هجوم صهیونیست‌های تندرو به مسجدالاقصی در قالب راهپیمای روز پرچم، بار دیگر نشان داد صهیونیست‌های اشغالگر فلسطین - بویژه شهرک‌نشینان و وابستگان به احزاب افراطی این رژیم – بزرگ‌ترین مانع برای ایجاد آرامش در سرزمین‌های اشغالی و کرانه باختری هستند.
57 سال پیش در چنین روزهایی، ارتش صهیونیست در جریان جنگ 6 روزه، طی یک حمله غافلگیرکننده به ۳ ارتش بزرگ عربی (مصر، سوریه و اردن) شکست سختی بر آنها تحمیل کرد اما سخت‌تر از این شکست؛ اشغال سرزمین‌های بیشتر بویژه بیت‌المقدس توسط صهیونیست‌ها بود. ارتش رژیم اشغالگر در جریان این جنگ، صحرای سینا را از مصر، بلندی‌های جولان را از سوریه و کرانه باختری را از اردن به اشغال خود درآورد و به این ترتیب بعد از سال‌ها، نظامیان صهیونیست به سردمداری «اسحاق رابین» و «موشه دایان» وارد شهر قدیمی قدس و صحن مسجدالاقصی شدند. این یکی از دردناک‌ترین مقاطع تاریخ معاصر است که اشغالگران اسرائیلی، فاتحانه به دومین شهر مقدس مسلمانان وارد شدند و این اشغالگری تا به امروز هم ادامه داد.
همزمان با سالگرد این اتفاق دردناک، صهیونیست‌ها در قالب راهپیمایی موسوم به راهپیمای پرچم به سمت مسجدالاقصی (که قانونا حق ورود و انجام مناسک در آن را ندارند) حرکت می‌کنند که این اقدام خصمانه هتک حرمت قبله اول مسلمانان تلقی می‌شود. ورود غیرقانونی یهودیان به صحن مسجدالاقصی که گاه با همراهی نظامیان این رژیم انجام می‌شود البته مساله بی‌سابقه‌ای نیست. سال 2000، اقدامی مشابه که توسط «آریل شارون» (نخست‌وزیر اسبق اسرائیل که در آن مقطع رهبری اپوزیسیون دولت را بر عهده داشت) به همراه جمعی از نظامیان این رژیم روی داد، آتش دومین انتقاضه بزرگ و سراسری فلسطینیان را روشن کرد که به «انتفاضه الاقصی» مشهور شد.
این بار هم افراطیون صهیونیست نظیر «ایتمار بن گویر» و «بتزالل اسموتریچ»، ۲ نفر از وزرای افراطی کابینه «بنیامین نتانیاهو» سردمدار این راهپیمایی بودند که به دلیل ریسک بالای آن (ترس از جرقه قیام در میان فلسطینیان کرانه باختری) پلیس اسرائیل مجبور شد در جاهایی جلوی آنها را بگیرد. هتک حرمت مسجدالاقصی در حالی رخ می‌دهد که ارتش اسرائیل 8 ماه است درگیر نبردی سنگین با مقاومت فلسطین در غزه است و همزمان یکی از بیم‌های اصلی آنها فعال شدن جبهه کرانه باختری است.
کرانه باختری از سال‌ها قبل با تمرکز گروه‌های مقاومت فلسطینی، تا حد زیادی مسلح شده و این خطر برای صهیونیست‌ها احساس می‌شود که فعال شدن این جبهه - آن هم با انگیزه مقابله با هتک حرمت مسجدالاقصی که همیشه یکی از پررنگ‌ترین خطوط قرمز فلسطینی‌ها بوده است - بخش زیادی از توان نظامی این رژیم را از غزه به سمت این منطقه منحرف کند.
کرانه باختری اگرچه مانند غزه تحت کنترل حماس نیست و از این بابت گروه‌های مبارز وضعیت سخت‌تری دارند (چون همزمان باید با دولت فاقد شرافت محمود عباس خائن، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطینی هم بجنگند) اما در 3-2 سال گذشته نشان داده شد که جوانان معتقد به مبارزه در آن، بدون اینکه منتظر فراهم شدن زمینه مبارزه از طرف گروه‌ها بمانند، دست به عملیات‌های تک نفره یا دو نفره می‌زنند.
حجم انبوه عملیات‌های شهادت‌طلبانه در ماه‌های منتهی به توفان الاقصی، اسرائیل را در مقاطع مختلف درگیر چالش‌های بزرگ امنیتی کرد و شاید این مساله به دلیل عظمت و بزرگی عملیات توفان الاقصی و ضربات خردکننده حماس و گروه‌های فلسطینی به اسرائیل در 7 اکتبر 2023 تا حدی به چشم نیامد اما مقامات سیاسی و نظامی اسرائیل بهتر از هر کس دیگری می‌دانند به همان نسبت که امروز از سمت جنوب (غزه) و شمال (حزب‌الله لبنان) با خطر جدی مواجه هستند، همین میزان ترس را باید از سمت کرانه باختری هم داشته باشند.
از این منظر است که می‌توان دریافت رژیم صهیونیستی چطور نگران رفتار تندروهای شهرک‌نشین به سردمداری افراطیون حاضر در کابینه است. تصاویر راهپیمایی پرچم و برخورد شهرک‌نشینان تندرو با فلسطینیان و حتی خبرنگاران، موج عظیمی از اعتراضات جهانی را برانگیخته و شاید دور از ذهن نباشد اگر جلوی این تندروی‌ها گرفته نشود، ارتش اسرائیل مجبور شود جبهه دیگری را برای مقابله با تهدیدات بزرگ در کرانه باختری رود اردن باز کند.
مهدی بختیاری
