برخی معتقدند در دولتهای تحت مدیریت احمدی‌نژاد پروانه تعدادی از احزاب و کانون‌های مردمی که در دوره‌های پیشین اجازه فعالیت داشتند باطل شده و یا دیگر تمدید نشد.
رئیس دولتهای نهم و دهم با این ادعا که دولتش وامدار هیچ حزب و گروهی نیست نه تنها به فعالیت احزاب بها نداد حتی از فعالیت برخی از آن ها نیز جلوگیری کرد .
در دوره دوم دولت محمود احمدی‌نژاد عملا فعالیت خانه احزاب کاهش یافت و حتی در آن موقع وزارت کشور ساختمان در اختیار این نهاد سیاسی را بازپس گرفت و باعث شد شورای مرکزی دوره پنجم، جلسات خود را در دفاتر اعضا تشکیل دهد. عملا در دولت دهم به دلیل عدم حمایت جدی از احزاب و بی توجهی به فعالیت حزبی، کرکره خانه احزاب به مدت 5 سال پایین کشیده شد.
حسن روحانی اما در ایام تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری و در روزهای آغاز به کار دولت یازدهم همواره بر ضرورت فعالیت احزاب سیاسی در کشور تاکید کرد. روحانی پیش از رئیس‌جمهور شدن تصریح کرده بود که "احزاب در ایران جایگاه خود را پیدا نکرده‌اند و مورد حمایت قرار نگرفته‌اند؛ در حالی که اگر احزاب تقویت نشوند و جایگاه خود را پیدا نکنند، تصمیم‌گیریهای مهم با مشکلاتی مواجه خواهد بود." این در حالی است که برخی‌ها معتقدند میان وعده‌ها و تبلیغات انتخاباتی روحانی با آنچه که در این دو سال متحقق شده، هنوز فاصله‌ای معنادار وجود دارد.
برخی صاحبان نظر معتقدند که نگاه دولت به احزاب در عملکرد آنها تاثیر گذار نیست و به زعم برخی دیگر اگر احزاب استخوان‌بندی محکمی داشته باشند، قطعا از نگاه دولت تاثیر نمی‌پذیرند.
ابراهیم نکو از نمایندگان مجلس در این باره می‌گوید: در کشور ما حزبی که به معنای واقعی مورد حمایت دولت قرار بگیرد وجود ندارد و حمایت‌های مادی و معنوی هم از احزاب صورت نمی‌گیرد.
نکو با تاکید بر اینکه باید قوانین محکم‌تری را برای منزلت بخشیدن به جایگاه احزاب تدوین کرد تا زمینه‌های حضور واقعی آنها در انتخابات فراهم شود، گفت: اگر فقط نام احزاب در عرصه سیاست کشور مطرح باشد و این نهادهای سیاسی جامعه حضور جدی در این عرصه نداشته باشند، نبودنشان بهتر از بودنشان است.
به گفته نکو، دولت یازدهم حمایت‌های خوبی از احزاب انجام داده و یکی از دولت‌هایی که به احزاب روح بخشیده، دولت فعلی است که البته هنوز کارهای زیادی را باید انجام دهد.
وی ادامه می دهد: در دولت قبلی اجحافات و بی مهری‌های فراوانی را نسبت به احزاب شاهد بودیم که همین بی مهری ها باعث شد تا احزاب از جایگاه واقعی خود دور بمانند.
دبیر اول کمیسیون اقتصادی مجلس با بیان اینکه دولت قبلی نمی‌خواست به احزاب کمکی شود، اظهار داشت: علت بی‌مهری دولت سابق به احزاب این بود که احزاب ایراداتش را مشخص می‌کرد و عملکرد آن را زیر ذره بین قرار می‌داد.
محسن کوهکن رئیس ستاد انتخابات جبهه پیروان خط امام و رهبری هم در گفت‌وگو با
باشگاه خبرنگاران جوان، در خصوص رویکرد احمدی‌نژاد نسبت به احزاب می گوید: دولت احمدی‌نژاد به کار حزبی معتقد نبود چرا که در دولت وی بر اساس اسناد و مدارک موجود، تعداد زیادی حزب از کمیسیون ماده 10 احزاب مجوز گرفتند اما نتوانستند فعالیتی داشته باشند و لذا نمود حقیقی پیدا نکردند.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا دولتها هستند که باعث عدم تحرک و فعالیت احزاب می‌شوند، تصریح می کند: خیر. چرا که اگر این طور باشد احزاب، دولتی می‌شوند و احزاب دولتی قطعا نمی توانند به پیشرفت و تعالی جامعه کمک کنند.
کوهکن در پاسخ به سوالی دیگری مبنی بر اینکه اگر رویکرد دولتها بر عملکرد احزاب تاثیرگذار نیست چرا در دولت سابق که معتقد به کار حزبی نبود احزاب در کشور منفعل بودند، گفت: اگر احزاب خمیرمایه فعالیت حزبی داشته باشند مخالف و یا موافق بودن دولتها تاثیری بر عملکرد آنها نخواهد داشت.
با همه این اوصاف نمی‌توان منکر عدم تاثیرپذیری رویکرد دولت بر احزاب شد، همچنین نمی‌توان گفت نگاه دولت به طور مطلق بر احزاب اثرگذار است بلکه موضوعات و مسائل مختلفی بر عملکرد احزاب موثر هستند که یکی از آنها رویکرد دولت است. اما آنچه که اهمیت دارد الزام فعالیت کارامد احزاب در نظام مردمسالار دینی است لذا ضرورت دارد همه نهادهای حاکمیتی تلاش کنند تا احزاب در جامعه ایرانی به جایگاه واقعی و شایسته خود دست یابند تا مردم و دولت از فعالیت آنها بهره ببرند.
