از این رسانه تحلیلی، یکی از دلایل اصلی نگرانی ها درباره وضعیت آینده سوریه و خاورمیانه، ماهیت هیئت تحریر الشام (HTS) است، چرا که این گروه یک سازمان افراطی وابسته به القاعده است و حتی هنوز هم در لیست سازمان های تروریستی خارجی وزارت امور خارجه قرار دارد.
بنابر این تحلیل، هرچند این گروه در چند سال اخیر تلاش کرده تا چهره عملگراتر و معتدل تری از خود ارائه دهد با این حال، هیچ دلیلی وجود ندارد که این موضع گیری، نشان دهنده یک تغییر واقعی در ماهیت آن باشد و احتمال این هست که این تغییر (به شکل صوری) به منظور جلب حمایت ها و همسوکردن مخالفان این گروه برای دست یابی به کنترل کل سوریه اجرائی شده است.
نشنال اینترست پیش بینی کرد: این تغییر در سوریه، تنها یک رژیم افراطی (تحت اداره مسلحین) را تحت کنترل یک دولت مستقر با مرزهای شناخته شده و یک کرسی در سازمان ملل قرار می دهد و این چیزی است که حتی نیروهای موسوم به داعش با ادعای «خلافت» خود به آن دست نیافته بود.
در بخش دیگری از این مقاله آمده است: به رغم برخی تلاش ها و شعارها برای اطمینان بخشیدن به مسیحیان در سوریه، رژیم جدید در این کشور به احتمال زیاد به پناهگاه تساهل مذهبی تبدیل نشود و حمایت از اقلیت های مذهبی از سوی معارضان مسلح، عملی و اجرائی نخواهد شد.
بر اساس این تحلیل در میانه شرایط ناپایدار فزاینده در سوریه، ایالات متحده مجبور خواهد شد در مورد وضعیت ۹۰۰ نیرویی که در شمال شرق این کشور مستقر کرده است، تصمیمات جدی اتخاذ کند و این در حالی است که وضعیت ایجاد شده در سوریه بر هیچ دورنمای مطلوبی برای آمریکا دلالت نمی کند؛ افزایش احتمال بی ثباتی در سوریه جدید و احیای داعش بیش از آن که به سود آمریکا باشد، به ضرر این کشور تمام می شود.
نشنال اینترست با اشاره به افزایش خشونت در داخل سوریه نوشت: تاثیر این خشونت ها می تواند از مرزهای این کشور فراتر رفته و حتی ممکن است به اسرائیل نیز کشیده شود. به رغم جشن و شادی از سقوط بشار اسد، رئیس جمهوری سابق سوریه از سوی اسرائیلی ها، اینک، اسرائیل متوجه شده که با وضعیت متفاوت و بالقوه خطرناکتری مواجه است و این حقیقت در واکنش این رژیم به تصرف منطقه حائل غیرنظامی قبلی در امتداد مرز جولان، قابل مشاهده است.
این تحلیل در پایان با تاکید بر این که اساساً، محور تحت رهبری ایران هرگز عامل خشونت و بی ثباتی درمنطقه نبوده است، نوشت: اکنون که جهان با ظهور رژیمی جدید در شرف مشاهده نوع دیگری از مشکلات در خاورمیانه است که ربطی به ایران یا دوستان آن ندارد، نادرستی این تصور باید بیش از پیش آشکار شده و این ایده باید از گفتمان غرب حذف شود.
