در این گزارش به قلم الکس النگدی اشاره به سابقه کشف نفت ایران در سال 1908 میلادی و فعالیت شرکت نفت انگلیس و ایران، که اکنون با نام «بریتیش پترولیوم» فعالیت میکند، آمده است: همین روند به سرعت در مورد مواد معدنی مانند لیتیوم، مس، کبالت، نیکل و عناصر خاکی کمیاب (مواد معدنی حیاتی) لازم برای فناوریهایی که الکتریسیته را تولید، انتقال و ذخیره میکنند، اتفاق افتاد. این عناصر را میتوان در سرتاسر جهان یافت، اما چین تقریباً تمام زنجیرههای تامین مواد معدنی حیاتی را کنترل میکند. امروزه، آمریکا بیش از آنکه به نفت خارجی وابسته باشد، به دسترسی به مواد معدنی حیاتی نیاز دارد. امروز دسترسی به لیتیوم آمریکای جنوبی، بزرگترین فرصت باقی مانده برای ایالات متحده برای استقلال معدنی محسوب میشود.
به گفته آژانس بینالمللی انرژی، مانند موتورهای احتراق داخلی و نفت، باتریهای لیتیوم یونی خودروهای الکتریکی (EV)، «تقاضا برای باتریها و مواد معدنی حیاتی مرتبط را افزایش میدهند». ارزش بازار مواد معدنی حیاتی از ۱۶۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۸ به ۳۲۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۲ افزایش یافت که دلیل عمده این امر، افزایش فروش خودروهای برقی از ۲ میلیون به بیش از ۱۰ میلیون در طول مدت مشابه بود.
حملونقل جادهای برای مدت طولانی محور اصلی تقاضای نفت در سطح جهان بوده است، و اکنون، همین نیاز برای مواد معدنی حیاتی در حال آشکار شدن است؛ مانند شوکهای نفتی، مدرنسازی وسایل نقلیه و شبکهها، آمریکاییها را در برابر افزایش قیمت مواد معدنی آسیبپذیرتر کرده است.
لیتیوم در رقابت مواد اولیه برای باتریها پیشتاز است، زیرا فلزی است که بیشترین نسبت انرژی به وزن را دارد. در این باتریها، رقابت بین کاتدهای نیکل-منگنز-کبالت (NMC) و لیتیوم-آهن-فسفات (LFP) وجود دارد که هر دو از لیتیوم برای ذخیره و آزادسازی الکتریسیته استفاده می کنند.
در ادامه این مطلب عنوان شد: همانطور که در ۱۹۴۵ به نفع آمریکا بود که روابط بهتری با عربستان سعودی برقرار سازد تا جریان دائمی نفت را تضمین کند، اکنون نیز به نفع واشنگتن است که روابط باثبات لازم برای حمایت از واردات لیتیوم را ایجاد کند که امنیت ملی و اقتصادی متکی به آن است. تامین بیشتر تقاضای باتری داخلی، آمریکا را ملزم می کند تا از ۵۴ درصد ذخایر اثبات شده جهانی لیتیوم در «مثلث لیتیوم» بین شیلی، آرژانتین و بولیوی و ۲۴ درصد از ذخایر جهانی در استرالیا استفاده کند. مکزیک همچنین در جستجوی تشکیل بازار لیتیوم با همکاری آرژانتین، بولیوی و شیلی است که شباهتهایی با اوپک دارد.
اکتشافات لیتیوم در ایالت مین در ژوئیه (تیر/ مرداد) و «نوادا» در سپتامبر (شهریور/ مهر) به این معنا نیست که استقلال لیتیوم آمریکا به این زودیها محقق می شود. نفت آمریکا برای تامین تقاضای این کشور در قرن بیستم کافی نبود همچنان که امروز لیتیوم داخلی، نیاز ایالات متحده را کوتاه و میان مدت برآورده نخواهد کرد.
نویسنده این گزارش معتقد است: به همین دلیل است که تامین یک منبع لیتیوم باثبات و کافی برای آمریکاییها به این بستگی دارد که آمریکا خود را با میراث بهرهبرداری از منابع و مداخله سیاسی در آمریکای لاتین آشتی دهد.
در ماه ژوئیه، چین ۶۲۰ میلیون دلار برای ایجاد یک کارخانه خودروهای الکتریکی در برزیل در تأسیساتی که کارخانه فورد به تازگی آنجا را رها کرده بود، سرمایهگذاری کرد. از سال ۲۰۱۸، چین سهم ۸۸ درصدی در کل پولی دارد که برای ادغام و خرید لیتیوم در آمریکای لاتین خرج شده است.
برای فناوری آینده و کربن زدایی، انتظار میرود مواد معدنی حیاتی بیشترین تقاضا را- پس از اینکه سوخت های فسیلی به آخر برسند- داشته باشند. در این میان، مساله جغرافیای سیاسی در زمینه تامین امنیت منابع بین اهمیت فعلی تامین نفت از یک سو و افزایش فزاینده اهمیت مواد معدنی حیاتی از سوی دیگر مطرح خواهد بود.