مصطفی انتظاری در خصوص نشست اخیر شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و صادر نشدن قطعنامه‌ای علیه ایران با وجود تلاش رژیم صهیونیستی ، اظهار داشت: ایران در ماه‌های اخیر موفق شده است در راستای سیاست اعتمادسازی با آژانس، به توافق‌هایی با این نهاد دست پیدا کند.
وی گفت: ایران به تازگی حداقل در خصوص دو ابهام مهمی که آژانس مطرح کرد و مکان‌هایی که آژانس در آنها آلودگی هایی را شناسایی کرده بود که البته بخش عمده‌ای از آن هم ناشی از «لابی‌های رژیم صهیونیستی» بوده، موفقیت هایی را به دست آورده است.
انتظاری بیان داشت: در راستای سیاست اعتمادسازی با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گفت‌وگوها و جلسات متعددی میان دو طرف برگزار شد، سفرهایی صورت گرفت و در نهایت تمام این موارد به این موضوع منتج شد که در جلسه اخیر شورای حکام قطعنامه جدیدی علیه ایران صادر نشود.
این کارشناس مسائل بین‌الملل با بیان اینکه لفاظی هایی که در این میان از سوی برخی از دولت های غربی در مورد برنامه هسته‌ای ایران صورت گرفت در راستای «سیاست فشار حداکثری علیه ایران» بود، تصریح کرد: به لحاظ فنی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تاکید کرده که اختلافات با ایران کمتر شده و این امیدواری که موضوعات اختلافی دو طرف به زودی پایان یابد، افزایش یافته است.
وی در خصوص تلاش‌های ناکام رژیم صهیونیستی و شخص نتانیاهو جهت تحت فشار قرار دادن ایران به وسیله نشست اخیر شورای حکام، اظهار داشت: اگر به ادبیات نتانیاهو نگاه کنید، او با عصبانیت آژانس را خطاب قرار می‌دهد و این نشان از بی نتیجه ماندن تلاش های وی در استفاده از آژانس علیه جمهوری اسلامی ایران است.
انتظاری افزود: «روندهای مثبتی» که در ماه‌های اخیر میان تهران و آژانس شاهد بودیم و «ناکام ماندن تلاش های رژیم صهیونیستی» در تحت فشار قرار دادن آژانس علیه تهران، همگی نشان از وجود دست برتر ایران در ارتباط با آژانس نسبت به رژیم صهیونیستی دارد.
این کارشناس مسائل بین‌الملل با بیان اینکه این وضعیت موجب عصبانیت نتانیاهو شده و وی تصور می‌کند که آژانس طرف ایران را گرفته است، گفت: این در حالیست که این آژانس همان آژانسی هست که قبلا شاهد بودیم رژیم صهیونیستی به استناد گزارشات آن، علیه جمهوری اسلامی ایران و برنامه هسته‌ای آن فضاسازی می کرد.
وی بیان کرد: به تعبیر دیگر می توان گفت همان «اهرم فشاری» که رژیم صهیونیستی از آن علیه ایران استفاده می کرد امروز علیه خودش به کار گرفته شده است زیرا آژانس متوجه شده اسنادی که صهیونیست‌ها در اختیار آنها قرار دادند، به هیچ عنوان مبنای صادقانه نداشته و نتوانسته برنامه هسته‌ای ایران را خدشه‌دار کند.
انتظاری اظهار کرد: تصور من این است که ایران از ابتدای «دولت سیزدهم» توانست «دو مسیر فنی مذاکرات با آژانس و مذاکرات سیاسی» با طرف های باقی مانده در برجام را مستقل از یکدیگر پیگیری کند و این در صورتی است که پیشتر این دو موضوع ارتباط تنگاتنگی با هم داشتند.
این کارشناس مسائل بین الملل ادامه داد: این ارتباط تنگاتنگ در بسیاری از مواقع به زیان برنامه هسته‌ای ایران منتهی می‌شد، چرا که وقتی ما در حوزه سیاسی مذاکرات به جمع بندی نمی‌رسیدیم، این امر موجب آن می‌شد که آژانس به لحاظ فنی فشار خودش را بر روی ایران افزایش دهد.
وی با بیان اینکه استقلال این دو موضوع و پیشبرد آن به صورت موازی برای ما اتفاقات بهتری را به همراه داشته است، افزود: ممکن است که ما در مذاکرات سیاسی پیشرفتی نداشته باشیم، اما در مذاکرات فنی با آژانس پیشرفت هایی را حاصل کرده باشیم و این می‌تواند نقطه قوت و مزیتی برای ما حساب آید.
انتظاری در پایان خاطرنشان کرد: هرچند نمی‌توان این دو موضوع را به طور کلی از یکدیگر جدا کرد، اما باید این نکته را در نظر گرفت که مسیر اعتمادسازی فنی با آژانس مستقل و با شتاب بیشتر پیش می رود و این می تواند «زمینه ساز توافقات سیاسی» هم باشد.
