این شبکه خبری آلمانی در مطلبی با عنوان «چرا روسیه و ایران می توانند تحریم های غرب را دور بزنند؟» نوشت: ایران نزدیک به ۴۰ سال است که تحت تحریم‌های غرب قرار دارد، اما روسیه هرگز تاکنون تا این اندازه با این حجم از تحریم روبرو نبوده است.
هرچند این شبکه در عین حال اذعان دارد که تحریم ها علیه هر دو کشور دارای اثرات محدود بوده و غرب گزینه‌های محدودی برای مقابله با این وضعیت دارد.
نویسنده در این مطلب نخست به تحریم ها علیه ایران پرداخت و افزود: به رغم تحریم‌های موجود علیه صنعت نفت ایران، حجم بی‌سابقه ای از نفت این کشور به چین صادر می شود.
خاویر بلاس خبرنگار آمریکایی حوزه انرژی در همین زمینه به دویچه وله گفت: دولت چین هیچ نفتی از ایران وارد نمی کند. اما مقدار زیادی نفت خام مالزی از می خرد. به گونه‌ای که براساس داده‌های رسمی گمرک چین، پکن بیش از دو برابر بیشتر از تولید واقعی مالزی نفت از آن می‌خرد. بدین ترتیب مالزی با تغییر نام نفت ایران، در سال گذشته پس از عربستان، روسیه و عراق چهارمین تامین کننده بزرگ نفت خارجی چین بود.
به نوشته این شبکه خبری، تهران سال‌هاست که از امارات متحده عربی به عنوان مرکز دور زدن تحریم‌ها استفاده می کند و دوبی دروازه ورود کالاهای غیر نفتی به ایران است.
آسیای مرکزی؛ مرکز تجاری جدید روسیه
در پی آغاز جنگ در اوکراین و وضع تحریم های شدید غرب علیه روسیه، مسکو مجبور شد مسیرهای تجاری دیگری ایجاد کند تا از عرضه ثابت کالاهای مهم و حیاتی اطمینان یابد.
دویچه وله تشریح کرد: برای مسکو، جمهوری‌های شوروی سابق در آسیای مرکزی گزینه مناسبی برای دور زدن تحریم ها بودند. ضمن آنکه کشورهایی مانند قزاقستان و قرقیزستان بخشی از یک توافق گمرکی با روسیه هستند. علاوه بر این، قزاقستان بیش از هفت هزار و ۵۰۰ کیلومتر مرز مشترک با روسیه دارد که کنترل تحریم ها را عملا غیرممکن می سازد.
ارمنستان نیز از دیگر کشورهای شریک روسیه، پس از افزایش وضع تحریم ها علیه مسکو، شاهد افزایش ۱۰۰۰ درصدی واردات خودروها و قطعات آلمانی در سال گذشته بود.
بر اساس آخرین داده‌های ارائه شده توسط پایگاه Castellum.AI که یک پایگاه جهانی برای ردیابی تحریم هاست، روسیه در حال حاضر با بیشترین تحریم ها روبروست.
اما آنتون سیلوانوف وزیر دارایی روسیه در تازه ترین اظهارات اعلام کرد که اقتصاد کشورش تا سقوط فاصله زیادی دارد و رشد ۳.۶ درصدی سال ۲۰۲۳ میلادی نیز این امر را ثابت کرده است.
صندوق بین‌المللی پول (IMF) نیز در تازه ترین گزارش، رشد ۳.۲ درصدی را برای اقتصاد روسیه در سال ۲۰۲۴ پیش بینی کرده است.
تحریم‌ها تاثیر اندکی دارند
دویچه وله در ادمه مطلب تاکید کرد که روسیه در حال حاضر با پنج هزار تحریم هدفمند روبروست که تعداد این تحریم ها از مجموع تحریم ها علیه ایران، ونزوئلا، میانمار و کوبا بیشتر است. در حال حاضر دسترسی بانک‌های روسی به بازارهای مالی بین‌المللی محدود شده و از سیستم ارتباطات مالی بین بانکی (SWIFT) نیز منع شده اند. اما از آنجاکه تنها تحریم های اعمال شده شورای امنیت سازمان ملل برای همه کشورهای جهان الزام آور قانونی است و در واقع چندین کشور مانند هند، برزیل و چین هستند که به این تحریم ها پایبند نیستند. بنابراین غرب باید به دنبال راه های دیگری باشد.
جایگزینی برای تحریم‌ها وجود دارد؟
این شبکه خبری سپس این پرسش را مطرح کرده که چرا در چنین شرایطی کشورهای غربی همچنان به وضع تحریم ادامه می دهند و آیا جایگزینی وجود دارد؟
کریستین ون سوئست کارشناس تحریم از موسسه مطالعات جهانی و منطقه ای (GIGA) مستقر در آلمان دراین خصوص تشریح کرد: «اگر هیچ تحریمی اعمال نمی شد، به منزله حمایت ضمنی بشمار می آمد. یا گویی کسی به این حمله غیرقانونی [روسیه] واکنشی نشان نداده است».
وی در مصاحبه اش با دویچه وله مدعی شد: آمریکا و اروپا باید تدابیر تندتری برای تغییر رفتار ایران و روسیه در پیش گیرند.
روزنامه آمریکایی وال استریت ژورنال به تازگی در گزارشی اعلام کرد که واشنگتن قصد دارد با تحریم چندین بانک چینی از اعمال تحریم های غرب اطمینان حاصل کند. این روزنامه به نقل از منابع ناشناس گزارش داد که دولت جو بایدن قصد دارد با کنار گذاشتن این گروه از بانک های چینی که فرآیند داد و ستد را با روسیه تسهیل می سازند، جریان تامین مالی جنگ روسیه را متوقف کند.
دویچه وله در همین زمینه اضافه کرد: اتحادیه اروپا نیز شروع به برداشتن گام هایی برای فشار بر کشورها با هدف تبعیت از قانون تحریم های خود کرده است. دیوید اوسالیوان سال گذشته به عنوان فرستاده ویژه این اتحادیه معرفی شد و ماموریت وی تلاش‌های دیپلماتیک برای اجرای تحریم‌های این اتحادیه اعلام شده است.
اوسالیوان در گفت‌وگو با دویچه وله در همین زمینه خاطرنشان کرد که وظیفه اش سفر به کشورهای همسایه روسیه و متقاعد کردن دولت‌های آنجا برای اجرای دقیق‌تر تحریم‌ها است.
