۱۶مین سالگرد تصویب تحریم ضدایرانی داماتو

- ۱۴مرداد، ۱۶مین سالگرد تصویب طرح تحریم های ضد ایرانی داماتوی آمریکایی است که برخلاف خواست او و تمامی سردمدارانش نه تنها هیچ خللی در اراده مردم ایران وارد نکرد بلکه این ملت همچنان در مقابل تحریم های ضد حقوق بشر غرب ایستاده اند.

به گزارش افکارنیوز، ۱۴ مرداد، سالروز تصویب طرح داماتو در کنگره آمریکاست؛ قانونی که به باور بسیاری از کارشناسان نقطه عطفی در روابط سیاسی و بین المللی آمریکا به شمار می آید.

روابطی که از آن زمان به بعد به دخالت امریکا در امور داخلی دیگر کشورها انجامید.

داستان تحریم های ایران قصه ادامه داری است که آغاز آن به دوران ملی شدن صنعت نفت آن هم توسط دولت انگلیس به بهانه خرید نفت ایران برمی گردد.

با پیروزی انقلاب اسلامی، سیاستمداران آمریکایی اعمال تحریم های یکجانبه گرایانه ای را در دستور کارشان قرار دادند تا به زعم خودشان ادامه کار انقلاب را با مشکل مواجه کنند.

تحریم هایی که به عنوان نمونه می توان از قطع واردات نفت، بلوکه کردن دارایی های ایران، عدم فروش تسلیحات نظامی آن هم در بحبوحه جنگ و بعد از آن ممنوعیت فروش اسلحه، تجهیزات و قطعات یدکی نام برد.

آمریکایی ها به دلیل دست نیافتن به اهدافشان بعد از روی کار آمدن بیل کلینتون رییس جمهور دموکرات آمریکا تحریم های ایران را تشدید و وارد فاز جدیدی کردند که مهمترین آن اجرای تحریم های نفتی تحت عنوان قانون داماتو است.

اما قانون داماتو…
«آلفونس داماتو» سناتور جمهوریخواه آمریکا در ۸ سپتامبر ۱۹۹۵ با ارائه طرح مورد درخواست لابی صهیونیستی آی پک به کنگره آمریکا خواستار تحریم اقتصادی علیه شرکت های غیرامریکایی شد که تکنولوژی مربوط به صنعت نفت را در اختیار ایران می‌گذاشتند.

از سوی دیگر «بنجامین گیلمن» رئیس کمیسیون روابط بین‌الملل مجلس نمایندگان امریکا نیز طرح مشابهی را ارائه کرد که این دو طرح پس از تصویب در مجلس سنا و نمایندگان به کمیته‌ای مشترک ارجاع شد و پس از ادغام مفاد آنها به صورت قانون «مجازات ایران لیبی‌ «در کنگره آمریکا با نظر مثبت اکثریت اعضا به تصویب رسید و بعدها به «قانون داماتو» معروف شد.

اما هدف این قانون، مجازات اشخاص و شرکت‌های خارجی بود که به طور مستقیم مبادرت به انجام سرمایه‌‌گذاری‌های عمده به منظور تقویت توان ایران یا لیبی در زمینه‌ توسعه‌ منابع نفتی آنها می‌نمایند؛ قانون تحریم ایران و لیبی تحریم‌هایی را برشرکت‌های آمریکایی و غیرآمریکایی اعمال می‌کند که‌ ۲۰ میلیون دلار یا بیشتر در هر ۱۲ ماه در حوزه‌های نفتی ایران سرمایه‌گذاری کنند.

به عبارت ساده تر به موجب این قانون هر شرکت یا دولتی که بیش از ۴۰میلیون دلار در صنایع نفت وگاز ایران سرمایه‌گذاری کند، دچار مجازات اقتصادی امریکا خواهد شد؛ البته این قانون باید هر ۵ سال به امضای رییس جمهور وقت آمریکا برسد.

پس از تصویب طرح داماتو در کنگره‌ آمریکا که به قانون ایلسا(ILSA) معروف شد، آی‌پک طی بیانیه‌ای عنوان کرد ‌ هدفش از پیگیری طرح داماتو کوتاه کردن دست دولت ایران از دسترسی به درآمدهای نفتی است.

موضوعی که برخلاف مصوبه‌ نهایی کنگره بود؛ چرا که در این مصوبه به ممنوعیت سرمایه‌گذاری‌های بالای۴۰میلیون دلار در سال اول پس از تصویب و در سال‌های بعد نیز ممنوعیت سرمایه‌گذاری‌های بالای ۲۰ میلیون دلار اشاره شده بود.

بیل کلینتون رئیس جمهور وقت امریکا که با امضای این قانون در ۵ آگوست ۱۹۹۶(۱۴مرداد ۱۳۷۵) اجرای آن را کلید زد، به دنبال همراه کردن متحدانش با این تحریم ها بود؛ سیاستی که به بن بست رسید و کشورهای اروپایی، آمریکا را در این تحریم ها همراهی نکردند.

اما با روی کار آمدن جرج بوش رییس جمهور جمهوری خواه آمریکا، اجرای قانون داماتو بعد از مطرح شدن اش در کنگره برای دو سال تمدید شد.

تحریم های جدید آمریکا بعد از قانون داماتو و همگامی اروپا
از سال ۲۰۰۵ با تغییر سیاست های ایران در مورد مساله هسته ای، تحریم ها رنگ و بوی دیگری به خود گرفت و به تعبیری قانون داماتو از حیض انتفاع ساقط شد، این بار تحریم ها از حوزه نفتی فراتر رفت و وارد حوزه پولی و بانکی و تحریم اشخاص و شرکت ها شد.

تحریم هایی که با رویکار آمدن باراک اوباما ریس جمهور دموکرات آمریکا افزایش یافت و به بازرسی کشتی ها و هواپیماهای ایرانی رسید.

از سال ۲۰۱۰ اروپا نیز همگامی خود را با تحریم های آمریکا علنی کرد تا با تحریم‌های نفتی و بانکی به زعم خودشان اقتصاد ایران را فلج کنند.

اوج این تحریم ها را می توان مربوط به سال ۲۰۱۲ دانست؛ سالی که آمریکا و اروپا به بهانه فشار بر ایران به منظور توقف فعالیت‌های هسته‌ای عقد هرگونه قراردادهای جدید واردات، خرید یا حمل و نقل نفت خام ایران و فرآورده‌های نفتی را ممنوع اعلام کردند.

و اما اکنون؛ بعد از حدود ۳۰ سال..
بازخوانی قانون داماتو به بهانه ۱۶مین سالگرد تصویبش و به دنبال آن تحریم های ایران در طول ۳۰ سال بعد از انقلاب، ایستادگی ملتی را نشان می دهد که ایستاده اند و مقاومتشان را به رخ جهانیان می کشند.

ایستادگی که عمق آن را می توان از بیانات مقام معظم رهبری درک کرد که فرمودند: «… آنها نمی‌فهمند و درک نمی‌کنند که ۳۰ سال است ما را در مقابل تحریم واکسینه کردند. ما ۳۰ سال است تحریمیم. ما واکسینه شدیم در مقابل تحریم. تحریم به ما ضربه نمی‌زند. ملت ایران ایستاد. ملت ایران با جان خود با مال خود با عزیزترین عزیزان خود در مقابل توطئه‌هاى دشمن ایستاد. امروز ما نسبت به۳۰ سال قبل صد برابر قوی‌تر و جلوتر هستیم…»

شاید بتوان حکایت آمریکا در تصویب قانون داماتو و همراهی اروپایی ها در تشدید تحریم ها را در این ضرب المثل معروف پارسی جستجو کرد که " زمستان رفت و رو سیاهی به زغال ماند".