سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در بیانیه‌ای به رسانه‌های آمریکایی به حمله پلیس آلبانی به مقر گروهک تروریستی منافقین در کمپ اشرف واکنش نشان داد.
حمله پلیس آلبانی
مقر گروهک تروریستی منافقین در اردوگاهی به شدت محافظت‌شده در منطقه‌ای بین پایتخت آلبانی (تیرانا) و شهر ساحلی «دورس» قرار دارد. منابع خبری بعد از ظهر سه شنبه از حمله پلیس آلبانی به این اردوگاه خبر داده بودند.
پلیس آلبانی اعلام کرده بود که بر اساس حکم دادگاه آلبانی و به دلیل نقض توافقات صورت گرفته به این مقر حمله کرده که با مقاومت اعضای این گروه مواجه شده است.
واکنش آمریکا
وبگاه شبکه خبری فاکس‌نیوز به نقل از یک سخنگوی وزارت خارجه آمریکا که اشاره‌ای به نام او نشده تصریح کرده است: «به واشنگتن اطمینان خاطر داده شد که تمامی اقدامات صورت‌گرفته با رعایت قوانین مربوطه از جمله قوانین محافظت از حقوق و آزادی‌های تمامی افراد در آلبانی انجام شده است.»
در این بیانیه همچنین آمده است: «ما از حق دولت آلبانی برای تحقیق درباره فعالیت‌های غیرقانونی احتمالی در خاک خود حمایت می‌کنیم.»
حمایت‌های آمریکا از منافقین
وبگاه شبکه خبری فاکس‌نیوز در ادامه با اشاره به حمایت دولت آمریکا از گروهک تروریستی منافقین در سال‌های گذشته این موضع‌گیری دولت «جو بایدن» درباره حمله به مقر منافقین را «متزلزل» و پرابهام توصیف کرده است.
مقام‌های ارشد آمریکایی در سال‌های گذشته در میتینگ‌های گروهک منافقین شرکت کرده و سخنرانی کرده‌اند. «مایک پنس»، معاون رئیس‌جمهور سابق آمریکا تیرماه سال گذشته جدیدترین مهمان این گروه بود. پنس در آن دیدار به اعضای این گروهک تروریستی وعده داد تلاش‌ها برای جلوگیری از بازگشت آمریکا به برجام را ادامه خواهد داد.
گروهک منافقین در سال‌های بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در دهه ۱۹۸۰ میلادی اقدام به انجام حملات تروریستی در داخل ایران کرد و از آنجا نام خودش را به عنوان یک گروه منفور در ذهن مردم ایران جا انداخت.
حمایت منافقین از صدام، دیکتاتور عراق در جنگ تحمیلی موجب شد نام منافقین، حتی مطابق نظرسنجی‌هایی که وزارت خارجه آمریکا انجام داده در زمره منفورترین گروه‌ها در داخل ایران قرار بگیرد.
حذف از فهرست تروریستی آمریکا
با وجود این، سیاستمداران آمریکایی، علی‌رغم این واقعیت‌ها کماکان به حشر و نشر با این تروریست‌ها ادامه داده‌اند تا جایی که دولت آمریکا در سال ۲۰۱۰ نام این گروه را از فهرست سازمان‌های اصطلاحاً تروریستی خود حذف کرد.
گزارش‌های منتشر شده در رسانه‌های بین‌المللی همچنین حاکی است دولت آمریکا در سال ۲۰۱۳ آلبانی را مجاب کرد اعضای این سازمان را به عنوان پناهنده بپذیرند.
علی‌رغم این سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در بیانیه خود درباره حمله پلیس آلبانی مدعی شده که «آمریکا سازمان مجاهدین خلق را یک جنبش معتبر که نماینده مردم ایران باشد نمی‌داند و از این گروه حمایت نمی‌کند.»
سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در این بیانیه همچنین مدعی شده که واشنگتن از «ادعاها درباره بدرفتاری سازمان مجاهدین خلق با اعضای خود نگرانی‌های جدی دارد.»
فرهنگ سازمانی منافقین
افراد جداشده از گروهک تروریستی منافقین، خویشاوندان اعضای آن، روزنامه‌نگاران اهل آلبانی، حقوق‌دان‌ها و یک مقام سابق اطلاعاتی در گفت‌وگو با رسانه‌های بین‌المللی در سال‌های گذشته گفته‌اند این گروهک از داخل اردوگاهی به شدت محافظت‌شده واقع در منطقه‌ای بین پایتخت آلبانی (تیرانا) و شهر ساحلی «دورس» با استفاده از توزیع مقادیر زیادی پول، برقراری شبکه ارتباطات رادیویی و انجام عملیات‌های مخفی رسانه‌ای در تلاش است به افکار عمومی درباره ایران شکل دهد.
عضوگیری اجباری، حبس اعضا در داخل اردوگاه و منفک کردن آنها از جهان بیرون، طلاق‌ها و ازدواج‌های اجباری و حتی دعوت به تجرد طبق صلاحدید سازمان، استفاده از القائات ذهنی برای شستشوی ذهنی اعضا و ... تنها برخی از روش‌هایی هستند که استفاده از آنها در کمپ‌های این گروهک بارها و بارها-حتی در رسانه‌های امریکا- مستند شده است.
«اولسی یازیچی»، نویسنده آلبانی‌تبار که تحقیقاتی درباره این گروهک انجام داده سال ۲۰۱۸ در مصاحبه‌ای با ایندیپندنت گفت: «ما قرار است در یک کشور آزاد و دموکراتیک زندگی کنیم، ولی آنها [منافقین] یک دولت در دولت در آلبانی ایجاد کرده‌اند و قوانین خودشان را اجرا می‌کنند.»
وی اضافه کرد: «آنها دارند در آلبانی مثل یک مافیا رفتار می‌کنند- قوانین را زیر پا می‌گذارند، رشوه می‌دهند، پول‌های کثیف خرج می‌کنند، کتک می‌زنند، اعضای جداشده را تهدید می‌کنند، منتقدانی که زیر سوالشان می‌برد را به جاسوسی برای ایران متهم می‌کنند و با روش‌های استالین‌وار اعضایشان را در داخل اردوگاه کنترل می‌کنند. آخر سر هم ادعا می‌کنند دموکرات‌هایی هستند که ایران را نجات خواهند داد.»
روایت اعضای جداشده
روزنامه ایندپندنت در گزارش سال ۲۰۱۸ خود به گفت‌وگو با چندین نفر از کسانی که به نحوی به این گروهک مرتبط شده‌اند پرداخته است.
«مصطفی» و «محبوبه محمدی»، شهروندان ایرانی-کانادایی هستند که ۲۱ سال است دخترشان سمیه را بعد از پیوستن به منافقین ندیده‌اند. آنها از سال ۲۰۰۴ با سمیه صحبت نکرده‌اند. در این سال، مصطفی و همسرش محبوبه به عراق سفر کرده و تلاش کردند سمیه و برادرش را متقاعد کنند از این گروهک جدا شوند.
روزنامه ایندیپندنت نوشته مصطفی و محبوبه زمانی خودشان هوادار این گروهک بودند و حتی برای آن درآمدزایی کردند. اما آنها در نهایت، بعد از مشاهده اینکه مجاهدین خلق با فریب دادن دخترشان او را وادار به سفر به عراق و پیوستن اجباری به این سازمان کرده‌اند از آنها رویگردان شدند. این زوج می‌گویند با تلاش‌های مصرانه و کمک گرفتن از دولت‌های آمریکا و کانادا توانسته‌اند پسرشان را از عضویت این گروه خارج کنند.
منافقین مدعی است که سمیه به میل خودش به این گروهک پیوسته و حتی فیلمی از او منتشر کرده که او در آن از پدر و مادرش اعلام برائت می‌کند.
وقتی که زوج محمدی اولین بار برای پیدا کردن سمیه به آلبانی آمدند به دروغ به آنها گفته شد که دخترشان در آلبانی نیست؛ اما این پدر و مادر توانستند از طریق یک گروه فعال در زمینه اسکان پناهندگان متوجه شوند که فرزندشان سال ۲۰۱۵ وارد تیرانا شده.
این زوج چند روز بعد توانستند از یک افسر پلیس بخواهند وارد اردوگاه شده و تأیید کند که سمیه آنجا است. این اولین بار بود که یک مقام آلبانی می‌توانست با حکم دادگاه وارد این مجموعه شود.
زوج محمدی شنیده بودند که دخترشان یک روز در هفته به عنوان مترجم برای اعضای «مجاهدین خلق» به بیمارستان می‌رود. یک روز آنها در حوالی بیمارستان صبر کردند تا بتوانند فرزندشان را ببینند، اما بعد از چند ساعت، ناامید شده و به سمت هتلشان برگشتند.
نزدیکی‌های هتل، چهار مرد -که بعداً مشخص شد مزدوران منافقین هستند- محاصره‌شان کرده و فریاد زدند: «تروریست‌ها.»
پلیس برای فیصله دادن به این غائله سریعاً سر رسید، اما مزدوران منافقین دست بردار نبودند و جلوی پلیس هم حمله به این زن و مرد مسن را ادامه دادند.
پلیس، زوج محمدی و مزدوران منافقین را به یک مرکز پلیس در تیرانا برد. سران منافقین وکیل‌شان که «مارگاریتا کولا» نام داشت و برخی از سران این گروهک را احضار کردند. کولا که زمانی کارمند کنسولی سفارت آمریکا در تیرانا بوده ادعا کرده که در این حادثه، وکالت چند آمریکایی را به عهده داشته است.
«میگنا بانا»، وکیل خانواده محمدی که او هم در آن مرکز پلیس بوده می‌گوید: «او (کولا) گفت: "می‌دانید من کی هستم؟ من فقط وکیل نیستم، وکیل حقوقی سفارت آمریکا هم هستم." در اینجا بود که پلیس رفتارش را عوض کرد.»
کولا در مصاحبه با ایندیپندنت کار کردن برای سفارت آمریکا را تکذیب کرده، اما از پاسخگویی به سوالی درباره اینکه آیا اظهارات بالا را مطرح کرده یا خیر خودداری کرده است.
پلیس تیرانا که تحت فشار قرار گرفته بود به مزدوران منافقین اجازه داد بروند، اما زوج محمدی را برای ۸ ساعت بازداشت کرد. مصطفی محمدی برای درمان کبودی صورتش به بیمارستان رفت. در آن زمان، فیلم حمله گروهی از مزدوران منافقین به او و همسرش در فضای مجازی آلبانی دست به دست گشته بود. شبکه‌های تلویزیونی برای مصاحبه با این زوج نزد آنها آمدند و داستان تلاش آنها برای ملاقات با دخترشان، رسانه‌ای شد. این موضوع، خشم آلبان‌ها را هم همراه داشت.
