به گزارش افکارخبر، یکی از وعّاظ کشور اخیراً در سخنانی با اشاره به مصافحه وزیر امور خارجه دولت یازدهم با رئیس جمهور آمریکا در حاشیه اجلاس سازمان ملل، اینطور اظهار کرده است که امام حسین(ع) نیز در مذاکره با ابن سعد لعین، با وی مصافحه کرده است.

او پس از این اظهارات نیز در اشاره به منبع گفته‌های خود به خبرآنلاین گفته است: در کتاب «ارشاد» شیخ مفید، یکی از کتب معتبر روایی تاریخی نقل شده است که امام حسین(ع) با عمر سعد سه ملاقات داشته است. یکی به درخواست عمر سعد و دو دیدار به درخواست امام حسین(ع). ایشان که اسطوره ادب و احترام و کرامت است، قطعا وقتی با کسی ملاقات می کند، عقب عقب نمی رود و به او پشت نمی کند، بلکه مثل آقا با فردی که دیدار کرده دست می دهد.

وی با تاکید بر اینکه صرف دست دادن، دلیلی برای چیزی نیست، از دیدار پیامبر اکرم(ص) با ابوجهل یاد کرد و افزود: بنا بر آنچه در کتاب «امالی» شیخ صدوق آمده پیامبر هم در آن دیدار با ابوجهل دست داده است.

*تفکر شیعه تفکری مبتنی بر فهم صحیح معنا و تأویل است نه تفکری اخباری مسلک و ظاهرگرایانه.

فرض بر صحت منبع و قوی بودن اخبار روایت شده از واعظ مذکور، باید اشاره کرد که اولاً هر رفتاری در هر عصری مبیّن یک معنی خاص است.

مثلاً ممکن است دست دادن دادن در عصری و در سرزمینی به معنی «سازش» نبوده و جزو لاینفک هر دیداری باشد اما در عصر دیگری اتفاق عکس افتاده و دقیقا به معنی سازش و کرنش باشد.

کما اینکه این مسئله درباره رنگ ها و پوشش نیز صادق است.

مثلا رنگ سفید در سده های گذشته در ایران نشانه عزا بوده است و اکنون رنگ مشکی نشان عزاست.

و یا در مثال دیگر، کراوات در فرهنگ غربی نشان لباس رسمی و احترام است اما در فرهنگ و دین ما امری مذموم است که توسط برخی علما حرام نیز شمرده شده است.

ثانیاً هیچ بنی بشری با خوانش رفتار و مسلک رسول خدا(ص) و حسین بن علی(ع) هرگز به این نتیجه نخواهد رسید که آن عزیزان، خدای نکرده اهل سازش با دشمن بوده یا اینکه از شمشیر کشیدن به روی دشمن اِبا داشته اند.

دانستن این معانی واضح اثبات می کند که اولا ارتکاب به هر رفتاری در هر عصری باید مبتنی بر معانی مصطلح آن باشد نه معانی گذشته آن و ثانیاً در اشاره به مصافحه مذموم وزیر امور خارجه با رئیس جمهور آمریکا نیز بحثبر سر این است که چه معنایی از این رفتار به ذهن افکار عمومی متبادر شده است؟! و چرا وزیر امور خارجه دولت یازدهم با آن مصافحه و یا آن پیاده‌روی مشهور، به این معنا بی توجهی کرده است؟

و ایضاً اینکه آیا در دست دیگر ظریف، شمشیری آخته علیه استکبار جهانی نیز وجود داشته است یا خیر؟!

سؤال اساسی اینست…

گفتنیست، جریان سیاسی خاص نیز در دفاع از حرکت مذموم مصافحه با رئیس جمهور آمریکا، ضمن دادن القابی نظیر دانشمند، اخلاق‌مدار و متشرّع به محمد جواد ظریف برای این اقدام، کار وی را با اقدام فیدل کاسترو در کوبا نیز مقایسه کردند که او هم زمانی با کلینتون مصافحه کرده است!

آنها همچنین این حدیق امام صادق(ع) را که به نقل از پیامبر اسلام(ص) بیان شده است را مورد اشاره قرار نمی‌دهند که فرمود: «شما بر اهل کتاب یعنی یهود و نصاری سلام را آغاز نکنید و اگر آنها بر شما سلام کنند بگویید: " علیکم " و با آنها مصافحه نکنید و آنها را با کُنیه صدا نزنید مگر آنکه مجبور باشید»