مصطفی خوش‌چشم ، کارشناس مسائل بین‌الملل در گفت‌وگو با افکارنیوز روند مذاکرات هسته‌ای و مباحث اخیر درمورد احتمال توافق موقت بین ایران و آمریکا گفت: نکته اول اینکه برداشتن تحریم از ابتدای مذاکرات وین مورد تایید طرف مقابل بود. اما مسئله سر این است که چه میزان از تحریم ها و کدامیک از تحریم ها برداشته شود.
وی افزود: آمریکا از ابتدا اعلام کرده که تحریم های برجامی را برمی دارد اما آنچه که شرط اصلی ما هست و هنوز پابرجا است و هنوز هم آمریکایی ها با آن کنار نیامدند و تصمیم قطعی نگرفتند، تحریم های پسا برجامی است که از ابتدا قبول نکردند برداشته شود و امروز هم تمام هیات ها منتظر اعلام نظر طرف آمریکایی هستند.
خوش‌چشم ادامه داد: به عبارت دیگر برجام اگر قرار است به درستی اجرا شود بر اساس بند 25 نمی بایست تحریم های هسته ای برداشته شود و به جای آن تحریم های مشابهی تحت عناوین حقوق بشر، تروریست و موشکی وضع شود که این کار را آمریکا حتی از دوران اوباما انجام داده است و بعد از برجام این حرکت شروع شد. بعد از آن به تحریم های کاتسا و تحریم ویزا و دیگر تحریم هایی که در دوران ترامپ وضع شد، رسیدیم.
این کارشناس بیان کرد: آنچه که جمهوری اسلامی ایران خواستار است این است که تحریم های برجامی و پسا برجامی که در نقض صریح برجام است برداشته شود و آمریکایی ها هنوز در این خصوص تصمیم گیری نکردند.
*مذاکرات معطل نظر آمریکایی‌هاست
وی گفت: بنابراین فضای مذاکرات تغییر چندانی طی روزهای اخیر نداشته است و کماکان طرف آمریکایی است که باید تصمیم گیری خود را نهایی کند چرا که به غیر از این باشد یعنی اگر قرار باشد فقط تحریم های برجامی برداشته شود اقتصاد ایران هیچ نفعی ولو به صورت موقت هم نخواهد برد.
خوش‌چشم عنوان کرد: نکته دوم این است که حتی در خصوص راستی آزمایی و تضمین هم هنوز مسائل زیادی باقی مانده که طرف آمریکایی باید آن ها را بپذیرد و اعلام نظر کند و کماکان مذاکرات معطل اعلام نظر آمریکایی ها است.
او معتقد است که در حقیقت مسائل و بحث های فنی به پایان رسیده و حالا طرف ها باید تصمیمات سیاسی بگیرند که آیا آمریکا واقعا خواهان آن است که به توافقی برسد یا خبر و این در حقیقت منوط به تصمیم طرف آمریکایی است.
تحلیلگر مسائل بین‌الملل تصریح کرد: از طرف دیگر جمهوری اسلامی ایران بارها اعلام کرده است که به هیچ عنوان توافق موقت را نمی پذیرد چرا که توافق موقت از ماه ها قبل از شروع مذاکرات هدف پنهان و هدف آشکار طرف آمریکایی بود یعنی طرف آمریکایی با یک پازل از پیش طراحی شده به میدان آمد تا نخست یک ضرب العجل دروغین را به وجود آورد و از طرف دیگر سعی می کنند زمان را هدر بدهند.
او خاطرنشان کرد که حتی گاه پیش می آید مذاکرات را متوقف می کنند و طفره می روند تا در منگنه گذاشتن جمهوری اسلامی ایران به دو هدف برسند. یکی آنکه جمهوری اسلامی ایران تحت فشار دست از درخواست های منطقی و ایجاد یک مکانیزم قابل اعتماد در راستی آزمایی و برای تضمین ها که منجر به یک توافق پایدار و قابل اعتماد می شود دست بردارد و به یک قرارداد فرمالیته رضایت دهد که به هیچ وجه پایداری ندارد و مانند دوره ترامپ آمریکا به راحتی می تواند از آن خارج شود.
خوش‌چشم ادامه داد: یا اینکه به یک توافق موقت برسد تا اهرم اصلی جمهوری اسلامی ایران که فشار زیادی بر روی آمریکایی ها ایجاد کرده است یعنی غنی سازی 60 درصدی را از دست ایران با قیمتی ارزان بگیرد.
او افزود: طبیعی است غنی سازی 60 درصد مهم ترین اهرم طرف ایرانی است و طرف ایرانی نسبت به این امر به خوبی آگاه است و اجازه چنین رخدادی را نخواهد داد و بارهای به طرف های روس و اروپایی اعلام شده که ایران به توافق موقت فکر نمی کند و مخالف قرارداد موقت به هر شکلی است.
کارشناس مسائل بین‌الملل گفت: ما یک نوع توافق را بیشتر نمی پذیریم و آن هم توافق خوب است. توافق خوب توافقی است قابل اتکا و پایدار که به اقتصاد ایران به شکل پایدار منفعت برساند.
خوش‌چشم درانتها بیان می‌کند که طرف آمریکایی با این بازی در حال وقت تلف کردن است و شاید زمان آن رسیده باشد که جمهوری اسلامی ایران در مقابل چنین بازی تبلیغاتی سیاسی غربی ها به رهبری آمریکا یک التیماتوم اعلام کند که طرف آمریکایی آیا توافق می خواهد یا نمی خواهد؟
