همزمان با سی و پنجمین سالگرد حمله شیمیایی رژیم بعث عراق به سردشت در تابستان ۱۳۶۶، نشست کارشناسی تبیینی در خصوص ابعاد حقوق بشری استفاده از سلاح‌های شیمیایی در جنگ تحمیلی در ژنو سوئیس برگزار شد.
در این نشست که با همکاری نمایندگی دائم جمهوری اسلامی ایران نزد دفتر سازمان ملل متحد در ژنو و موزه صلح تهران تدارک دیده شد، سخنرانان در مورد ابعاد مختلف فاجعه انسانی سردشت توضیحاتی ارائه دادند.
در ابتدای جلسه، اسماعیل بقایی هامانه سفیر و نماینده دائم ایران در دفتر سازمان ملل در ژنو، ضمن ادای احترام به شهدا و جانبازان شیمیایی سردشت، تحریم‌های ضدبشری آمریکا در حوزه دارو و درمان را ظلمی مضاعف به قربانیان فاجعه سردشت توصیف کرد و گفت: آمریکا و چند کشور دیگر اروپایی از جمله آلمان و هلند نقش غیرقابل انکاری در تجهیز رژیم صدام به تسلیحات شیمیایی داشتند.
بقایی هامانه با تاکید بر مسؤولیت بین‌المللی دولت‌های تامین کننده مواد شیمیایی مورد استفاده در ساخت سلاح‌های شیمیایی عراق برای انجام تحقیقات و پیگرد و مجازات اشخاص حقیقی و حقوقی دخیل در انتقال تجهیزات شیمیایی به رژیم صدام، همکاری برای احقاق حق قربانیان و بازماندگان حملات شیمیایی را مسؤولیت حقوقی و اخلاقی همه دولت‌ها خواند و افزود: پیگرد کیفری و مجازات مرتکبان جنایات جنگی و مباشران در ارتکاب این جنایات وظیفه‌ای همگانی است.
نماینده دائم کشورمان در ژنو، با تشریح رابطه بین حقوق بشردوستانه بین‌المللی و حقوق بشر، تاکید کرد که تقسیم‌بندی‌ها و قالب‌های حقوقی نباید مانع بهره‌برداری از مبانی و سازوکارهای حقوق بشری جهت تظلم‌خواهی از مراجع ملی و بین‌المللی برای طرح و پیگیری مطالبات مشروع قربانیان سلاح های شیمیایی و احقاق حقوق آنها شود.
وی یادآور شد: علیرغم تمایز قالب‌های حقوقی قابل اعمال در زمان جنگ و دوره صلح، آنچه مسلم است این است که جان مایه و جوهره مشترک حقوق بشردوستانه و حقوق بشر، حمایت و حفاظت از حیات و سلامت و کرامت انسان است و از این حیث استفاده از سلاح‌های شیمیایی علیه مردم سردشت (و دیگر نقاط ایران در دوره جنگ ۸ ساله) در عین اینکه قطعا جنایت جنگی محسوب می‌شود، نقض فاحش حقوق بشر قربانیان از جمله حق حیات، حق سلامت، حق دسترسی به محیط زیست سالم و ... نیز محسوب می‌شود.
بقایی هامانه، تحقق دو اصل حقیقت و عدالت در رابطه با حملات شیمیایی علیه هموطنان سردشتی را مستلزم جدیت کشورهای ذی‌مدخل در تجهیز رژیم صدام به تسلیحات شیمیایی برای کشف و بیان حقایق مرتبط با این موضوع و نیز شناسایی و پیگرد قضایی متهمان خواند.
وی در این رابطه به اقدام دستگاه قضایی هلند در محاکمه و مجازات ران آراد، بازرگان هلندی متهم به ارسال مواد شیمیایی به رژیم عراق، اشاره کرد و خواستار اقدام مشابه از سوی دیگر کشورها برای شناسایی و مجازات مباشران در جنایات جنگی صدام به واسطه توسل به سلاح‌های شیمیایی شد.
محسن قانعی فوق تخصص بیماری‌های ریوی بیمارستان خاتم الانبیاء، مهدی بلالی متخصص بیماری‌های عفونی و شهریار خاطری مشاور موزه صلح تهران، سه سخنران مدعو این نشست بودند که ضمن تشریح مواد و عناصر شیمیایی مورد استفاده در تسلیحات شیمیایی ارتش بعث، آثار و تبعات فوری و دیرپای عوامل شیمیایی همچون گاز خردل، گاز اعصاب، سارین و تابون بر دستگاه تنفسی، گوارش، پوست و اعصاب قربانیان را بیان کردند.
در این نشست همچنین چند ویدئو کلیپ شامل مصاحبه با مصدومان و بازماندگان حملات شیمیایی سردشت به نمایش درآمد که گویای رنج و درد مستمر قربانیان و نیز محدودیت‌ها و مشکلات دسترسی به دارو و درمان به دلیل تحریم‌های غیرقانونی آمریکا بود.
لازم به ذکر است ارتش رژیم بعث عراق در طول جنگ تحمیلی بارها از سلاح‌های شیمیایی بر ضد نظامیان و غیرنطامیان ایرانی استفاده کرد، اما بمباران شیمیایی سردشت در تیرماه ۱۳۶۶ اولین نمونه استفاده گسترده از تسلیحات شیمیایی علیه مناطق مسکونی شهری به شمار می‌آید. در این بمباران، که بدون تردید جنایت جنگی محسوب می‌شود، بیش از ۸۰۰۰ نفر از جمعیت ۱۲۰۰۰ نفری سردشت شهید یا مصدوم شدند. بسیاری از بازماندگان همچنان از آثار و جراحات ناشی از استنشاق گازهای سمی مورد استفاده در آن بمباران رنج می‌برند.
