یک. دستان نحیف کودک و آه مظلومیت او در برابر بمب‌ها و جنگنده‌ها پیروز می‌شود، همان‌گونه که خون بر شمشیر پیروز شد. این مهم‌ترین تصویر این روزهای غزه است.
دو. از عاشورای ۶۱، قاب‌های ماندگاری در ذهن‌ها مجسم است و نسل به نسل منتقل‌شده، از دستان بریده یک علمدار، تا حنجره طفل شیرخوار؛ کربلای غزه هم برای نسل امروز، یادآور همان شدائد و مصائب کربلاست. تصویرها را همه ما به‌اندازه توان و تحمل مان دیده‌ایم، زنی که خانه ویرانه خود را که تمام دیوارهایش فروریخته جارو می‌زند، دختری که سرمای هوا، بدنش را به لرزه انداخته، پسری که از گرسنگی، لاغر شده و رنگ به رخسار ندارد و پدری که با بهت، در میان آوارها دنبال همسر و فرزندان خویش است.
سه. اگر می‌شنویم جوانان و دانشگاهیان در اروپا و آمریکا علیه اسرائیل و حمایت‌های دولتشان از این رژیم شوریده‌اند، اگر صدای مظلومین غزه به سرتاسر عالم رسیده و انزجار و تنفر از رژیم کودک کش صهیونیستی در حال فوران است، نشانه‌ای بر این است که خون بر شمشیر پیروز می‌شود. کربلای امروز شباهت‌های زیادی با کربلای حسین بن علی علیهماالسلام دارد. در آن قیامت صغری، همان‌گونه که لشکر حق ریزش و رویش داشت، امروز هم برخی مسلمانان و اعراب منطقه در خفا و علن در کنار دژخیمان ایستاده‌اند و از سوی دیگر، دانشجویان آمریکایی و اروپایی صدای فریاد مردم غزه شده‌اند. جوانه‌های حق از دل نقطه تسلط فرهنگ باطل در حال سر برآوردن است و همچون سروی که ریشه‌هایش دل صخره‌ها را می‌شکافد و پیش می‌رود، سنگ‌ها و صخره‌های فرهنگ لیبرال متظاهر مدعی حقوق بشر در حال شکستن است.
چهار. باید مراقب اختلافات و فتنه‌انگیزی‌ها بود. هرقدر اسرائیل در سراشیب قرار می‌گیرد بیشتر دست‌وپا می‌زند که الغریق یتشبث بکل حشیش. دوگانه شیعه-سنی یا دوگانه مسلمان-غیرمسلمان و عرب-عجم و هرچیزی ازاین‌دست فرعی و ساختگی است. دوگانه اصلی که باید محور تمام معادلات و ارتباطات باشد، دوگانه بمب-کودک است و صدالبته که هر انسان آزاده‌ای در سمت کودک می‌ایستد. صبر کنید، به آزاده بودن هم احتیاج نیست، کافی است انسان باشد!
سیدمحمد بحرینیان
