از زمان پخش خبر سقوط بالگرد تا مشخص شدن محل اصلی حادثه و شنیدن اخبار دردناک درگذشت شهادت گونه خادمان ملت تا آرام گرفتن تک تک آنها در دل خاک اتفاقات زیادی افتاد. تحلیلهای درست و نادرستی شد، شایعات بسیاری قد علم کرد و نکات زیبایی هم به دنبال داشت.
ما فکر می‌کردیم بعد از حاج قاسم دیگر تشییع باشکوه و بزرگی را نمی‌بینیم! اما شهادت خادم جمهور همه معادلات را برهم زد.
شهید رئیسی همان کسی بود که به کارگر خسته گفت:" آیا به شما نهار داده‌اند؟" مسخره‌اش کردند؛گفت:" اگر بخواهید برای رد کردن این مردم وفادار سریع رانندگی کنید خودم پشت فرمان مینشینم"، مسخره‌اش کردند؛ گفت: "کشور را به سمت پیشرفت می‌بریم"، گفتند "۶ کلاس سواد داری"! حرف زد، مسخره کردند،راه رفت، مسخره کردند، سفر استانی رفت، مسخره کردند، آخر هم در همین سفرهای استانی در نقاط دورافتاده ساعتها دنبال پیکرش گشتند.
انسانهای بزرگ اینگونه اند که با رفتنشان دیگران را شرمنده می‌کنند و چه زیبا آقای پناهیان گفتند که: "خیلی‌ها در تشییع پیکر او برای عذرخواهی می‌آیند."
اصولا هرکسی که محبوب خدا باشد، برگزیده مردم هم خواهد شد! خوش بحال این مردم که مسئولی این چنین را دیدند و فهمیدند "رجایی" از دست دادن و "بهشتی" از دست دادن، چه حس و حالی دارد.
چه زیبا گفت شهید آوینی که :"شهید منتظر مرگ نمی‌ماند، این اوست که مرگ را بر می‌گزیند."
و چه زیباتر فرمود "شهید بهشتی" که :"اگر فرجام کار من و شما در تشکیلات «شهـادت» نباشد و اگر هدفی و مقصدی که برای فعالیت تشکیلاتی مان برمی گزینیم، در این سو نباشد، آنچه می کنیم تباه و بر باد است."
شهید رئیسی همان شیشه‌ی عطری بود که به کوه خورد و شکست، اما عطرش جهان را گرفت. شاید بتوان گفت مثل حاج‌قاسم ولی با کمی تفاوت،عکس سید ابراهیم رئیسی نقطه اشتراک خیلی‌هاست حتی"غیر مذهبی‌ها"، اما راهِ شهید سید ابراهیم رئیسی نقطه شروع غربال خیلی‌هاست"حتی مذهبی‌ها"!
و چه خوب فرموده بود امام راحل(ره):" بکشید ما را! ملت ما بیدارتر میشود" و به قول سردار دلها: "ما ملت شهادتیم".
جمعیت تشییع کننده این روزها، نشانه تمام و کمال همان وحدتی بود که رئیسی برایش دوید!همان عظمت خیره‌کننده‌ای که مشخص کرد مردم چقدر مسئول دل‌سوز و نظامشان را دوست دارند. همان صاحبان اصلی انقلاب خمینی کبیر(ره) که عده‌ای آنها را اقلیت میخوانند!
این جمعیت، این همبستگی، این وحدت ملی و این شکوه خیره کننده که خبرش کل جهان را حیرت زده کرد، همان چیزی بود که رئیس جمهورمان برایش تلاش کرد و نهایتا با شهادتش آن را تکمیل ساخت و قطعا ۰۳/۰۳/۰۳ یکی از تاریخ‌های ماندگار ایران زمین خواهد بود.
در نهایت هم اویی که هیچوقت قصورات را گردن بقیه ننداخت، هیچوقت در دیدارش با مقام معظم رهبری از بقیه قوا گله نکرد، هیچوقت نگفت اختیارات من محدود است، نگفت من منشی دفترم را هم نمیتوانم عوض کنم و ...حضرت آقا در نمازش سه بار فرمودند: «اللهم انا لا نعلم منهم الا خیرا» در هر سه بار صدای گریه مردم بلند شد، و آقا با صلابت ادامه دادند تا شاید می‌خواستند به جهانیان نشان بدهند، این مردم پشت انقلاب هستند و من با اقتدار به رهبری آنها ادامه میدم.آری !فرق هست بین کسانی که سه بار لفظ «اللهم انا لا نعلم منهم الا خیرا» برایشان گفته میشودو کسی که ده بار با لفظ «الهی عفوک» ..فرق هست بین شهید و مغروق.
اما همان طور که شهیدان "بهشتی" و "رجایی" و "مطهری" و "طالقانی" و... در اوج قیام انقلاب به فیض شهادت رسیدند، انقلاب و رهبرش تنها نماندند، حالا هم ناخدای این کشتی تنها نخواهد ماند. سر خم می سلامت شکند اگر سبویی آقاجان.
شاید بگویند خاک مُرده سرد است، اما نه خاک شهید! شهید خونش تا هزاران سال میجوشد و راهنمای نسل‌ها میشود و حق را از باطل جدا میکند. خون شهید نمی‌گذارد راه درست را فراموش کنیم، نمی‌گذارد بغض و خشم ما نسبت به دشمنان کم شود و خونِ شهید چراغ راهِ انسانهای با شرافت خواهد شد.
درست است که زندگی‌مان پر شده از سید ابراهیم رئیسی‌هایی که تا وقتی هستند با مهرعلیزاده‌های درونمان دلشان را می‌شکنیم و قدر نمی‌دانیم و وقتی می‌فهمیم چه کسی از دست دادیم و چه کارهایی برایمان کرده که دیگر کار از کار گذشته؛ اما انتظار جبران داریم؛ این بار همه چیز فرق میکند، این بار پای شهادت و شفاعت در میان است، یک رأی به شما دادیم، یک دعا از شما طلب داریم، شما را قسم به زخم زبان هایی که خوردیددعای عاقبت به خیری در حقمان فراموشتان نشود! از همان کنج دارالسلام حرم که آرام گرفتید برایمان دعا کنید.
