به گزارش افکارنیوز، متأسفانه منابع تحقیقاتی دولتی ایران از دوره رضاشاه بسیار کم است. حقیقت آن است که اکثریت قابل توجه اسنادی که در طول سالهای ۱۹۲۱ تا ۴۱ جرائم دولت ایران را نشان می‌دهد در فاصلة سالهای ۱۹۴۱ تا ۱۹۷۸ یعنی ۳۷ سال حکومت محمدرضا، پسر و جانشین رضاشاه نابود شد. اسناد کمی که باقی ماند یا به گونه‌ای متفاوت تفسیر و یا مخفی شد.
به عنوان مثال مجموعة اسناد دورة رضاشاه که از سازمان اسناد ملی ایران در سال ۱۹۹۸ استخراج شد مطالب مهم خیلی کمی را در بر داشت. مثلاً فقط چهار سند در مورد حسابهای بانکی خارجی رضاشاه وجود داشت:
دو سپردة ۱۵۰۰۰۰ دلاری در بانک وست مینستر در سال ۱۹۳۱ و دو سپرده در دو بانک اروپایی دیگر. در تحقیق دیگری به بررسی این اسناد پرداخته‌ام. اما به مدد اسناد موجود در وزارت امور خارجة آمریکا میدانیم که بدون احتساب حسابهای نیویورک و سوئیس یا ۵۰ میلیون دلار موجود در تهران در سال ۱۹۴۱، فقط موجودی حسابهای بانکی رضاشاه در لندن حداقل ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیون دلار بوده است.
این موضوع به تفصیل در تحقیقی دیگر با ذکر دقیق اسناد آمده است. موجودی حسابهای بانکی رضاشاه حداقل ۲۰۰ میلیون دلار بوده است؛ یعنی ده برابر بودجة دولت ایران در سال ۱۹۲۵! اما هنوز در کل آرشیو‌های موجود در ایران فقط چهار سند مهم در مورد حسابهای بانکی خارجی رضاشاه وجود دارد و بقیه به دست پسر و جانشین او نابود شده است.
به مدد اسناد موجود در وزارت امور خارجة آمریکا ما میدانیم که دو سوم درآمد نفت ایران در سالهای ۱۹۲۷ تا ۱۹۴۱ به حسابهای بانکی رضاشاه در اروپا و آمریکا واریز شده است.
