به گزارش افکارنیوز، در همین راستا در چند روز اخیر گمانه زنی‌هایی در خصوص فرد مناسب و محتمل برای تصدی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در رسانه‌ها و در بین مردم انجام شده است که البته اکثر افرادی که از آن‌ها نام برده می‌شود، از وزرای دولت اصلاحات یا اصلاح طلبان هستند. این در حالیست که روحانی دولت خود را دولت اعتدال می‌داند و بر استفاده از نیروهای توانمند بدون توجه به نگرش سیاسی آن‌ها تاکید کرده است.
بر همین اساس ابتدا به بررسی عملکرد و میزان احتمال ابقای وزیر علوم فعلی در دولت بعدی می‌پردازیم.
کامران دانشجو
دکتر کامران دانشجو، متولد ۱۳۳۶ در دامغان است که با رای‌گیری در جلسه علنی مجلس در ۱۲ شهریور ۸۸، از میان ۲۸۶ رای ماخوذه با کسب ۱۸۶ رای موافق، ۷۵ رای مخالف و ۲۵ رای ممتنع، از مجلس شورای اسلامی رای اعتماد گرفت و رسما به عنوان وزیر علوم، تحقیقات و فناوری دولت دهم کار خود را آغاز کرد.
دانشجو در ۱۶ آبان ۸۷ از سوی علی کردان به عنوان قائم مقام و معاون سیاسی وزارت کشور انتخاب شد و تا قبل از آن زمان سمت استانداری تهران را در اختیار داشت. همچنین در اسفند ۸۷ و در آستانه برگزاری دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری از سوی وزیر کشور به‌عنوان رییس ستاد انتخابات وزارت کشور ایران منصوب شد.
وی پیش از این سمت‌های استاندار تهران، قائم مقام و معاون سیاسی وزارت کشور، سرپرست وزارت کشور، معاون سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی ایران، قائم مقام معاونت دانشجویی وزارت علوم و معاون اجرایی مرکز تحقیقات عالی الکترونیک(ماهواره) صاایران و رییس مرکز تحقیقات و طراحی فناوری‌های نوین هوا فضا وزرات دفاع و پشتیبانی را در اختیار داشته است.
یکی از مهم‌ترین برنامه‌های وزیرعلوم که همواره در صحبت‌هایش بر آن تاکید کرده است و آن را به مرحله اجرا درآورد، افزایش ظرفیت دوره‌های تحصیلات تکمیلی و توسعه کمی آموزش عالی است. البته برخی از کارشناسان معتقدند که توسعه دانشگاه‌ها کمی بوده و به همین لحاظ کیفیت دوره‌های آموزشی کاهش پیدا کرده است.
دانشجو اما به عنوان وزیر علوم گام مهمی در زمینه ایجاد فرهنگ اسلامی در دانشگاه‌ها کرد. او اسلامی کردن دانشگاه‌ها را به یکی از گفتمان‌های دوران وزارت خود مطرح کرد و در این مسیر برنامه‌های بسیاری را اجرا کرد. ایجاد دانشگاه‌های تک جنسیتی در استان‌های کشور از اقداماتی بود در در دولت دهم انجام گرفت و همچنان پیگیری می‌شود.
یکی دیگر از افتخاراتی که می‌توان از آن به عنوان موفقیت‌های کشور در دوران تصدی سمت وزارت علوم توسط دانشجو یاد کرد، صعود ایران به رتبه پانزدهم تولید علم جهانی بود. هرچند برخی از تحلیلگران بر این باورند که تولید علم وقتی موثر است که تبدیل به محصول شود، اما این ارتقای رتبه باعثایجاد امیدواری علمی کشور شد.
همچنین در زمان دانشجو برگزاری کرسی‌های آزاد اندیشی در دانشگاه‌ها رونق گرفت.
البته احتمال ابقای کامران دانشجو در وزارت علوم با توجه به دیدگاه‌های سیاسی وی وکارنامه او منتفی نیست.
عبدالله جاسبی
عبدالله جعفر علی جاسبی که در چهارم آذر ماه ١٣٢٣ هجری شمسی در تهران در خانواده‌ای مذهبی چشم به جهان گشود، در میان برخی از رسانه‌ها به عنوان یکی از گزینههای احتمالی برای تصدی صندلی وزارت علوم مطرح می‌شود.
جاسبی در سن هفت سالگی به مدرسه " اعتضاد " واقع در سرچنبک نزدیک امامزاده یحیی وارد شد. دوره متوسطه ۶ ساله خود را در هنرستان تهران گذراند و پس از گرفتن دیپلم دوره لیسانس خود را در رشته مهندسی صنایع به پایان رساند و با اخذ مدرک لیسانس و احراز رتبه اول موفق به دریافت نشان و مدال درجه اول فرهنگ شد.
وی همزمان با تحصیلات متوسطه و دانشگاه، عصرها در مدرسه مهدیه، جامع المقدمات و علوم دینی را می‌آموخت و در همان مدرسه نیز به تدریس علوم روز و روش تدریس برای مدرسان آن‌جا پرداخت که جزوات روش تدریس او پس ازپیروزی انقلاب اسلامی، به صورت کتابی به نام " روش تدریس و فن کلاس‌داری " توسط وزارت آموزش و پرورش وقت به چاپ رسید.
جاسبی در سال ۱۳۵۱ برای ادامه تحصیلات وارد دانشگاه آستون در انگلستان شد. ابتدا مدرک فوق لیسانس خود را در رشته مدیریت صنعتی وسپس مدرک دکترای تخصصی خود را دررشته مدیریت تولید و تکنولوژی از دانشگاه آستون دریافت کرد و در آغاز پیروزی انقلاب اسلامی به میهن بازگشت.
رییس سابق دانشگاه آزاد اسلامی پس از بازگشت به ایران، مسوولیت‌های مختلفی در نهادهای جمهوری اسلامی و تشکل‌های سیاسی به عهده گرفت که از جمله آن‌ها می‌توان به مشاور وزیر کشور، معاون نخست وزیر در امور طرح‌ها و برنامه‌ها در دوره نخست وزیری شهید رجایی، معاون نخست وزیر و دبیر کل سازمان امور اداری و استخدامی کشور، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، کاندیدای ششمین دوره و هشتمین دوره ریاست جمهوری اسلامی ایران و به ویژه رییس دانشگاه آزاد اسلامی در یک دوره طولانی را نام برد.
جاسبی تالیفاتی در مدیریت و مسائل سیاسی و آموزشی دارد. وی همچنین در دوران فعالیتش در سال ۷۴ موفق به دریافت نشان لیاقت و مدیریت از رییس جمهور وقت، آیت الله هاشمی رفسنجانی شد.
حال باید ببینیم جاسبی که بیش از ۳۰ سال ریاست دانشگاه آزاد اسلامی را بر عهده داشته و نقش عمده‌ای در توسعه این دانشگاه ایفا کرده است، امروز به عنوان وزیر پیشنهادی علوم دولت " تدبیر و امید " خواهد بود یا خیر؟
جعفر توفیقی
یکی دیگر از گزینه‌هایی که از آن به عنوان شانس مهمی برای در اختیار گرفتن سمت وزارت علوم یاد می‌شود، جعفر توفیقی است.
دکتر جعفر توفیقی داریان، زاده ۱۳۳۴ در تهران و وزیر علوم دولت محمد خاتمی است.
وی دارای مدرک دکترای تخصصی PHD در رشته مهندسی شیمی از دانشگاه پلی‌تکنیک بخارست و استاد تمام گروه مهندسی شیمی دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه تربیت مدرس است.
توفیقی در سال ۸۲ با کنار رفتن مصطفی معین، به عنوان وزیر علوم از سوی خاتمی به مجلس معرفی شد و توانست از نمایندگان رای اعتماد بگیرد.
وی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۲ رییس ستاد انتخاباتی محمدرضا عارف شد و همین حضور او در عرصه انتخاباتی و ائتلاف عارف با روحانی شانس حضورش در کابینه را افزایش می‌دهد.
از سوابق توفیقی می‌توان به ریاست دانشکده انرژی دانشگاه صنعتی شریف، فعالیت به عنوان وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، عضویت شورای عالی انقلاب فرهنگی، معاونت وزیر آموزش و پرورش، معاونت امور آموزشی دانشگاه تربیت مدرس و ریاست دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه تربیت مدرس اشاره کرد.
با توجه به اینکه توفیقی در دوره اصلاحات نیز سمت وزارت علوم را بر عهده داشته و انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ نیز به عنوان رییس ستاد محمدرضا عارف، فعالیت کرده است، شاید بتوان احتمال حضور این گزینه را در کابینه دولت یازدهم قوی دانست.
جواد اطاعت
جواد اطاعت که در اردیبهشت ماه ۹۲ برای ثبت‌نام در یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری راه وزارت کشور را در پیش گرفت، نیز یکی دیگر از گزینه‌هایی است که در چند روز اخیر به عنوان وزیر احتمالی پیشنهادی دولت یازدهم از آن یاد می‌شود.
وی که در سال ۱۳۴۲ در شهرستان داراب به دنیا آمد، دارای لیسانس علوم سیاسی از دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی از دانشگاه شهید بهشتی و همچنین فوق لیسانس علوم سیاسی از دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران است.
اطاعت مدرک دکتری علوم سیاسی خود را نیز از دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران اخذ کرده است.
وی که موسس " خانه احزاب ایران " به شمار می‌رود، در مجلس ششم به عنوان نماینده حضور داشته است.
از مناصب کاری او می‌توان به عضویت در هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی و عضویت در شورای مرکزی حزب اعتماد ملی اشاره کرد.
اطاعت سوابق کاری مختلفی دارد که از جمله آن‌ها مدیر کل مطالعات و تحقیقات سیاسی وزارت کشور، دبیر کمیسیون احزاب و تشکل‌های سیاسی، دبیر همایش تحزب و توسعه سیاسی، دبیر همایش مشارکت سیاسی، احزاب و انتخابات، عضو شورای عالی پژوهش‌های علمی ریاست جمهوری، مشاور وزیر کشور و عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی است.
این گزینه که البته احتمال ورود آن به ساختمان ۱۶ طبقه شهرک غرب کمتر از جاسبی و توفیقی به نظر می‌رسد نیز به زعم برخی می‌تواند از گزینههای پیشنهادی روحانی باشد.
علی عباسپور تهرانی فرد
علی عباسپور تهرانی فرد، زاده ۱۳۲۹ و دانشیار دانشکده مهندسی برق دانشگاه صنعتی شریف در گروه قدرت، رییس کمیسیون آموزش و تحقیقات دوره‌های هفتم و هشتم مجلس شورای اسلامی و عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی است. او برادر حسن عباسپور و برادر همسر عبدالله جاسبی است.
وی تحصیلات ابتدایی را در دبستان روزبه و متوسطه را در دبیرستان علوی به پایان رساند. تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته مهندسی برق در دانشگاه امیرکبیر با کسب رتبه اول تمام کرد وهمزمان با استخدام در این دانشگاه، موفق به اخذ مدرک فوق لیسانس در رشته مهندسی هسته ای از دانشگاه تهران شد و توانست با استفاده از بورس تحصیلی وارد دانشگاه " ام آی تی " شود و درجه تخصصی مهندسی و فوق لیسانس مدیریت سوخت نیروگاه‌های هسته ای را دریافت کند.
عباسپورتهرانی فرد، سپس به دانشگاه برکلی در کالیفرنیا در آمریکا رفت و در رشته مهندسی انرژی هسته‌ای دکترای خود را گرفت و همزمان با تحصیل در آمریکا با فعالیت انجمن اسلامی دانشجویان در آمریکا و کانادا آشنا شد و با عضویت دراین انجمن سعی در رسیدن به اهداف نظام اسلامی و سازماندهی دانشجویان مسلمان ایرانی درآمریکا کرد.
وی پس از اخذ درجه دکترای مهندسی به ایران بازگشت و در دانشکده مهندسی برق دانشگاه صنعتی شریف استخدام که چندی بعد به عنوان ریاست دانشکده برگزیده شد.
برخی گمانه‌زنی‌ها این استاد دانشگاه را نیز به عنوان گزینه پیشنهادی دولت به مجلس برای نشستن در آخرین طبقه وزارت علوم مطرح می‌کنند.
البته برخی با تامل بیشتر، از احتمال انتخاب گزینههای دیگری از جمله مصطفی معین، محمدرضا عارف و ... نیز سخن میگویند که کمی دور از ذهن به نظر میرسند. حال باید دید که این پیش بینیهای رسانهای و مردمی تا چه اندازه به نظر رییس جمهور منتخب مردم نزدیک است؟
