به گزارش افکارنیوز، ‌ احمد امیرآبادی فراهانی درباره انتشار نامه‌هایی علیه نجفی که به وی منسوب است، گفت: پس از پایان صحبت‌های دفاعیه نجفی در مجلس، من بلافاصله تذکر ۷۹ را ثبت کردم زیرا براساس آیین‌نامه داخلی، اگر نسبت ناروایی به نماینده‌ای در صحن علنی مجلس داده شود، آن فرد ۵ دقیقه وقت دفاع از خود دارد، ولی پس از آنکه خدمت دکتر لاریجانی رسیدم و این نکته را بیان کردم، ایشان گفتند امروز وقت نداریم.

نماینده مردم قم در مجلس شورای اسلامی افزود: روز بعد من نزد آقای ابوترابی‌فرد رفتم و انتقاد کردم که نه دکتر لاریجانی و نه شما وقت برای ارائه تذکر نمی‌دهید؛ در صورتی‌ که نمایندگان باید از خودشان دفاع کنند زیرا نسبت ناروایی به من داده شده و اینگونه عنوان شد که گویی من در مخالفت خود دروغ گفتم؛ درحالی‌که من برای تمامی سخنان خود سند دارم و با صداقت صحبت کردم.

وی بیان کرد: آقای ابوترابی گفتند در صورتی که وقت شود، به من به شما زمانی برای طرح تذکر خواهند داد ولی آن روز هم نوبتی ندادند؛ من فردای آن روز مجددا با آقای لاریجانی صحبت کردم و مطالب خود را گفتم ولی ایشان گفت وقت نداریم و اگر بخواهیم به تذکرات ماده ۷۹ بپردازیم، تعداد زیادی ثبت نام کردند که وقت مجلس گرفته می‌شود و مذاکرات رای اعتماد پیش نمی‌رود.

امیرآبادی ادامه داد: ‌ من چاره‌ای جز دفاع مکتوب از خود ندیدم؛ لذا نامه‌ای با ۴ پیوست آماده کردم.

به گفته امیرآبادی، این پیوست‌ها در مورد نامه خاتمی در خصوص سرکشی نجفی و ابتکار به خانواده‌های آسیب‌دیدگان، نامه چمران مبنی‌بر نبود مصوبه‌ای در شورا برای ماموریت سرکشی به خانواده‌های آسیب‌دیدگان، مذاکرات شورا برای تغییر نام میدان حق‌شناس و مصوبه شورای شهر تهران بود.

عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس تصریح کرد: من در این مورد نزد آقای دهقان در هیأت رئیسه رفتم، نامه خود را به او نشان دادم که گفت مسئول این کار شاهین محمدصادقی است. صادقی نیز دستور توزیع آن را به اجازه دکتر لاریجانی منوط کرد که البته رییس مجلس اجازه نداد و من گفتم اگر اجازه توزیع نمی‌دهید، لااقل فرصتی برای تذکر ۷۹ بدهید که ایشان گفت زمانی برای این کار نداریم.

وی ادامه داد: اینها در شرایطی است که ۲ نامه روی میز من بود؛ یکی نامه پورمحمدی با امضای سبحانی‌نیا و دیگری نامه فولادگر و مقتدایی در مورد تکذیب صحبت‌های وزیر ورزش با امضای یکی از اعضای هیأت رئیسه؛ بعدا هم یک نامه به امضای آقا تهرانی و آشتیانی از سوی کوچک‌زاده پخش می‌شد که البته بدون امضای هیأت رئیسه بود.

امیرآبادی با اشاره به اینکه انواع و اقسام نامه‌ها در صحن علنی در میان نمایندگان توزیع می‌شد، گفت: من بر اساس حرف‌شنوی از دکتر لاریجانی، نامه را توزیع نکردم ولی چون ۲۰۰ نسخه از این نامه ۵ صفحه‌ای آماده شده بود و روی میز من قرار داشت، توجه نمایندگان را جلب کرد و برخی نمایندگان این نامه را برداشتند و تعدادی نیز چندین نسخه برداشتند و به سایرین نیز دادند ولی خود من این کار را نکردم.

این نماینده اصول‌گرای مجلس افزود: حتی آقای نجابت معترض بود که چرا سبحانی‌نیا برای نامه پورمحمدی اجازه توزیع می‌دهد ولی چنین مجوزی برای بقیه نامه‌ها نمی‌دهد که من گفتم ما باید آیین‌نامه را رعایت کنیم.

وی بیان کرد: بعضی نمایندگان ۱۰ تا ۱۵ نسخه از این نامه را برداشتند و به دیگران می‌دادند ولی من در صندلی نشسته بودم و خودم این کار را نکردم؛ البته بعد از آنکه نامه من بین نمایندگان دست به دست چرخید، ‌ سید شریف حسینی از هیأت رئیسه نزد من آمد و اعتراض کرد ولی من گفتم که حتی یک نماینده نمی‌توانید پیدا کنید که من این نامه را برای او برده باشم.

وی افزود: من نزد آقای باهنر که ریاست جلسه را برعهده گرفته بود، رفتم و موضوع را با وی در میان گذاشتم زیرا معتقد بودم صحیح نیست که نمایندگان این نامه را از روی میز من برمی‌دارند و خواستم نامه رسما توزیع شود که او نیز توزیع نامه من را بدون اشکال دانست و روی آن نوشت: " بسمه تعالی، توزیع گردد " و سپس کارکنان مجلس آنرا توزیع کردند.

امیرآبادی با اشاره به توضیح لاریجانی مبنی‌بر اینکه به دلیل فشرده بودن کار مجلس به بسیاری از نمایندگان فرصت اخطار و تذکر داده نشد، گفت: من هم به همین دلیل کوتاه آمدم ولی آن نمایندگان دلایلی برای پاسخگویی نداشتند، من حق خود می‌دانستم که به نمایندگان توضیح دهم حرف‌های من براساس سند و مدرک بوده است.

به گزارش خبرگزاری خانه ملت، محمدرضا باهنر نایب رئیس مجلس شورای اسلامی در مورد نامهای که به امضای وی در صحن علنی توزیع شد، در گفتوگو با فارس گفته است: بنده به خاطر ندارم که محتوای آن نامه چه بود ولی ما یک آئیننامه در مجلس داریم که بر اساس آن عمل میکنیم.