موشک جدید «آریان ۶»(Ariane ۶) اروپا بالاخره پرواز کرد و امیدهای یک قاره را با خود به فضا برد.
آریان ۶ برای اولین بار روز ۹ ژوئیه در ساعت ۱۵:۰۱ به وقت منطقه زمانی شرقی از فرودگاه فضایی اروپا در گویان فرانسه به فضا پرتاب شد.
این پرتاب به دنبال تلاش‌های متعدد صورت گرفت. توسعه آریان ۶ در اواخر سال ۲۰۱۴ آغاز شد و ابتدا قرار بود اولین پرتاب آن در سال ۲۰۲۰ انجام شود اما جدول زمانی به دلیل مسائل فنی و مشکلات بیرونی مانند همه‌گیری کووید-۱۹ بی‌نتیجه ماند.
تأخیرها به این معنا بودند که آریان ۶ با آریان ۵ که ۱۱۷ ماموریت مداری را از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۲۳ انجام داد، هم‌پوشانی نداشت. بازنشستگی آریان ۵ باعث شد یک پرتابگر کوچک موسوم به «وگا» (Vega) به عنوان تنها موشک مداری عملیاتی اروپا کار کند.
این وضعیت قابل قبولی برای مقامات فضایی اروپا نبود زیرا آنها نمی‌خواستند برای حمل محموله‌های بزرگ خود، به موشک «فالکون ۹»(Falcon ۹) شرکت «اسپیس‌ایکس» (SpaceX) و دیگر موشک‌های خارجی وابسته باشند. بنابراین، آنها مشتاقانه منتظر این پرتاب بودند.
مقامات آژانس فضایی اروپا نوشتند: آریان ۶ دسترسی تضمین‌شده و مستقل ما را به فضا و همه علوم شامل رصد زمین، توسعه فناوری و امکانات تجاری ناشی از آن تضمین می‌کند.
موشک دو مرحله‌ای آریان ۶ توسط شرکت فرانسوی «آریان‌گروپ» (ArianeGroup) ساخته شده است و توسط شرکت تابعه آن «آریان‌اسپیس» (Arianespace) به نمایندگی از آژانس فضایی اروپا اداره می‌شود. اولین مرحله موشک از یک موتور «ولکین ۲.۱»(Vulcain ۲.۱) نیرو می‌گیرد که یک نوع تکامل‌یافته از موشک «ولکین ۲» آریان ۵ است و مرحله بالایی آن با یک موتور «وینچی» (Vinci) کار می‌کند که یک فناوری جدید است.
آریان ۶ با خود ۹ کیوبست را به مدار زمین برد. مقامات فضایی اروپا در جریان پخش اینترنتی پرتاب گفتند که همه کیوبست‌ها حدود ۶۵ دقیقه پس از پرتاب طبق برنامه‌ریزی با موفقیت در فاصله ۶۰۰ کیلومتری زمین مستقر شدند.
دو مورد از این کیوبست‌ها، «آزمایش تداخل‌سنجی رادیویی کیوبست» (CURIE) ناسا را تشکیل می‌دهند که تلاش خواهد کرد تا منبع امواج رادیویی مرموز خورشید را شناسایی کند.
