اصولگرایانی که به اسم اعتدال از بدنه این جبهه جدا شوند، نوبت بعد به اصلاحطلبان دارای سابقه رادیکالیسم ملحق خواهند شد.
سایت الف در تحلیلی نوشت: مدتی است که اصلاحطلبان احساس وظیفه ملی کردهاند تا پالایش درونی در جناح اصولگرا به راه انداخته و «اعتدالیون» آنها را از تندروها جدا کنند و در جهت خدمت و حمایت از اصولگرایان(!!) راهی را برای بقای آنها در صحنه سیاست برای آینده پیدا نمایند!! که در این رابطه نام برخی بزرگان اصولگرا مانند حضرات ناطق نوری و لاریجانی و ولایتی را هم میبرند.
مضمون این حرکت اصلاحطلبان بدان معناست که جناح آنها مبرا از هر گونه تندروی است و آنها چون از گذشته «معتدل» بودهاند(!!) تلاش میکنند تا برای تلطیف جناح مقابل، آنها را نیز به سلک خود درآورند و اصولگرایان را که ذاتاً تندرو هستند، پالایش نمایند! این در حالی است که سابقه تندروی دوم خردادیها در هشت سال دولت اصلاحات و نیز وقایع سال ۸۸ هنوز به عنوان نقطه سیاهی در پرونده آنها باقی است و اصلاحطلبان هرگز از رادیکالیسم افسارگسیخته خود اظهار ندامت نکردهاند و بلکه هنوز هم بسیاری از آن تندروها در مصادر مهم تأثیرگذاری در جناح اصلاحطلب حضور دارند.
الف میافزاید: سناریوی جدید اصلاحطلبان صرفاً با هدف انشقاق در جبهه اصولگرایان پیگیری میشود. آنها تلاش دارند اصولگرایان را چند پاره کنند تا در انتخابات به هدف خود یعنی کسب بیشترین کرسیها برسند. آنگاه راحتتر میتوانند برخی اصولگرایان را که فریب سناریوی اعتدالسازی را خوردند، حذف نمایند. ایجاد شکاف در صف اصولگرایان توسط اصلاحطلبان با شناسایی دقیق نقاط ضعف آنها و افراد دلخور و مسئلهدار با جناح اصولگرا و نیز تطمیع آنها به واگذاری بخشی از قدرت به آنها در آینده صورت میگیرد. البته دوستان اصولگرا و شخصیتهای مؤثر آنها حافظه تاریخی خود را از دست ندادهاند که به یاد بیاورند همین اصلاحطلبان طی دو دهه اخیر با برخی چهرهها که از جماعت عقب ماندند، چه کردند و چگونه آنها را پاره پاره نمودند!
این تحلیل خاطرنشان میکند: کلمه «اعتدال» اسم رمز «جناح دولت» است. فقط کافی است نام برخی از اصولگرایان را «اصولگرای معتدل» بگذارند. در این صورت اولاً جناح دولت دارای عده و عده بیشتری در انتخابات میشود و ثانیاً اصولگرایان جدا شده، هراسی به خود راه نمیدهند که به جناح اصلاحطلب پیوستهاند و نوعی آرامش خیال برای مرحله انتقالی پیدا میکنند! در واقع کریدوری که نام آن «اعتدال» هست برای مرحله انتقال از اصولگرایی به اصلاحطلبی رادیکال است که در این برهه زمانی نام آن را اعتدال نهادهاند. به بیان دیگر اعتدالی که اصلاحطلبان منادی آن باشند، همان رادیکالیسم گذشته است که با توجه به مقتضیات زمان، کمی آن را بزک کردهاند!