اخراج اشغالگران آمریکایی یک مطالبه ملی و سیاسی در عراق است و طی ادوار مختلف نیز تلاش‌های زیادی برای این مهم صورت گرفته است. مصوبه پارلمان عراق پس از ترور فرماندهان شهید مقاومت سردار سپهبد حاج‌قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس، دولت بغداد را ملزم کرد هر چه سریع‌تر زمینه پایان کار ائتلاف آمریکایی در عراق را فراهم کند و حاکمیت یکپارچه را به این کشور بازگرداند. هرچند این تلاش‌ها به دلایل سیاسی تاکنون ناکام مانده است اما عملیات توفان الاقصی و تحولات پس از آن، فرصت تازه‌ای برای اخراج اشغالگران آمریکایی از عراق به وجود آورده است.
1- اول از همه باید به این نکته اشاره کرد داعش که آمریکا به بهانه مقابله ادعایی با آن در عراق حضور یافته دیگر وجود خارجی ندارد و فلسفه مبارزه با داعش ماهیت خود را از دست داده است. حمایت همه‌جانبه از رژیم صهیونیستی در غزه، آمریکا را به بزرگ‌ترین حامی جنایات تروریستی صهیونیست‌ها تبدیل کرده و پایگاه‌های آمریکایی در منطقه بویژه در عراق به مرکز فرماندهی پنتاگون در مدیریت جنگ غزه بدل شده است. این مساله نه‌تنها صبر راهبردی مقاومت عراق را به پایان رسانده، بلکه دولت بغداد هم به این نتیجه رسیده که مماشات با اشغالگران، حاکمیت و یکپارچگی ارضی عراق را با خطرات زیادی مواجه کرده است.
2- حضور نظامیان آمریکایی در عراق، نفوذ روزافزون صهیونیست‌ها در اقلیم کردستان را به دنبال داشته است. رشد قارچ‌گونه مقرهای جاسوسی موساد در اقلیم کردستان و توسعه روابط غیرقانونی اربیل با تل‌آویو که با طراحی و مدیریت پنتاگون و سیا در حال انجام است، لزوم اخراج نظامیان آمریکایی از عراق را دوچندان کرده است. دولت بغداد می‌داند حضور بیشتر اشغالگران در این کشور نه‌تنها نقض حاکمیت ملی عراق را در پی دارد، بلکه ممکن است تمامیت ارضی عراق را نیز در آینده نزدیک با چالش عمده مواجه کند. در همین راستا دولت بغداد طی هفته‌های اخیر تلاش‌های سیاسی و دیپلماتیک خود را برای خروج نظامیان آمریکایی از این کشور شدت بخشیده است. وزارت خارجه عراق ۵ بهمن با صدور بیانیه‌ای از توافق با دولت آمریکا در پی مذاکرات با این کشور برای کاهش تدریجی نیروهای ائتلاف ضد داعش خبر داد و گفت طبق این توافق، مأموریت «مبارزه با داعش» که این ائتلاف برای خود تعریف کرده است، به‌زودی به پایان خواهد رسید.
3- علاوه بر اتحاد کم‌سابقه نیروهای سیاسی عراق (دولت، پارلمان و گروه‌های مقاومت) برای اخراج نظامیان آمریکایی که پس از عملیات توفان الاقصی و جنگ اخیر غزه به وجود آمده است، تضعیف موقعیت اشغالگران فرصت کم‌نظیری را برای این مهم فراهم کرده است. نیروهای مقاومت از زمان آغاز جنگ غزه برای کمک به مقاومت فلسطین پایگاه‌های آمریکایی را آماج حملات خود قرار داده‌اند که بیشترین سهم مربوط به گروه‌های مقاومت عراق است. آمریکا دارای 11 پایگاه نظامی در خاک عراق است که اغلب آنها طی ماه‌های گذشته زیر حملات راکتی و پهپادی مقاومت قرار گرفته و علاوه بر خسارات مالی و نظامی هنگفت، دست‌کم 80 نظامی آمریکایی به طور جدی آسیب دیده‌اند. مقاومت عراق حتی به پایگاه‌های آمریکا در سوریه نیز رحم نکرده و نظامیان آمریکایی در استان‌های الحسکه و دیرالزور از حملات مقاومت در امان نبوده‌اند. حملات مقاومت عراق از یک سو باعث تضعیف توان رزمی آمریکا شده و از سوی دیگر به فرسوده شدن روحیه اشغالگران انجامیده است. در حالی که چند ماه دیگر شاهد برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا هستیم، کیسه بوکس شدن آمریکا در منطقه برای جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا که به خاطر ضعف‌هایش همواره مورد تمسخر رقیبش دونالد ترامپ قرار داشته، نمی‌تواند خوشایند باشد.
4- بسیاری از تحلیلگران، بازگشت آمریکا به میز مذاکره با دولت عراق را نتیجه مستقیم حملات گروه‌های مقاومت به نظامیان آمریکایی می‌دانند و معتقدند حملات مقاومت، واشنگتن را مجبور به مذاکره برای تعیین زمان‌بندی خروج کرده است. عبدالباری عطوان، تحلیلگر برجسته فلسطینی با اشاره به توافق بغداد - واشنگتن درباره خروج نظامیان آمریکایی از عراق می‌گوید: پیش‌تر دولت ایالات متحده از عمل به خواسته‌های عراق جهت خروج نیروهای آمریکایی طفره می‌رفت و انجام هر مذاکره‌ای در این زمینه را مشروط به توقف همه حملات علیه پایگاه‌های آمریکا کرده بود اما با افزایش حملات مقاومت ضد این پایگاه‌ها با موشک و پهپاد که خسارات زیادی به صفوف نظامیان آمریکایی وارد کرده، واشنگتن مجبور شد به خواسته‌های مقاومت اسلامی عراق در تخلیه همه پایگاه‌های نظامی واشنگتن در این کشور تن دهد. مقاومت عراق بار دیگر ثابت کرد آمریکا جز زبان زور نمی‌فهمد. دولت بغداد باید بداند تعلل در اخراج آمریکایی‌ها از عراق اگر مشمول زمان شود مجددا با حیله‌گری و دغل‌کاری‌های سیاسی و دیپلماتیک آمریکا به حاشیه رانده خواهد شد، بنابراین نباید این فرصت طلایی را از دست بدهد.
مهدی گرگانی
