به گزارش افکارخبر به نقل از فارس، سخنان موسوی لاری اگرچه برای هر طیف و حزب سیاسی یک آرمان مطلوب به شمار می‌رود اما بایستی به میزان نزدیکی آن به واقعیت‌های صحنه نیز توجه شود.
جریان اصلاح‌طلب طی دو و نیم سال گذشته از عمر دولت یازدهم تاکنون، نه تنها هیچ‌انتقاد برون طیفی و بارزی را از دولت مطرح نکرده بلکه کار را به جایی رسانده است که ابراهیم اصغرزاده، از مشاهیر همین جریان چندی قبل تأکید کرد که «باید دست روحانی و ظریف را بوسید»!
و یا حسین مرعشی زمانی در مصاحبه با روزنامه اعتماد اینطور گفته بود که روحانی هرچه می‌گوید قانونی است.
فی‌الواقع بایستی اذعان کرد که وکیل‌الدوله بودن یک جریان سیاسی امری نیست که در سیاره دیگری اتفاق بیافتد و یا مختصاتی قابل اختفا داشته باشد که هیچکس متوجه آن نشود!
جدای از اینکه جریان سیاسی خاص طی دو و نیم سال گذشته نه تنها هیچ انتقاد محرزی از دولت یازدهم نداشته است بلکه حتی بابت وقایع رخ‌نداده هم اقدام به تشویق و هورا کشیدن برای دولت دولت کرده است.
ماجراهایی نظیر درخواست از مردم برای برگزاری جشن هسته‌ای و یا پردستاورد جلوه دادن توافق بی‌دستاورد ژنو در 2 سال قبل از جمله همین قضایا هستند.
دفاع همه‌جانبه اصلاح‌طلبان از دولت روحانی، تندرو معرفی کردن منتقدان دولت و همینطور بیان صحبت‌هایی نظیر «دولت قهرمان واقعی عدالت‌ورزی و مهر گستری است»، «در صورت شکست روحانی مردم انقلاب! می‌کنند» و یا «توافق هسته‌ای دستاورد داشته اما مردم متوجه نیستند»؛ مواردی نیستند که بتوان آنها را کتمان کرد.
بدیهیست که فرض بر ورود تعدادی نماینده اصلاح‌طلب به مجلس شورای اسلامی نیز همین روند تکرار خواهد شد و علی‌الظاهر نشانی از عزم جریان خاص برای وکیل‌الملّه بودن مشاهده نمی‌شود.
اصلاح‌طلبان 14 سال است که در هیچ انتخاباتی نتوانسته‌اند حائز اکثریت آرای مردم باشند.
