به گزارش افکارخبر، سال گذشته پرسشنامه‌ای را که استاندارد‌‌سازی علمی در سطح جهانی داشت بین 150 نفر از اصلاح‌طلبان سرشناس که سابقه وزارت و وکالت و مدیریت در سطح بالای کشور داشتند، توزیع کردم. پرسشنامه‌ای که فقط اقتصادی نیست بلکه سیاسی، اجتماعی و فرهنگی هم است. این پرسش‌نامه جایگاه فکری اصلاح‌طلبان را مشخص می‌کند که فرضاً فرد به کدام‌یک از این نحله‌های فکری تعلق دارد. نتیجه این بود که اصلاح‌طلبان از نظر شاخص‌های جهانی، سوسیال دموکرات‌هایی هستند که گرایش‌شان به سمت اقتصاد آزاد است که بهتر است آنها لیبرال‌های چپ بنامیم!
*تلاش و الحاح در میان چهره‌های اصلاح‌طلب مبنی بر ابراز چسبندگی به مفهوم «لیبرالیسم» و وصالی عباراتی نظیر چپ، راست و یا مسلمان به این واژه! بارها و به صور مختلفی جلوه‌گر شده و حاوی معانی خاصی برای اهل تفکر و کنشگران سیاسی است.
حسین مرعشی، سخنگوی حزب کارگزاران در سال 84 طی مناظره‌ای اعلام کرد که یک «لیبرال مسلمان» است.
یکی از چهره‌های کشور نیز عنوان کرده است که در دیدار با رئیس‌جمهور دولت اصلاحات از جانب وی شنیده است که او یگانه راه حل مشاکل کشور را «لیبرالیسم» می‌دانسته است.
صادق زیباکلام، دیگر فعال اصلاح‌طلب هم زمانی در یک مناظره اعلام کرد: «من با بند بند وجودم لیبرال هستم»
محمود سریع‌القلم از استادان اصلاح‌طلب و کسی که گفته می‌شود مشاور رئیس‌جمهور روحانی نیز هست، در کتاب «اقتدارگرایی در عهد قاجار» خود بیان می‌کند که اسلام کسانی مثل شهید شیخ‌فضل‌الله نوری، اسلامی عقب مانده است که توانایی تطابق با لیبرالیسم بعنوان دروازه ورود به وادی پیشرفت را ندارد!
او در صفحه 174 کتاب خود صریحاً بیان می‌کند که «عنصر مهمی که در ژاپن باعث خروج از اقتدارگرایی شد، در تناقض نبودن مردمسالاری و لیبرالیسم غربی با مرام‌های فکری، فلسفی و فرهنگی ژاپن بود»!
او در این کتاب، چندین مرتبه اشاره می‌کند که اسلام (منظور اسلام ناب است) با لیبرالیسم کمتر از «5 درصد»! قرائت مشترک دارد.
سعید لیلاز، از اقتصاددانان اصلاح‌طلب نیز چند هفته قبل طی اظهاراتی در یک مصاحبه، از اینکه نمی‌شود یک دولت کاملاً لیبرال را در ایران تشکیل داد ابراز تأسف کرده بود.
و سعید حجاریان نیز چندی قبل طی یادداشتی در یک نشریه اصلاح‌طلب نوشت: اگر ما معتقد هستیم که توسعه به شیوه لیبرالی خوب است؛ باید به الزامات دیگر این اندیشه یا روش تن بدهیم!
ابتنای اصلی مفهوم لیبرالیسم بر «آزادی فردی» و «هرآنچه انسان می‌خواهد» است نه بر اساس آنچه «عقل سلیمِ زانو زده در ساحت دین کامل» حکم می‌کند.
همین معنای ساده علت اصلی نامطلوب بودن لیبرالیسم است. زیرا این عقیده به جای دین الهی و عقل بسیط شده در ساحت دین، اصالت را به فردیت و نفس می‌دهد و از همینجاست که به انحطاط کشیده می‌شود.
همچنین لیبرالیسم نیز همانند مکاتبی مثل شینتوئیسم، بودیسم و ... شاید مثبتاتی داشته باشد(کما اینکه برخی اندیشمندان صدر انقلاب نیز به این معنا اشاراتی داشته‌اند) اما دین اسلام و تفکر اسلامی اثباتاً جامع جمیع مثبتات است و لذا منطقاً نمی‌توان مطلوب جامع را رها کرد و به جزئی حداقلی از مطلوب بسنده کرد.
گفتنیست، جواد اطاعت که بخشی از صحبت‌های وی در بالا مورد اشاره قرار گرفت، از نمایندگان مستعفی مجلس ششم است که طی ماه‌های اخیر اظهاراتی از جمله «ایران در شاخص‌های منفی از میانگین کشورهای همسایه نیز بدتر است»، «نفس کلمه صلاحیت و ردّ صلاحیت آبروی کشور و نظام ما را برده است» و «پیشنهاد اعدام برای مجازات مفسدین خرد و کلان!» را نیز بر زبان آورده است.
