این روزها رسانه‌های وابسته به حزب دموکرات آمریکا و اکثر احزاب سنتی اروپا، مواضع جو بایدن رئیس‌جمهور آمریکا در مخالفت ظاهری با سیاست‌های نتانیاهو در نوار غزه ( خصوصا در قبال بمباران رفح) را برجسته‌سازی کرده و آن را نماد طغیان کاخ سفید علیه تل‌آویو قلمداد می‌کنند! حتی تحلیلگران غربی یک گام فراتر رفته و می‌گویند بایدن دیگر بیش از این تحمل حضور نخست‌وزیر کنونی رژیم اشغالگر قدس در مسند قدرت را ندارد! جو بایدن در مصاحبه‌ای تلویزیونی رویکرد نتانیاهو، در نوار غزه را خطا خواند و ضمن اعلام مخالفت خود با آن افزود : از مقامات اسرائیل می‌خواهم با اعلام
آتش بس بگذارند طی ۶ یا ۸ هفتۀ آینده غذا و دارو وارد نوار غزه شود.در خصوص مواضع اخیر بایدن نکاتی وجود دارد که لازم است مورد توجه قرار گیرد:
نخست اینکه سخن گفتن از تفکیک نتانیاهو و بایدن، تمایز میان واشنگتن و تل‌آویو و حتی اختلافات راهبردی و تاکتیکی طرفین در قبال تحولات منطقه ( ازجمله جنگ غزه ) اساسا خطاست. نباید فراموش کرد که از نخستین لحظه جنگ غزه تاکنون، به‌مانند گذشته، واشنگتن به‌مثابه متغیری وابسته به تل‌آویو وارد میدان شده و حتی در جنگ اخیر، بخش عمده‌ای از فرماندهی میدانی، نظامی و امنیتی نبرد نیز بر عهده پنتاگون و سنتکام است. ازاین‌رو ادعای بایدن مبنی بر خطا بودن رویکرد نتانیاهو، نوعی فرافکنی آشکار در قبال نقش پررنگ کاخ سفید در کشتار و نسل‌کشی غزه و البته شکست مشترک آمریکا-اسرائیل در میدان نبرد با حماس است.
نکته دوم اینکه آمریکا اخیرا پس از رأی ممتنع به قطعنامه شورای امنیت ( که در آن صرفا از آتش‌بس موقت در غزه سخن گفته شده بود)، بلافاصله این قطعنامه را اختیاری توصیف کرد تا صهیونیست‌ها با خیالی راحت نسبت به لازم‌الاجرا نبودن آن، برای کودکان و زنان بی‌پناه فلسطینی خط‌ونشان بکشند.فراتر از آن، هدف آمریکا از تأکید بر یک آتش‌بس موقت ۶ تا ۸هفته‌ای ،هرگز صیانت از جان انسان‌های بی‌گناه در فلسطین نبوده و نیست.
هدف مشخص واشنگتن این است که حماس با آزادی همه اسرای صهیونیست در غزه موافقت کند و متعاقبا، مدتی کوتاه از نبرد به دور بماند و پس از پایان آتش‌بس موقت، رژیم اشغالگر قدس بدون هیچ نگرانی و دغدغه‌ای ( ازجمله وجود اسرای صهیونیست در غزه)، به بمباران وحشیانه‌تر غزه، رفح و خان یونس بپردازد.این نقشه شوم مشترک آمریکا و رژیم اشغالگر قدس، بارها از سوی حماس و گروه‌های مقاومت رصد شده و قطعا اجازه اجرایی شدن آن داده نمی‌شود. نکته پایانی اینکه بخشی از بازی تبلیغاتی بایدن و سخنان مزورانه وی در قبال جنگ غزه، ناظر بر نظرسنجی‌های انتخاباتی در آمریکاست. با توجه به اینکه جنگ غزه تبدیل به پاشنه آشیل دموکرات‌ها در ایالات مهم و سرنوشت سازی مانند میشیگان، پنسیلوانیا و نوادا شده است، اکنون بایدن بر آن است تا حداقل در ظاهر، بدون آنکه در عمل تغییری نسبت به سیاست‌های وحشیانه مشترک خود و نتانیاهو در غزه صورت دهد، از تمایز و تفاوت ویژه خود با نتانیاهو و صهیونیست‌ها سخن بگوید.قطعا این بازی نخ‌نما نیز تاریخ‌مصرف معینی دارد و نمی‌تواند تبدیل به یک سوپاپ اطمینان کاذب برای رئیس‌جمهور قاتل و کودک کش آمریکا شود.
حنیف غفاری
