تناقض‌ها دوام ندارد. بالاخره روزی می‌رسد که مخاطب مواجهه صریح‌تری با تناقض‌ها خواهد داشت. شبیه آنچه پس از ماجرای مرگ ملکه بریتانیا اتفاق افتاد. پیش‌بینی شبکه سلطنتی بی‌بی‌سی از مواجهه مردم با خبر مرگ ملکه چنان بود که بخش نظرات در مطلب مربوط به فوت الیزابت دوم را بست تا واکنش‌های عمومی را سانسور کند؛ واکنش‌هایی که از جهات متعدد قابل تامل و البته خنده‌دار است. در حالی که ده‌ها سال است دانشکده‌های غرب نسخه دموکراسی و عبور از رژیم‌های پادشاهی را به جهانیان توصیه می‌کنند، در اروپا پادشاه شدن فرزندی به جای مادرش را تحسین می‌کنند و یک رژیم سلطنتی دیگر همه قوای رسانه‌ای‌اش را برای تقدیس ملکه به کار می‌گیرد. رژیم سعودی با سابقه عدم برگزاری انتخابات برای تعیین رئیس یا مسؤول دولت و حکومت حتی در سطح محلی و قطع عضو و مثله کردن محافظه‌کارترین منتقدان و مخالفان سیاسی و روزنامه‌نگاران و اعدام‌های متعدد و جنگ‌افروزی چندساله و کشتار زنان و کودکان در یمن، تقویت و تجهیز خطرناک‌ترین گروه‌های تروریستی و سوابق مشابه دیگر، تلویزیون‌های خود را عزادار کرده است.
این بده بستان میان خانواده سعودی و خاندان سلطنتی بریتانیا به سال‌های نه چندان دور و ایام تاسیس سعودی بازمیگردد؛ زمانی که قرار شد این گاو‌شیرده حافظ منافع بریتانیا در غرب آسیا باشد. حالا هم مویه سران سعودی، آن هم کمی بیش از رعایت عرف دیپلماتیک، به نگرانی برای اصل سلطنت بازمیگردد، چرا که پیرمردی که امروز بر تخت پادشاهی نشسته، می‌تواند مقدمه اختتامیه سلطنت در بریتانیا باشد. خوشحالی مردم در جمهوری ایرلند و ایرلند شمالی و برخی کشورهای تابع بریتانیا از مرگ ملکه از این منظر قابل توجه است؛ شبیه بسیاری از مردم در کشورهای منطقه غرب آسیا و نیز رنج‌کشیدگان داخل عربستان سعودی که سال‌هاست تحت دیکتاتوری شدید رژیم سفاک سعودی مورد ظلم قرار گرفته‌اند و منتظر سقوط این رژیم پادشاهی هستند.
واکنش‌های سلطنت‌طلبان با فانتزی‌بازی برخی عروسک‌های مدعی روشنفکری نیز همراه شده است. این همراهی البته بی‌سابقه نیست. بسیاری از روشنفکران در دوره‌های متعدد تاریخی در دقیقه 90، در انتخاب‌های‌شان میان مردم و سلطنت، طرف سلطنت را گرفته‌اند؛ آنچنان که امری مخفی و پنهان نیست و اسناد متعددی برای این همکاری وجود دارد. برای همین است که برخی شبه‌روشنفکران بی‌وطن و خانه به دوش نیز سپتامبر 2022 عزادار مرگ ملکه یک رژیم سلطنتی شدند. گاه همه چیز همین قدر خنده‌دار و مضحک است.
علی عمرانی
