محمد ایمانی-روزنامه‌نگار: کنفرانس امنیتی مونیخ، تا ۷-۸ سال قبل، اعتباری نسبی داشت. برخی امنیتی ها و سیاستمداران جمع می شدند و درباره موضوعات مهم تبادل نظر می کردند. اما به تدریج که موقعیت غرب متزلزل شد، این کنفرانس هم دچار افول شد. هشت سال قبل در چنین روزهایی (فوریه ۲۰۱۷) که هنوز معادلات جهانی به اندازه امروز تغییر نکرده بود، "ولفگانگ ایشینگر" رئیس کنفرانس امنیتی مونیخ، در گزارش سالانه خود تصریح کرد: "جهان در حال عبور از غرب به عصر پساغرب است. کاهش نفوذ اروپا و آمریکا، زمینه را برای کشورهای دیگر فراهم کرده تا نظم جهانی جدیدی را شکل دهند. فضای امنیتی جهان مسلما بی‌ثبات‌تر از هر مقطع دیگر از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون است. همه‌پرسی خروج انگلیس از اتحادیه اروپا و انتخاب ترامپ، نهادهایی همچون اتحادیه اروپا، سازمان ملل و ناتو را در وضعیت متزلزلی قرار داده... دولت جدید آمریکا ممکن است به منزله کاتالیزور [ شتاب دهنده تحولات ] عمل کند.احتمالا ما در آستانه دوره عبور از غرب هستیم؛ دوره‌ای که در آن بازیگران غیر غربی امور بین‌المللی را شکل می‌دهند. برخی از اساسی‌ترین ارکان غرب و نظم جهانی لیبرال تضعیف شده. ناکامی برای پاسخ به درگیری‌های مثل اوکراین، ضعف را آشکار کرده و زمینه را برای پر کردن خلاء توسط کشورهایی مانند ایران و روسیه فراهم آورده است".
با این اوصاف، طبیعی است که کنفرانس مونیخ هم از جایگاه قبلی سقوط کرده باشد. یک نشانه این افول، بی خردی در دعوت از برخی عناصر اپوزیسیون دم دستی و پولکی ضد ایرانی، و سپس لغو دعوت، برای مراقبت از تتمه حیثیت خود است.
پس از آن که کنفرانس مونیخ دعوت از رضا (ربع) پهلوی را لغو کرد، وی سعی کرد همین لغو دعوت را فاکتور کند و خودِ بی خاصیتش را مهم جلوه دهد! او که حتی در میان اپوزیسیون هم اسباب مضحکه است، ادعا کرد: "کنفرانس مونیخ، به دستور دولت آلمان و تحت تهدید جمهوری اسلامی، دعوت خود را پس گرفت. این نشان می‌دهد که خامنه‌ای برای برلین تصمیم می‌گیرد". این گزافه گویی و خود مهم انگاری در حالی است که او، جز عنوان بی اعتبار "شاهزادگی و ولیعهدی" در رژیم کودتایی به تاریخ پیوسته، چیزی برای ارائه ندارد! جمهوری اسلامی ایران که به اذعان محافل امنیتی و سیاسی نشاندار غرب، موفق شده پنجه در پنجه آمریکا و صهیونیسم بیندازد و ترمزی بر نقشه استیلا طلبی آنها باشد، اصلا امثال این شازده علّاف را عددی نمی بیند که به خاطر آنها به گردانندگان کنفرانس کذایی تذکر بدهد.
در حالی که انتشار فهرست برخی دله دزدی های اپوزیسیون (فهرست پرداخت های دولت آمریکا)، از بی کفایتی و به درد نخوری اپوزیسون حیف نان حکایت می کند، فسیل سلطنت طلبان در تقلا است تا حتی از دیپورت شدن، اعتبار کسب کند. این، نشانگر عمق فاجعه برای اپوزیسیونی است که کلاهبردارانی مثل ربع پهلوی نماینده اش شده اند. اخاذی از برخی دولت های غربی، غیر از سرمایه های هنگفتی است که خانواده پهلوی هنگام فرار از ایران به غارت بردند.
