به گزارش افکارنیوز به نقل از تابناک، آقای نماینده که پیش از این شهردار و مسئول انجام پروژههای ساختمانی بوده است در سخنانی که بیان کرده بود : تشكيل نظام پارلمانی یکی از موارد مورد اشاره مقام معظم رهبری درسفر به کرمانشاه بود که باید بحث نظام پارلمانی بجای نظام فعلی ریاست جمهوری و احیای مجدد نخست وزیری به صورت جدي مورد بررسی نمایندگان قرار بگیرد.

بیان چنین سخنانی از زبان کسی که سوگند پایبندی به قانون اساسی خورده است، هم عجیب است و هم نگران‌کننده و البته غیرقانونی و غیرمنطقی. به طور خلاصه در جواب ایشان باید گفت:

اولا، قانون اساسی ساز وکار بازنگری در قانون اساسی را روشن ساخته است. طبق اصل ۱۷۷ قانون اساسی: «بازنگری‏ در قانون‏ اساسی‏ جمهوری‏ اسلامی‏ ایران‏، در موارد ضروری‏ به‏ ترتیب‏ زیر انجام‏ می‏ گیرد:

‎‎‎‎‎‎مقام‏ رهبری‏ پس‏ از مشورت‏ با مجمع تشخیص‏ مصلحت‏ نظام‏ طی‏ حکمی‏ خطاب‏ به‏ رئیس‏ جمهور موارد اصلاح‏ یا تتمیم‏ قانون‏ اساسی‏ را به‏ شورای‏ بازنگری‏ قانون‏ اساسی‏ با ترکیب‏ زیر پیشنهاد می‏ نماید:

‎‎‎‎‎‎۱ - اعظای‏ شورای‏ نگهبان‏. ‎‎‎‎‎‎۲ - رؤسای‏ قوای‏ سه‏ گانه‏. ‎‎‎‎‎‎۳ - اعضای‏ ثابت‏ مجمع تشخیص‏ مصلحت‏ نظام‏. ‎‎‎‎‎‎۴ - پنج‏ نفر از اعضای‏ مجلس‏ خبرگان‏ رهبری‏. ‎‎‎‎‎‎۵ - ده‏ نفر به‏ انتخاب‏ مقام‏ رهبری‏. ‎‎‎‎‎‎۶ - سه‏ نفر از هیأت‏ وزیران‏ ‎‎‎‎‎‎۷ - سه‏ نفر از قوه‏ قضائیه‏. ‎‎‎‎‎‎۸ - ده‏ نفر از نمایندگان‏ مجلس‏ شورای‏ اسلامی‏. ‎‎‎‎‎‎۹ - سه‏ نفر از دانشگاهیان‏.»

حال از نماینده محترم باید سوال شود که به چه دلیلی دچار این توهم شده است که باید نظام سیاسی کشور را به پارلمانی تبدیل کند و جالب‌تر آن که دوستان وی که در چنین توهمی شریک هستند، چه کسانی هستند.

ثانیا، این اولین بار نیست که از سخنان رهبری در کرمانشاه چنین سوء استفاده‌ای می‌شود. ایشان این ایده را برای آینده احتمالا دور مطرح کرده‌اند. جالب این است که آقای هاشمی رفسنجانی که هم سابقه ریاست مجلس و هم سابقه ریاست جمهوری را دارند در پاسخ به چنین سوء استفاده‌هایی بود که به دیدارش با رهبری اشاره کرد و گفت: «رهبری در کرمانشاه جمله‌ای گفتند که از آن تفسیر سوء شد. منظور ایشان مطلب دیگری بود. بحثایشان این بود که در نظام ما بن‌بست نیست. یعنی کسی نباید فکر کند که بن‌بست داریم و اگر ما حتی بخواهیم نظام اداره کشور را تغییر دهیم، قانون اساسی را اصلاح و تغییر می‌دهیم. اصل نظرشان این بود … من که سوابق را می‌دانستم، هنوز ایشان از سفر برنگشته بودند، نظرم را گفتم. من می‌دانستم ایشان موافق نیستند. دیدم بحث‌های انحرافی جدّی در اینجا می‌شود. حتی بعضی‌ها گفتند کمیسیونی از یک سال پیش در این مورد کار می‌کرده است. اصلا از چنین کمیسیونی اطلاعی نداشتم. اعلام کردم که با این مخالف هستم و نظر رهبری هم این نیست و منظور ایشان این است که بن بست نداریم. … وقتی ایشان از سفر برگشتند، در دیداری حضوری پرسیدم که منظور شما چه بوده است؟ ایشان گفتند همان بحثهمیشگی، یعنی این که بن‌بست نداریم و تشخیص شما درست است. گفتم یکی از اعضای هیات رئیسه مجلس گفته است که شما یک سالی است که کمیسیون تعیین کرده‌اید. ایشان گفتند: درست نیست و اصلا این کار را نکرده‌ایم و اطلاع داده‌ایم که این ادعا تکذیب شود.»

ثالثا، اگر کمی در حقوق اساسی مطالعه کرده بودید می‌دانستید که نظام پارلمانی، مستلزم وجود احزابی است که نیرو و برنامه مورد نیاز برای اداره کشور را داشته باشد. در شرایط فعلی سخن گفتن از نظام پارلمانی، مانند شیر بی یال و دم و اشکم است. اول، نشان دهید که می‌توانید یک قانون خوب و جدی بنویسید، بعد که برادریتان ثابت شد ادعای ارثو میراثکنید.

باور کنید که نظام این قدر عقل دارد که برای زمان حال و بدون وجود الزامات اولیه، چنین ایدههای عجیبی را تحویل نگیرد.