ند پرایس، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در نشست خبری شامگاه دوشنبه رویه همیشگی این کشور در عدم قبول مسئولیت بابت مذاکرات رفع تحریمها را ادامه داد.
پرایس بدون در نظر گرفتن اینکه آمریکا به عنوان مقصر فعلی وضعیت برجام بایستی اشتباهات گذشته را جبران کند گفت: «تنها راه برای بازگشت دوجانبه به توافق هستهای ایران این است که تهران مطالبات فرعی بر برجام را کنار بگذارد.»
سخنگوی وزارت خارجه آمریکا اضافه کرد: «چنانچه ایران نتواند بازگشت دوجانبه به برجام را بپذیرد آمریکا هم آماده است اجرای سختگیرانه تحریمها را ادامه دهد.»
دور جدید مذاکرات رفع تحریمهای ایران پس از وقفهای پنج ماهه از پنجشنبه گذشته، ۱۳ مردادماه در شهر وین آغاز شد. این مذاکرات به مدت چهار روز ادامه داشت و روز دوشنبه ۱۷ مرداد با پرواز هیئتهای شرکتکننده به پایتختها به پایان رسید.
برگزاری این دور از مذاکرات پس از آن صورت گرفت که «جوزپ بورل»، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در مقالهای در روزنامه فایننشالتایمز مدعی شده بود بسته پیشنهادی جدیدی روی میز گذاشته که حاوی راهکارهای بهروزشدهای در خصوص رفع تحریمها و گامهای هستهای ایران است.
بعد از اتمام دور جدید مذاکرات، مقامهای آمریکا و اتحادیه اروپا مدعی شدند که یک «متن نهایی» به همه طرفها ارائه شده که قابل تغییر نخواهد بود و بایستی یا پذیرفته شود و یا شکست مذاکرات اعلام شود. این ادعا از سوی یک مقام وزارت خارجه ایران رد و اعلام شد: «با توجه به ادامه بحثها درباره چند موضوع مهم باقیمانده، هنوز در مرحلهای قرار نداریم که از نهایی شدن متن توافق در وین سخن بگوییم».
علاوه بر این، روسیه هم ارائه این متن نهایی را رد کرده است. سخنگوی وزارت خارجه روسیه چند روز پیش گفت: «طبق گفته سخنگوی اتحادیه اروپا طرفهای مشارکتکننده در گفتوگوهای وین با این انتخاب مواجه هستند که یا متن فعلی را بپذیرند و یا اینکه بدانند که گفتوگوها شکست خورده است.کمیسیون مشترک برجام به هماهنگکننده اتحادیه اروپا اجازه نداده اظهارات اینچنینی مطرح کند.»
سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در نشست خبری شامگاه دوشنبه گفت که آمریکا پاسخ خود به پیشنهاد اروپا را به صورت محرمانه به هماهنگکننده اتحادیه اروپا خواهد داد.
تحلیلگران میگویند برخی عوامل مانند فشارهای رژیم صهیونیستی، اختلافات با کنگره و مشکلات داخلی در آمریکا دلیل بیمیلی دولت بایدن برای بازگشت به برجام در ماههای گذشته بوده است.
بایدن در شرایطی سال ۲۰۲۱ بر سر کار آمد که سیاست فشار حداکثری علیه ایران در دستیابی به اهدافش ناکام مانده بود. این سیاست علاوه بر ناکامی در شکل دادن به یک توافق هستهای جدید، باعث ایجاد تفرقه در روابط میان کشورهای دو سوی آتلانتیک، به خطر افتادن اثربخشی نظام تحریمها به عنوان یکی از ابزارهای اصلی سیاست خارجی آمریکا و مهمتر از همه تقویت جریان استکبارستیز در ایران منجر شده بود.
جمهوری اسلامی ایران دو مقوله «راستیآزمایی رفع تحریمها» و «اخذ تضمین در خصوص ماندگاری برجام» را اصلیترین مطالبه خود در مذاکرات رفع تحریمها قرار داده و تأکید کرده که تنها بازگشت به قرارداد دوجانبهای که در ازای برخی محدودیتها نفع ملموس اقتصادی برای ملت ایران به همراه داشته باشد را منطقی میداند و آن را میپذیرد.