به گزارشافکارنیوز، پس از برجام امریکایی ها پیشنهاد قطعنامه را به شورای امنیت دادند که اعضتی شورای امنیت نیز با اتفاق نظر کل اعضا قطعنامه ای صادر کرد. این قطعنامه در برخی موارد با متن برجام مغایرت داشت. در این خصوص با حمیدرضا ترقی رئیس مرکز امور بین الملل حزب موتلفه اسلامی گفنت و گو کردیم و نظر وی را درباره برجام هسته ای و قطعنامه صادر شده شورای امنیت جویا شویم.
جناب آقای ترقی تحلیل شما از قطعنامه شورای امنیت و بندهای مورد تصویب آن چیست؟
همانطور که می دانید قطعنامه شورای امنیت با متن برجام که مورد جمع بندی مذاکرات هسته ای بین ایران و ۱ + ۵ بوده متفاوت است و موضوعاتی در قطعنامه ارجاع شده که در برجام مورد توافق قرار نگرفته و در قطعنامه آمده تا به آن تکیه شود.
از سوی دیگر بیانیه وزارت خارجه حاکی از این است که مخالفت و عدم پذیرش برخی بندهای قطعنامه منجر به خدشه وارد شدن به بیانیه لوزان و یا جمع بندی وین نخواهد شد.
بر این اساس به نظر می رسد که این قطعنامه خلاصه ۶ قطعنامه قبلی است که علیه ایران صادر شده و اینها در یک قطعنامه با یکسری تغییراتی گنجانده شده است که در گزارش های قبلی و یا در قطعنامه های قبلی تحریم هایی علیه ایران تصویب شده که اعمال شود و مجموعه ان تحریم ها که درباره شخصیت ها و خرید و فروش تجهیزات نظامی و هسته ای و جلوگیری از تعاملات مالی و غیره مجموعه اینها در واقع در ۶ قطعنامه گنجانده شده که لغو آنها با شروطی در قطعنامه جدید مورد توجه قرار گرفته که طبیعتا معقول این است که کسی که این قطعنامه را می پذیرد ۶ قطعنامه قبلی را هم تائید کرده است.
ایران با بیانیه وزارت خارجه این قطعنامه را با حق تحفظ پذیرفته و مواردی که در آن اشکال دارد مانند ممنوعیت های موشکی و تسلیحاتی که در ان جا اشاره شده نپذیرفته است.
قطعنامه ضمن اینکه جمع بندی ۱ + ۵ در رابطه با مسائل هسته ای ایران ضمانت اجرایی خاصی را به وجود آورده اما طی روند قانونی جمع بندی وین را در ایران و امریکا را بی خاصیت کرده است
مجل و یا شورای عالی امنیت ملی کشور برخی از مفاد این جمع بندی را نپذیرند خیلی تاثیری در قطعنامه نخواهد داشت و تقریبا بخش روند قانونی در ایران و امریکا کمرنگ شده است.
آیا قبل از قطعنامه شورای امنیت نباید متن جمع بندی مورد تصویب مجلس شورای اسلامی و کنگره قرار می گرفت؟ آیا غربی ها هدف خاصی را دنبال می کنند که نشان از بد عهدی آنها دارد؟
غربی ها فعالیت هسته ای ایران را پذیرفته اند نه به عنوان یک حق بلکه به عنوان واقعیت موجود. غربی ها بر اساس ماده ۱۲ قطعنامه راه برگشت به تحریم های قبلی را بر اساس فرآیندی باز نگه داشته اند که چنانچه هر کدام از طرفین به تعهداتشان عمل نکردند و شکایت کردند به شورای امنیت اگر رای آورد شورای امنیت مجددا تحریم ها به روال قبل برگردد و سیاستهای قبلی ادامه پیدا کند.
در مجموع قطعنامه تمام اش قابل پذیرش نیست و ما منافع و مصالح و امنیت ملی مل ما بندهایی از آن مغایرت دارد و هیچ ضرورتی ندارد که ایران این قطعنامه را بپذیرد مانند بقیه قطعنامه هایی که در شورای امنیت تصویب شده بود و ایران خود اش را ملزم به قطعنامه ها ندانسته و نخواهد دانست.
نظر شما راجع به برجام هسته ای ایران و ۱ + ۵ چیست؟ آیا خطوط قرمز در این بر جام رعایت شد؟
مجموعه انچه در طی این چند روز جمع بندی شد به نظر می رسد در بسیاری از بخش ها خط قرمزها مورد نظر ایران و آمریکا رعایت شده و در برخی موارد هم برخی خطوط قرمز آنها و برخی خط قرمز های ما نادیده گرفته شده که نیازمند بررسی کارشناسی در مجلس دارد تا بررسی کنند و ببینند در مواردی که از خطوط عدول شده چه آثاری دارد و آیا می توانیم ان را بپذیریم یا نه مخصوصا در موضوع پروتکل الحاقی و بازرسی ها نحوه تحقیقات و طولانی بودن مدت تعطیلی فعالیت غنی سازی و اینها از جمله مسائلی است که مجلس و شورای امنیت ملی باید نسبت به انها اظهار نظر کنندد و در نهایت موضع خود را رسما اعلام کنند که چه قدر
این موارد مورد عمل قرار گرفته و چه قدر خواسته های ما مورد عمل قرار نگرفته و یا خلاف نظرات مقام معظم رهبری بوده است.
به نظر شما آیا توافق هسته ای دست اورد بزرگی برای کشور است که برخی به دنبال جشن گرفتن و بزرگنمایی آن هستند؟
از برخورد مقام معظم رهبری در دیدار با هیات دولت و پاسخ به نامه رئیس جمهور و خطبه های نماز عید فطر و موضع گیری های دیگر از سوی معظم له می توانیم استنباط کنیم کاملا روشن است که اولا آنچه به دست آمده فتح الفتوح تلقی نمی شود بلکه همان برد - برد است که دولت تاکید داشته و خواسته
های ما طبیعتا بسیاری از آن تحقق پیدا نکرده است و انچه در مورد دستاورد هسته ای است نباید جشن گرفت و پر رنگ و بزرگنمایی کرد و از سوی دیگر نیز نباید آن را کوچک شمرد بلکه دستاوردی است که با تلاش و زحماتی به دست آمده است اما با خواست ملت ما فاصله قابل توجهی نیز دارد.
شیوه مذاکرات و توانمندی در مذاکرات و تعهد مذاکره کنندگان به نظرات مقام معظم رهبری از ارزش بالایی برخوردار است و می تواند الگوی دیپلماسی مذاکره در دنیا تلقی شود و علیرغم کم و کاستی هایی که وجود داشته و در برخی موارد اصلاح شده و نواقص آن بر طرف شده است اما کار بسیار بزرگی بود که جهاد دیپلماسی بوده و کسانی که اینکار را انجام دادند نباید ارزش کار انها کم شود و ان را واقعا به عنوان الگو و سر مشق قرار داد.
از سوی دیگر به نظر می رسد مذاکره کنندگان از رفتار غربی ها عبرت هایی نیز گرفته اند نظر شما چیست؟
مذاکره با فرمول ما با مذاکره با فرمول غربی ها و آمریکایی ها متفاوت بود و در نهایت چون تیم مذاکره کننده ما سیاسی بود و تیم مذاکره کننده فنی نبود و آنها از اتاق فکر های مختلف و متعددی برخوردار بودند مجموعا تیم مذاکره کننده ما در داخل فرمول آنها افتاد و مجبور شد در داخل فرمول آنها ادامه دهد و نتوانست فرمول خود را در مذاکرات ساری و جاری سازد که اینها نیاز به بحثطولانی دارد.
در ادامه و تا زمان اجرای توافق دستگاه دیپلماسی چه وظایفی بر عده دارد؟
ما همانطور که مقام معظم رهبری فرمودند جلوی بد عهدی های بعدی غربی ها و آمریکایی ها و خلاف وعده کردن ها و دبه کردن های آنها را باید بگیریم و اجازه سوء استفاده از توافق را نه به غربی ها و نه به عوامل داخلی و دشمنان کشور دهیم و سعی کنیم از دستاوردهای هسته ای حفاظت و پاسداری کنیم و از این شرایط فرصتی برای رشد و توسعه کشور در آینده بسازیم و مذاکرات ما در این موضوع هسته ای بوده و ارتباطی با بقیه موضوعات در منطقه و دیگر نقاط نداریم و سیاست ما در مقابل آمریکا و استکبار جهانی هیچ تغییری نکرده و در بقیه مسائل ما ۱۸۰ درجه اختلاف نظر با آکریکا و غرب داریبم و نباید نتیجه این
مذاکرات موجب تلطیف دشمنی ما با امریکا شود و همچنان باید موضع ضد استکباری خود حفظ کنیم و آمریکا را باید دشمن اصلی پیشرفت کشور بدانیم.
