شنبه نوزدهم شهریور ماه بود که برگ تازه‌ای از دشمنی اروپا با ایران آن هم در قالب یک بیانیه رقم خورد.
سه کشور اروپایی عضو برجام (آلمان، فرانسه و انگلیس) در بخشی از بیانیه خود نوشته بودند: «ما دولت‌های فرانسه، آلمان و انگلیس در کنار دیگر اعضای این توافق و ایالات متحده از ماه آوریل ۲۰۲۱ با حسن نیت با ایران درباره احیا و اجرای کامل برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) مذاکره کردیم ایران در عوض به تداوم برنامه هسته‌ای خود فراتر از توجیه غیرنظامی ملموس ادامه داد.هنگامی که در حال نزدیکتر شدن به یک توافق بودیم، ایران مسائل جداگانه‌ای را دوباره باز کرد که به تعهدات الزام‌آور قانونی تحت معاهده منع گسترش سلاح‌های اتمی (NPT) و توافق پادمانی انجام شده با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی مربوط است.این درخواست اخیر تردید‌هایی جدی در قصد و تعهد ایران برای رسیدن به نتیجه موفقیت‌آمیز درباره برجام ایجاد کرده است.موضع ایران با تعهدات الزام‌آور قانونی در تناقض بوده و چشم‌انداز احیای برجام را تضعیف می‌کند.»
بیانیه‌ای که در طی آن اروپا بازهم توپ بدعهدی آمریکا را در زمین ایران انداخت تا بازهم ثابت کند که از کوزه اروپا همان تراود که نشان از دشمنی اش با کشورما دارد.
رفتاری که بازهم ثابت کرد که آزموده اروپایی را مجدد آزمودن خطاست...
موضوعی که باعث شد تا به سراغ حنیف غفاری برویم و درباره این اقدام تروئیکای اروپایی نظر او را بدانیم.
واشنگتن از تروئیکای اروپایی خواسته که با صدور بیانیه های هشدار آمیز محیط مذاکرات را به ضرر ایران تغییر دهد
اقدامات این سه کشور اروپایی آن هم درست در زمان مذاکرات را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
غفاری: در این معادله ما شاهد سه بازیگر هستیم آژانس ، آمریکا و تروئیکای اروپایی و بازی این سه در هم افزایی و همکاری با یکدیگر تعریف می‌شود یعنی در همان نگاه اول ما نباید اینها را در مجموعه هایی جدا از هم تلقی کنیم .
فرضیه ابتدایی هم این است که خود واشنگتن از تروئیکای اروپایی خواسته که با صدور بیانیه های هشدار آمیز محیط مذاکرات را به ضرر ایران تغییر دهد.
زیرا ایران و اروپا در متن مذاکرات نمی‌توانند اقدامی انجام دهند به این رو آورده اند که در فرا متن مذاکرات وارد شوند و این رویکرد را غرب از ابتدا نیز در پیش گرفته است؛ یعنی دستکاری فرا متن مذاکرات برای اینکه بتوانند در متن مذاکرات از ایران امتیاز بگیرند و دومین مساله که خودش یک عامل بیرونی است به لابی گری‌های صهیونیست در کشورهای انگلیس، آلمان و فرانسه باز می‌گردد.
طی شش ماهه اخیر مذاکرات مستمری از سوی موساد با اروپا و آمریکا برگزار شد
دلیل خاصی برای این فرضیه وجود دارد؟
غفاری: طبق مستنداتی که به صورت رسمی و غیر رسمی وجود دارد در طی شش ماهه اخیر مخصوصا در هفته های اخیر مذاکرات مستمری از سوی موساد و مقامات رژیم صهیونیستی با اروپا و آمریکا برگزار شده که در آن مقامات مستقر در کابینه فعلی رژیم صهیونیستی یعنی لاپید و بنی گانتس و همراهانشان به صورت مصر از اروپا و آمریکا خواستند که زمان را در مذاکرات بخرند به نحوی که تا قبل از انتخابات سراسری در اراضی اشغالی توافق برجام منعقد نشود و بیانیه اخیر تروئیکای اروپایی هم پاسخ به رژیم صهیونیستی است و اصلا مخاطب آن ایران نیست.
یعنی تروئیکای اروپایی با صدور این بیانیه عملا به رژیم صهیونیستی اعلام کردند که ما تسلیم لابی گری شما شده ایم و از همین طریق سعی داریم تا مذاکرات را به تعویق بیاندازیم.
اینکه در بیانیه تروئیکای اروپایی تاکید شده که در اینده نزدیک توافقی صورت نمی‌گیرد کاملا نشان دهنده این است که مخاطب اصلی این بیانیه لابی های صهیونیستی هستند و این بیانیه در راستای اطمینان خاطر برای تلاویو تنظیم شده است.
شبکه ای که در راس آنها آمریکا قرار دارد
در همین بازه زمانی شاهد تحریم وزیر اطلاعات و قطع رابطه آلبانی با کشورمان نیز بوده ایم آیا بین این سه رویداد رابطه معناداری وجود دارد؟
غفاری: قطعا همینطور است؛ ببینید زمانی که ما از شبکه پیرو و حامی در زمینه روابط بین الملل صحبت می‌کنیم یعنی شبکه ای که در راس آنها آمریکا قرار دارد و پیروان او هم متحدانش هستند که متحدانش محدود به سه کشور آلمان انگلیس و فرنسه و رژیم صهیونیستی هم نیستند.
برخی از متحدان آمریکا از جمله آلبانی نقش مهره هایی را دارند که آمریکا در این معادله می‌خواهد آنها را به کار بگیرد تا مولفه های فشار بر ایران را تقویت کند ؛ بنابراین قطها میان آنها پیوند وجود دارد و مقامات آمریکایی می‌خواهند یک پازل هزار تکه را بر ضد ایران بچینند و هریک از این مواضع قطعات این پازل هستند.
اتفاقا ما در رصد این موارد در حوزه سیاست خارجی باید این موضوع را در نظر داشته باشیم که خصلت پیوستگی را در قبال آنها در نظر بگیریم و آنها را به عنوان یک پدیده مستقل نشناسیم.
زیرا اگر ما بتوانیم این پیوستگی را به درستی تنظیم کنیم قطعا قدرت مانورمان در این زمینه بیشتر خواهد شد.
آنچه بازی غرب را بر هم میزند اصرار ما بر خطوط قرمز راهبردی است
به عنوان آخرین سوال بازی متقابل ایران در این زمینه چگونه باید باشد؟
غفاری: آنچه که این بازی بیرونی غرب را بر هم میزند اصرار ما بر ضوابط و خطوط قرمز راهبردی است.
خطوط قرمزما بازمی‌گردد به ضوابط کلانی که در سیاست خارجی ما تنظیم شده است ؛نظیر استقلال منطقه ای ایران، پیوندهای استراتژیکی که بین ما و گروه های مقاومت وجود دارد و همچنین مبارزه با سلطه آمریکا در منطقه و یکسری از مسائل خطوط قرمز تاکتیکی ما که به پدیده هایی نظیر برجام و رفتارهای دولت ها بستگی دارد و ما باید این مجموعه تاکتیک‌ها را بسیار محکم بچینیم و ما هم در برابر پازل دشمن باید پازلی را بچینیم که استخوان بندی و اسکلت اصلی آن را استراتژی و قطعات آن را تاکتیک های ما تشکیل دهد.
هر اندازه که ما نشان دهیم در مواجه با بازی فرامین غرب و رژیم صهیونیستی متزلزل هستیم آن زمان انگیزه آنها برای ادامه این بازی سیاسی و وقیحانه افزایش می یابد؛ بنابراین در اینجا باید کماکان بر روی خطوط قرمزمان مثلا مسائلی مانند لزوم حل و فصل موارد ادعایی آژانس و پرونده های چندگانه و همچنین لزوم ارائه تضمین های اعتباری برای شرکت های خارجی در زمینه سرمایه گذاری در ایران پافشاری کنیم و باید مطمئن باشیم که تاکید و پافشاری ما بر این مسائل در نهایت قطعا به نفع ما خواهد بود.
