در ادامه مرگ های مشکوک و پر تعداد اعضای گروهک منافقین در چند ماه گذشته، در روزهای اخیر نیز یکی دیگر از عناصر این گروهک به نام محمدعلی شریفی به دلایل مشکوکی کشته شده است.
طی ماههای گذشته، عوامل گوناگونی همچون اصرار بر خروج و جدایی اعضای منافقین از این گروهک تروریستی و یا عدم پاسخگویی سرکردگان گروهک نسبت به مرگ های مشکوک و پرتعداد، فشارهای بسیاری به منافقین وارد کرده و اختلافات بین محصورین در مقر اشرف ۳ و کادر گروهک افزایش قابل توجهی داشته و حالا با مرگ محمدعلی شریفی، این اختلافات بیشتر هم شده است.
محمدعلی شریفی فرزند میرزا حسن و خدیجه متولد ۱۳۳۹ اصفهان یکی از افراد معترضی بود که در اثر فشارهای ناشی از نشست های طولانی مدت به جهت تضادی که با سازمان پیدا کرده بود و با توجه به اینکه سابقه بیماری قلبی داشت، گفته می شود دچار حمله قلبی شده و جان خود را از دست داده است.
بنا بر اطلاعات کسب شده از یک منبع آگاه، علی شریفی اخیراً از سوی کادرهای گروهک منافقین به شدت تحت فشار و شکنجه بوده است.
یکی از دلایل این ماجرا، پیدا شدن موبایل شخصی شریفی در بازرسی پنهانی گروهک و کشف شواهدی مبنی بر هماهنگی و پیگیری او برای ارتباط با خانواده و فرار به ایران بوده است.
در گزارش مرگ شریفی توسط کادر منافقین، علت مرگ، دوام نیاوردن وی زیر عمل جراحی عنوان شده در حالی که طبق اطلاعات موجود، اساساً شریفی در هیچ بیمارستانی بستری نشده و هیچ پرونده پزشکی هم ندارد.
سناریوی سفید سازی مرگ عناصر منافقین
افشاگریهای مستندی که اخیراً پیرامون مرگهای مشکوک اعضای منافقین انجام گرفته، موج گسترده ای از تضادهای درون گروهکی را در پی داشته و همین امر موجب افزایش فشار به مقامات منافقین شده است. به همین علت کادر این گروهک تروریستی برای رهایی از فشارهای داخلی و نیز فشار سازمان های بین المللی، با طرح یک سناریوی جدید، دستور داده اند عناصری که دست به خودکشی می زنند یا در نشستهای گروهک تحت شکنجه روانی و جسمی دچار حمله قلبی یا مغزی میشوند، به مراکز درمانی آلبانی منتقل و با پرداخت رشوه، گواهی جعلی برای این افراد صادر شود.
بر همین اساس، علت حقیقی مرگ شریفی (مرگ ناشی از شکنجه) نیز با صدور یک گواهی جعلی، به اصطلاح، «پاک سازی» شده است.
از نکات جالب توجه در سوابق محمدعلی شریفی، عفو وی در دهه ۶۰ در ایران بوده است.
شرفی یک بار در اوایل دهه ۶۰ دستگیر و پس از مدتی از زندان آزاد می شود.
او برای بار دوم در خانه های تیمی منافقین دستگیر می شود و بعد از حدود ۳ سال حبس، علی رغم اینکه به دلیل عضویت در گروه های تروریستی مجازات سنگینی شامل حال او بود ، اما با اعلام برائت از منافقین و سرکردگان آنها مورد عفو قرار گرفت.
او در سال ۱۳۶۳ پس از صدور حکم آزادی توسط هیئت عفو و اعلام برائت نمایشی علیه منافقین، به مقر آنها در عراق پیوست و حتی در عملیات های مختلف نیز حضور داشت.
محمد علی شریفی در بخشی از نامه اعلام برائت خود خطاب به هیئت عفو در زندان ارومیه، نوشته بود: "اینجانب محمد علی شریفی فرزند میرزا حسن بدینوسیله انزجار و نفرت خود را نسبت به گروهک تروریستی منافقین و سرکرده منفور آن مسعود رجوی ملعون اعلام می دارم. اینجانب ضمن ابراز پشیمانی از اقدامات گذشته خود به دلیل جهل و تحت تاثیر قرار گرفتن دروغ های این گروهک، از این به بعد متعهد می شوم از این تاریخ تمامی مناسبات تشکیلاتی و غیر تشکیلاتی خود با این سازمان را قطع و در صورت دستگیری برای سومین مرتبه پذیرای اشد مجازات و محکومیت باشم."