمهور منتخب مردم تبریک گفته بودم. با این کار در حقیقت یک تردید جدی درست کردیم اما ناگفته نماند که آن دو نفر به حرف من گوش نکردند، اما اقدام من سبب شد که یک تردید جدی در شورش‌های خیابانی شکل بگیرد و در واقع این تنها کاری بود که می‌توانستم انجام بدهم.»
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام می افزاید: «مطمئنا علت اصلی این اندیشه‌ها و مدیریت زمان به اعتقاد به نظام و لایتمداری برمی‌گردد که هم خودم و دوستانم جان ما را برای حفظ این نظام در مقاطع مختلف گذاشته‌ایم در واقع، حفظ نظام همراه با تدبیر جزء فلسفه‌های حرکت ماست.»
محسن رضایی البته بخشی از عملکرد خود در آن مقطع را اینطور نقد می کند: «برخی ملاحظات را باید کنار می‌گذاشتیم و جدی‌تر وارد صحنه می‌شدم. الان احساس می‌کنم که اگر زمان به عقب برگردد و در آن حال و هوا قرار بگیرم، ملاحظه کاری‌ها را کم و بیشتر برای حل مسائل دخالت خواهم کرد. بسیاری از من انتظارهای بیشتری داشتند بنده هم قبول دارم که باید من و امثال من جدی‌تر وارد صحنه می‌شدیم.»
وی معتقد است: «ما از این حادثه باید به این نتیجه برسیم که اگر قوای مسئول و دولتمردان با قاطعیت وظایفشان را انجام داده و به موقع ورود کنند، احتمالاً جلوی خیلی از حوادث گرفته می‌شود البته باید برای آمادگی هرچه بیشتر برای مقابله با فتنه‌های آینده دامنه انتقادپذیری را گسترش بدهیم.»
