آن خیابان منتهی به بیت را در لحظات گرگ و میش هوای دمِ صبح حتما خیلی‌ها هنگام ورود به حسینیه امام خمینی(ره) دیده‌اند. من هم روز گذشته در همین هوا یک جایی از مسیر وقتی دیدم ترافیک مسیر نهایی را قفل کرده از ماشین پیاده شدم و دویدم! آز آخرین باری که این مسیر را از دانشگاه تهران تا بیت رهبری برای عزاداری اربعین پیاده رفته بودم حدود ده سال می‌گذرد! آن روز یک دانشجو بودم و حالا امروز به عنوان یک زن، مادر و فعال رسانه داشتم به دیدار کسی می‌رفتم که بسیار دلتنگ دیدارش بودم.
می‌دانستم سال گذشته اولین دیدار بانوان کشور با رهبر انقلاب برگزار شده و حالا امسال برای دومین سال پیاپی این مراسم در ایام ولادت حضرت زهرا سلام الله برگزار می‌شود؛ اما حقیقتا فکرش را هم نمی‌کردم با چنین مراسم متفاوتی رو به رو شوم.
یک نقشه ایران در حال وارد شدن به بیت رهبری است!
من از همان ابتدای ایستادن در صف و دیدن جمع شدن اندک اندکِ زنان، گویی احساس کردم یک نقشه ایران در حال وارد شدن به بیت رهبری است! لباس‌های رنگانگ اقوام مختلف کرد، ترکمن، بلوچ، گیلک و ... چشمان آدم را محو تنوع زیبای پوشش‌های ایرانی می‌کرد. از صنف‌های مختلف هم آمده‌اند. میان جمعیت دو خانم را با لباس فرم آتش نشانی می‌بینم که می‌گویند بار اولشان است به دیدار رهبری می‌آیند. کمی جلوتر ازدحام بیشتر می‌شود و در دست دو خانم پاسپورت برزیلی می‌بینم زبان اصلیشان پرتقالیست اما انگلیسی هم صحبت می‌کنند. میپرسم شما؟ اینجا؟ یکی از آنها با خنده می‌گوید: بله ما دو سالی می‌شود با همسرانمان به ایران آمدیم و در جامعه الصطفی شهر قم الهیات می‌خوانیم همسرم نیز مشغول درس طلبگی هست و دین تشییع را برای خود برگزیدیم و ان شاالله می‌خواهیم برای زندگی در قم بمانیم. صحبتم با او تمام می‌شود و حالا یک گیت مانده تا وارد شویم . چند خانم پشت سر من دارند بحث فرهنگی کرده و سر اینکه باید مدل عزاداری اسلامی برای بانوان ارائه داد صحبت می‌کنند. معلوم است این زنان دغدغه مند امروز آمده‌اند تا مطالبات خود را بزنند و گوش جان به صحبت‌های رهبرشان بسپارند چرا که هرچه سرم را برای ثبت لحظات بیشتر می‌چرخانم برق چشم‌های از سر ذوق بیشتر از هرچیزی به چشم می‌خورد.
حالا وارد حسینیه می‌شویم اولین قاب که چشمم ثبت می‌کند آن جمله «ان المراه ریحانه» است که بالای جایگاه سخنرانی رهبر نصب شده، با خودم می‌گویم این دیدار حتما یکی از بهترین خاطرات همه زنان حاضر در حسینیه می‌شود و صد البته بهترین هدیه روز زن. خیلی از زن‌ها با بچه‌هایشان آمدند یکی با سه قلوهایش دیگری با دو قلو، دیگری کودک شیرخوارش و دیگری حتی با قاب عکس فرزند شهیدش. خلاصه این محفل با این قاب‌های تصویری بدون هیچ حرفی هم داد می‌زند که جنسش زنانه و مادرانه است.
همه نشسته‌اند به انتظار و شعارها را باهم هماهنگ می‌کنند که رهبر وارد می‌شود و همه زنان به پا می‌خیزند. من همیشه تصاویر بیت را در دیدارها اینطور دیده بودم که زن‌ها کنار مردها حضور داشتند؛ اما امروز لذت دیدن آن شور و شوق و اشک‌های روانِ روی گونه‌ها برایم با هیچ تصویر دیگری مقایسه نشد.
دختری که پشت سر من ایستاده مدام شما را پدر جان صدا می‌زند و من وسط مشت‌های گره شده زنان کشورم که داشتند حمایت خود را از کشور و رهبرشان با افتخار فریاد می‌زنند، می‌گفتم این صحنه باید برای تاریخ پس از انقلاب به افتخار ثبت و ضبط شود که برای جایگاه زن و شنیدن حرف‌هایشان چنین موقعیتی با حضور رهبر کشور فراهم می‌شود.
سخنانی از جنس زنانه/ صداهایی که شنیده شد
مراسم با سخنانی از ده زن، بانو، مادر، دختر و ... کشور شروع می‌شود. ابتدا زینا ابراهیم همسر شیخ زکزاکی مقابل رهبر می‌آید و دقایقی را سخن می‌گوید. مریم شعبانی دومین زنی است که پشت تریبون می‌رود. مجری می‌گوید او مدیر تئاتر بانوان با عنوان هنر مقدس، کارگردان و نویسنده تئاتر است که به بیان مشکلات حوزه هنر، حضور زنان و مشکلات آنها در این عرصه می‌پردازد.
پس از آن پیام ویدئویی از اسرا البحیصی خبرنگار حاضر در غزه که برای مراسم امروز ضبط کرده بود پخش و به سمع و نظر همگان می‌رسد. او میان حرف‌هایش می‌گوید: شما ملت ایران تنها ملتی هستید که پای موضوع فلسطین و مسجد الاقصی ایستادید و به خاطر این حمایت تحت شدیدترین تحریم‌ها و فشارها قرار گرفتید. اگر موضع و ایستادگی همه کشورهای اسلامی همچون ایران بود، سرزمین فلسطین الان آزاد شده بود.
رقیه سادات مومن عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق، دکتری مطالعات زن و حقوق زن از حقوق زنان و لایحه‌های تصویب نشده مجلس برای زنان و جایگاه هویت ملی دینی زنان در کشور و مشکلات پیش روی آنها از حیث قانون سخن گفت. فاطمه شریف نقابی مربی و بازیکن سابق تیم ملی فوتسال بانوان به عنوان یک زنِ فعال در حوزه ورزش در سخنان خود یک بسته کامل از مطالبات زنان در عرصه ورزش کشور را ارائه می‌دهد و از مسئولین خواستار پیگیری آنها می‌شود. مینا مهرنوش عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، کارآفرین و مدیرعامل شرکت دانش بنیان از معضلات فضای مجازی و هوش مصنوعی می‌گوید و خواستار حمایت رهبری برای طراحی هوشی مصنوعی مخصوص زنان با رویکرد ایرانی اسلامی می‌شود.
شقایق حق جوی جوانمرد استاد تمام دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و از دانشمندان دو درصدی حال حاضر کشور پشت تریبون می‌رود .او از ناترازی توزیع موقعیت‌ها بین زنان و مردان کشور در عرصه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی و ... سخن به میان می‌آورد و می‌گوید این روند موجب یک سیکل معیوب برای نقش افرینی زنان می‌شود واز سبکی به اسم سبک مدیریت بیت تحت عنوان چگونگی نقش آفرینی درست زنان در کنار نقش مادری و عرصه کاری می‌گوید.
فائضه غفار حدادی نویسنده و مادر چهار فرزند توسط مجری معرفی می‌شود. او در بخشی از سخنانش به بحث کیفیت مدارس دولتی می‌پردازد و عنوان می‌کند که مادران این روزها نگران تربیت دینی اسلامی فرزندان خود هستند و این چیزی است که در برخی مدارس ما دیده نمی‌شود او همچنین از مشکلات آلودگی هوا و اعلام شبانه تعطیلی مدارس و مشکلات مادران با این تصمیمات می‌گوید که چقدر برای مادران مدیریت این تصمیمات یکباره مسئولان سخت است و پیشنهاد می‌دهد مدیریت آلودگی هوا را به دست زنان بسپارند که این حرف‌ها با تشویق و تکبیر زنان حاضر در مجلس همراه می‌شود که نشان دهنده هم درد بودن آنها با مساله مطرح شده دارد.
ریحانه سادات محمودی دانش آموز استعدادهای درخشان از شرایط فضای مجازی برای نوجوانان و جوانانی می‌گوید که با وجود کوچ اجباری آموزش حضوری به مجازی در سال‌های قبل به یک باره با محیطی ناامن و ولنگارانه در فضای مجازی مواجه شدند و از مشکلات و مصائب این فضا سخن به میان آورد و خواستار جایگزین کردن یک محیط امن و جذاب در فضای مجازی برای نسل جدید شد.
زهرا موحد نیا آخرین کسی است که مقابل رهبر برای ایراد سخنانش پشت تریبون می‌آید و مجری می‌گوید ساعاتی قبل هم مادرش را از دست داده و متوجه این خبر شده است. او مادر پنج فرزند و پزشک و دستار تخصصی پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی ایران است و در سخنانش به انعطاف ساعات کاری مادران، تحصیل مهدکودک در محل‌های کار و تحصیل، کاهش مدت طرح اجباری مادران، مرخصی زایمان و پرداختی‌های لازم اشاره می‌کند. همچنین به مساله حفظ حریم و حجاب بانوان در محیط‌های درمانی اشاره می‌کند و می‌گوید طراحی لباس‌های مخصوص محیط‌های درمانی به کجا رسیده است؟ او همچنین در پایان سخنان از رهبری برای مادر تازه درگذشته خود طلب دعای خیر می‌کند.
قند در دل‌ها آب می‌شود/ سخنان شما پر مغز بود...
پس از پایان سخنان این ده تن نوبت به سخنرانی رهبر می‌رسد و همه سراپا گوش می‌شوند. صحبت‌های رهبری قبل از اینکه شروع شود قند را در دل‌های همه آب می‌کند. «سخنان بانوانی که در جایگاه آمدند پر مغز بود» ایشان می‌گویند حتی اگر من کلامی هم سخن نگویم گویی تمام حرف‌ها در کلام این زنان زده شد!
سخنان رهبری چند جمله و کلید واژه خاص دارد که فکر می‌کنم تا سال‌ها ماندگار خواهد شد. «کار کردن در خانه مطلقا وظیفه زن نیست»، «حضور زنان در مشاغل اجتماعی و دولتی هیچ محدودیتی ندارد»، «بانوان می‌توانند در انتخابات نقش آفرین باشند»، «رویکرد تمدن غربی به زن در سودجویی و لذت جویی خلاصه می‌شود»، «رفتارهای بد شوهر به هیچ وجه قابل قبول نیست باید مجازات سختی برای مردانی که محیط خانه را برای زن ناامن می‌کنند، در نظر گرفته شود» برخی از سخنان با تشویق زنان و تکبیر آنها همراه می‌شود و من کاملا احساس می‌کردم از اینکه دارند مورد فهمیده شدن شرایطشان توسط شخص اول ممکلت می‌شوند بسیار خرسندند.
سخنان حضرت آقا تمام می‌شود و اشاره می‌کنند از دست خانمی که داخل جمعیت کاغذی در دست دارد بگیرند و ایشان بدهند. حسینیه کم کم خالی می‌شود و حالا با جمعیت همراه می‌شوم از زنی که سه فرزندش را همراه دارد میپرسم نظرش در مورد جلسه امروز چه بود؟ می‌گوید: از مشهد آمدم نویسنده‌ام و امروز دیدم چقدر رهبری هوای ما خانم‌ها را داشت، حال دلم خوب است. زن دیگری را می‌بینم که اطرافیانش می‌گویند استاد دانشگاه و صاحب پنج فرزند است. از او میپرسم چقدر حرف‌های زنانی که امروز در محضر آقا صحبت کردند را قبول داری؟ می‌گوید: همه آنها درست و کامل و جامع سخن گفتند. من با وجود پنج فرزند هیچگاه احساس محدودیت نکردم و اتفاقا وقت برای خیلی کارهایی که قبلا انجام نمی‌دادم هم دارم اما امکانات جامعه، قانون‌های حمایتی زنان در جامعه ما جای کار دارد و کاش مسئولین گوش فرا دهند. یک گعده می‌بینم که به نظرم دانشجویی‌ست جلو می‌روم یکی مطالعات زنان می‌خواند دیگری حقوق و یکی دیگر روان شناسی. هر سه آنها روحیه پر نشاط جوانی دارند و خوشحال از اینکه امروز شاهد شنیده شدن بسیاری از حرف‌هایشان بوده‌اند. خواهر شهیدی را می‌بینم که با عکس برادرش دارد ازحسینیه خارج می‌شود. می‌گوید برادرش در سال 60 در خونین شهر شهید شده. نظرش را در خصوص جایگاه زن امروز در جامعه ایران میپرسم، می‌گوید: ما قبل انقلاب را هم دیده‌ایم و امروز جایگاه زن تراز کشور قابل مقایسه با آن زمان نیست ما شاهد نقش آفرینی زنانمان در عرصه‌های مختلف هستیم و از اینکه امروز برای بار اول به دیدار رهبر آمده بسیار خرسند است و می‌گوید از دیشب خواب به چشمانش نیامده.
من امروز تکریم مقام زن به معنای تام کلمه را دیدم
کفش‌هایم را از کفشداری می‌گیرم نمی‌دانم آیا دوباره وارد آن حسینیه خواهم شد یا نه؛ اما امروز برای من نماد یک دفاع تمام قد از زنان کشورم بود. من تک تک سخنان آن زنان را زیسته‌ام همچون دیگر زنان سرزمینم و با جمله به جمله سخنان آقا بیشتر به این فکر فرو رفتم که الان کجای دنیا و رهبر کدام کشور آنقدر به موجودیت زن در کنار نقش همسری و مادری در کنار عرصه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، هنری و ... می‌پردازد و اهتمام می‌وزد؟ من امروز در حسینیه امام خمینی تکریم مقام زن را به معنای تام کلمه دیدم.
